"روان کاوی بلند مدت تا کوتاه مدت"
@dynamicworkshops

ادبیات انگلیسی
@mathsenglishteacher

اخبار و مقالات روانشناسی
@hrman11

کافه تحلیل
@portal_sigmund

قانون جذب ☆ [ ۸ راز کائنات ]
@bestbook1

رشد سالم
@healthy_growth

کنکور ارشد روانشناسی و آزمون استخدامی آموزش و پرورش
@time_for_psychological_tests

ریتم زندگی
@healthyrhythmoflife

تست های کاپلان و پرسش و پاسخ حوزه روان
@porseshsigmund

اصول طرحواره درمانی
@schematherapypsy

نگاه روشن
@look_clear

حالتون رو اینجا خوب کنید
@hamgasam

آسمان بی پایان زندگی
@endless_sky

دهکده ی آرامش
@deh_aramesh

وبینارهای رایگان دکتر فتوحی
@nummer7sig

اطلاع رسانی کارگاه های روانشناسی
@psychologyworkshops

حالتو خوب کن
@educational_co

فیلم های روانشناسی و فیلم درمانی
@psychologymovies

مرجع کنفرانس های روانشناسی
@psychologyconferences

کانال کاپلان خوانی زیگموند
@kaplan_sigmund1

دیوار دانشجو ( نیازمندیهای دانشجویان روانشناسی )
@divardaneshjo

تدریس اختلالات روان از دیدگاه تحلیل
@sigmund_portal

الف؛آکادمی تخصصی روان
@academyalef1

معرفی برترین کارگاه های حوزه روان
@sigmund_symposium

?? @TAB_O ➕

https://www.instagram.com/p/CfGnr2Jg91z/?igshid=YmMyMTA2M2Y=

?از نظر فربرن حفظ رابطه برای کودک، حتی رابطه‌ای مبنی بر سوء استفاده، مهمتر از لذت است. در واقع آقای الف، دلبستگی واقعی با پدر نداشت بلکه او دلبسته وهمی از رابطه بود.

?او ابژه بدی را درونی کرده بود اما همین رابطه تنها رابطه‌ای بود که ساختاری را برای او فراهم می‌کرد تا کنترلش را حفظ کند. هرچند هزینه این نوع روش بسیار گزاف بود: به جای ارزیابی واقع‌بینانه از موفقیت‌هایش، یا بایستی خود را سرزش می‌کرد و یا غرق خودبزرگ‌بینی‌اش شود.

?درست است که اتصال به ابژه بد درونی بسیار دردناک است اما در شرایطی که هیچ رابطه دیگری در اختیار کودک نیست همین رابطه بد کمک می‌کند تا کودک بتواند هم تنها رابطه‌ای را که در دسترسش است حفظ کند و هم تعریفی از وجود خود داشته باشد.

?آقای الف خودش را غیرواقع بینانه سرزنش می‌کرد اما درعوض با سرزنش‌هایش احساس می‌کرد که هم رابطه‌ با پدر را حفظ کرده است و هم خودش وجود دارد. با متوقف کردن صدای خشن پدر، تار و پود وجود او هم تهدید می‌شد. بدون آن صدا او دیگر خودش نبود.

الف ؛ آکادمی تخصصی حوزه روان
? @RAPsychoanalysis
?0919-290_9147
___
? @Academyalef1
?www.academyalef.com

?آقای الف دائما خودش را سرزنش می‌کرد و نمی‌توانست دید واقع‌بینانه‌ای نسبت به موفقیت‌هایش داشته باشد. در طی جلسات تحلیل او عمیقاً درک‌ کرد که این صدای سرزنشگر انعکاس صدای پدرش است که در دوران کودکی به خاطر هر اشتباهی او را تحقیر می‌کرد.

?مادر او نیز زن سردی بود که رابطه هیجانی با کودک برقرار نمی‌کرد. بنابراین تنها رابطه‌ای که داشت رابطه با پدر سلطه‌گرش بوده است. بعد از فهمیدن اینکه خودآزاری‌اش شبیه به رفتار پدرش با اوست، اما باز هم نمی‌توانست دست از سرزنش خود بردارد زیرا می‌ترسید اگر خیلی هیجان زده شود و مثبت نگاه کند کنترلش را از دست بدهد و مانند یک کودک بخواهد هر آنچه را که دوست دارد به طریقی غیرمتمدنانه انجام دهد. "میترسم غرق خودم شوم و خودشیفته شوم".

?همه کودکان نیاز دارند تا از سوی والدین مورد توجه قرار بگیرند اما وقتی کودک دیده نمی‌شود سعی می‌کند تا به هر طریقی خود را به دیگران نشان بدهد و جلب توجه کند. از آنجایی که آقای الف به صورت مثبت و سالم از سوی والدینش پذیرفته نشده بود می‌ترسید اگر دست از سرزنش خود بردارد، غیرمتمدنانه و تکانشی دست به هر کاری بزند.

ادامه در پست بعد...

الف ؛ آکادمی تخصصی حوزه روان
? @RAPsychoanalysis
?0919-290_9147
___
? @Academyalef1
?www.academyalef.com

⁠
?فروید معتقد بود که غریزه مرگ که از ابتدا وجود دارد، به سمت دنیای بیرونی، منحرف (deflect) می شود. به دنبال آن کلاین اشاره می کند که به منظور مدیریت کردن اضطرابی که از تخریب گریِ درونی ناشی می شود، نخستین اقدام ایگو، فرافکنیِ غریزه مرگ به بیرون، یعنی به ابژه است.

?اکنون ابژه، محتوی تکانه های مرگبار و بخش های بدِ ایگو در نظر گرفته می شود و به عنوان آزارگرِ بیرونی یا «ابژه بد» تجربه می شود.

?این آزارگر، درون فکنی می شود و به عنوان آزارگرِ درونی یا ابژه ی درونیِ «بد» احساس می شود. ابژه ی بد از قطب متضاد آن یعنی ابژه خوب که لیبیدو و احساسات خوب به آن فرافکنی می شوند، دور نگه داشته می شود.

?اولین ابژه ی بد پستان مادر است که به شکل ابژه ی جزئی (part-object) دیده می شود زیرا از نظر کلاین کودک فقط قادر است که بخشی از مادر را ادراک کند. در طول زمان بخش ها به هم نزدیکتر شده و تبدیل به یک ابژه ی کامل می شوند.

?کلاین تاکید می کند که این دونیم سازی برای رشد سالم مهم است. شکست در رسیدن به این دونیم سازی به «خوب» و «بد» در موضع پارانوئید – اسکیزوئید، فرد را بدون «ابژه ی خوبی» که در مواقع درد و اضطراب به آن رجوع کند رها می کند و او را در معرض سردرگمی و اذیت شدن قرار می دهد.

?اگر که «ابژه ی بد» بر زندگی درونیِ فرد غالب باشد، ممکن است که به دونیم سازی افراطی به منظور مدیریت کردن گزند و آسیب و حتی چندتکه شدن برای پخش کردنِ بدی و خلاص شدن از تجربیات خود پناه ببرد.

?اولین ابژه ها درون فکنی شده و جذب ایگو و سوپرایگو می شوند و اولین «ابژه ی بد»، اساسِ سوپرایگوی بدوی خشن را پی ریزی می کند. اگر این «ابژه ی بد» نتواند توسط تجربیات خوب و احساسات عشق تعدیل شود، ممکن است که به عنوان یک حضورِ درونیِ بسیار مخرب عمل کند. درباره این ابژه درونیِ مخرب یا «سوپرایگوی مخربِ ایگو» مطالب زیادی نوشته شده است.

?کلاین تصور می کند که اولین ابژه های درونی که به شکل عینی توسط نوزاد تجربه می شوند، احساسات بدنی خوشایند یا ناخوشایند هستند و در فانتزی ناهشیار ناشی از یک قسمت بدن با انگیزه خیرخواهانه یا بدخواهانه در نظر گرفته می شوند. به عنوان مثال، گرسنگی، ممکن است که توسط نوزاد به عنوان حضور «پستان بدِ» ناکام کننده و تحریک کننده گرسنگی احساس شود. احساس رضایت ممکن است که به عنوان حضور «پستان خوب» احساس شود.

الف ؛ آکادمی تخصصی حوزه روان
? @RAPsychoanalysis
?0919-290_9147
___
? @Academyalef1
?www.academyalef.com

از تشخیص تا درمان بیش فعالی

?قسمت ششم _ آخر
(از سری تدریسهای دکتر احسان فتوحی)

الف ؛ آکادمی تخصصی حوزه روان
? @RAPsychoanalysis
?0919-290_9147
___
? @Academyalef1
?www.academyalef.com

https://instagram.com/stories/academypsy1401/2863922003163952079?igshid=MDJmNzVkMjY=

از تشخیص تا درمان بیش فعالی

?قسمت پنجم
(از سری تدریسهای دکتر احسان فتوحی)

الف ؛ آکادمی تخصصی حوزه روان
? @RAPsychoanalysis
?0919-290_9147
___
? @Academyalef1
?www.academyalef.com

از تشخیص تا درمان بیش فعالی

?قسمت چهارم
(از سری تدریسهای دکتر احسان فتوحی)

الف ؛ آکادمی تخصصی حوزه روان
? @RAPsychoanalysis
?0919-290_9147
___
? @Academyalef1
?www.academyalef.com