عارفی بر سر یک پیچش مو کافر شد
منه رند و سه وجب زلف پر از فر چه شود؟!

گوشِ تو بیار جلو عزیزم ، می‌خوام از امروز پرماجرای گیگیلی برات بگم.
روزِ تازه کردن دیدار های قدیمی که قرار دیدن‌مون رو امام رضا از قبل چیده تا دقیقا همون جای همیشگی دور هم جمع بشیم. دیدار با دختری که شاید کیلومتر ها از چشمِ منو‌ همون همیشگی دور بود ولی دل‌هامون مثل روز اول کنار هم میخندید.
یهویی سوال پرسیدن‌ از دخترکی که انتهای کتابخونه صحن امام حسن سردرگم از زیاد بودن حجمِ کتاب زیستی که جلوش بود و داد میزد" یک نگاهی به من بنداز " و درحال حاضر افتخارِ برای ماهاست به جا بود ، ماهایی که از اون اکیپ پرسروصدای کتابخونه فقط تعدادی‌مون موندیم و حالا به اون روزای سخت می‌خندیم‌ وبنظرم موندگار ترین یهویی ها برای هم هستیم . آشنا شدن باهمشون درست بود و من می‌دونم این رفع دلتنگی ها‌رو امام رضا برامون می‌چینه و مثل تک تک روزای دوسال گذشته سنگ تموم برامون میزاره.
در آخر هم منو همونی که همیشه هستیم و به قول خودمون سرما و گرمای‌ هوا مهم نیست، مهم روزامونه‌ که باید خاطره بشه خیابون‌ های منتهی به حرم رو متر می‌کنیم و چقدر باهات موافقم دخترجان.

عکسای برفی‌‌تو ببینم موجود دوپا.??

الکی برای نبود یکسریا‌ غصه خوردم چون خدا مهربونا‌شو سر راهم قرار داده که بیشتر از خودم حواسشون‌ به خندیدن چشمام هست :)))

یهویی هایی‌ ابدی ، موندگار و دوست داشتنی

روزِ قشنگ‌مو قشنگ تر کردی دختر خانم.?

انقدر بلند تشویقت میکنم,نفهمی کیا تشویقت نکردن:)