اینکه مسئول اول و آخر تصمیم‌هامون فقط خودمونیم، غم‌انگیزه.

امروز مرکز قلب تهران و بیمارستان شریعتی رو رفتیم تا با رزیدنت‌های قلب حرف بزنیم.
از حجم سختی و فشار وارده چنان گرخیده که تا اطلاع ثانوی نه می‌خوام برم سرکار نه می‌خوام دیگه پزشک باشم.
چه‌شه آدم بشینه خونه و کار هم نکنه؟ ها؟

https://t.me/c/1188179747/12960
چون دوست داریم خانم دکتر♥️
چون دوست داریم بدونی انقدر فضا رو‌ برات امن نگه می‌داریم که هر طور که دلت رو آروم می‌کنه برای تمام دردهایی که بهت تحمیل میشه سوگواری کنی.
که بدونی می‌فهمیم احساساتت رو و بهت حق میدیم که قلب مهربونت انقدر برای بیمارانت دلسوزانه بتپه♥️
و نهایتا کنار هم به این نتیجه برسیم که بعضی جاها واقعا تقصیر هیچ‌کس نیست… دنیا همینه….

https://t.me/c/1174159037/9532
خوش به حال اونایی که تولدشون امسال رنده? ۳/۳/۳
ایشالا ۳۳۳ ساله بشی?♥️

مانای عزیزم،
تو‌یکی از بهترین هدیه‌هایی هستی که دنیای مجازی به من داد? تولدت مبارک دختر بهار?
امیدوارم به هرآنچه قلب مهربونت می‌خواد برسی?

#موسیقی
#طاهر_قریشی

[غمگین، خسته، کلافه .]

از من نپرس چی شده، فقط بغلم کن...
نپرس از کدامین جنگ بازگشته‌ام، نپرس چرا اینقدر زخمی و شکسته و غمگینم و بابت هیچ‌‌رفتار و پیشامدی سرزنشم نکن. چیزی نگو، چیزی نپرس، فقط آغوشت را باز کن و بگذار در امنیت بازوان تو حس کنم که تمام مشکلاتم تمام شده. بگذار تنها به آغوش تو پناه ببرم و تمام فکرها و رنج‌‌ها و هیاهوی دیوانه‌کننده‌ی دنیا را پشت سر رها کنم و به قدر دقایقی در نقطه‌ی دنج وجود تو آرام بگیرم.
دلم می‌خواهد چیزی نشنوم، نبینم، نفهمم و به هیچ چیز فکر نکنم و برای مدتی کودک آسوده‌ای باشم که بی‌هیچ دلیل و منتی بغل شده، چون بغل‌شدنی بوده.

"نرگس صرافیان طوفان"
@cafeparagraph_mag

هرچقدر دنیا به سمت صنعتی شدن و حضور ابزار پیشرفته میره، من دلم برای کارهای دستی بیشتر میره…?