👌🎧

عزیزم
پاک کن از
چهره اشکت را ز جا برخیز
تو در من زنده‌ای من در تو
ما هرگز نمی‌میریم
من و تو با هزاران دگر
این راه را دنبال می‌گیریم
از آن ماست پیروزی
از آن ماست فردا با همه شادی و بهروزی

عزیزم
کار دنیا رو به آبادی‌ست
و هر لاله که از خون شهیدان می‌دمد
امروز
نوید روز آزادی‌ست ...!

شعر و دکلمه : #هوشنگ_ابتهاج
@ebtehaj_rostami

هنوز چشم مرادم رخ تو سیر ندیده
هوا گرفتی و رفتی ز کف چو مرغ پریده

تو را به روی زمین دیدم و شکفتم و گفتم
که این فرشته برای من از بهشت رسیده

بیا که چشم و چراغم تو بودی از همه عالم
خدای را به کجا رفتی ای فروغ دو دیده

هزار بار گذشتی به ناز و هیچ نگفتی
که چونی ای به سر راه انتظار کشیده

چه خواهی از سر من ای سیاهی شب هجران
سپید کردی چشمم در انتظار سپیده

به دست کوته من دامن تو کی رسد ای گل
که پای خسته من عمری از پی تو دویده

ترانه ی غزل دلکشم مگر نشنفتی
که رام من نشدی آخر ای غزال رمیده

خموش سایه که شعر تو را دگر نپسندم
که دوش گوش دلم شعر "شهریار" شنیده

#هوشنگ_ابتهاج
@ebtehaj_rostami

_فکر می کنید سایه رو چه جوری یاد می‌کنند؟

-- امیدوارم بگن که ؛ هر چه میگفت با صداقت گفت و باور داشت.

@ebtehaj_rostami

‌

هوشنگ ابتهاج واژه «تاسيان»توضیح میده و ميگه که: "تاسیان"حالتی است که در اولین غروبِ پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست میدهد هم‌چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است، تاسیان می‌نامیم.من خود تاسیانم..!
منی که از من رفته هرگز برنمیگرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه:))