سپس به چشم هایش خیره شد.
چه کسی می‌دانست؟
بارش مکرر سالیان عمرش را.

•|کالکشن نیمه‌شب‌های تنهایی|• ??

پنجاه و هفت تابستان بعد، اگر منی باشد،
اگر ارغوان نخشکد و از سقف خانه‌
تنهایی چکه نکند، رفیقِ شفیق روزگار کهنسالی‌ات خواهم بود.
اگرچه گله‌هایت بسیار است و گوش‌هایم به خوبی گذشته‌های دور نمی‌شوند؛
اما چای در خانه‌ما همیشه تازه است.
پنجاه و هفت تابستان بعد مرا به ساحل ببر شاید سرانگشتان برهنه‌‌ام هنوز حرارت جوانی را فراموش نکرده باشد .

شاید دور، شاید نزدیک.
[دست خطی در جوانی]

✍?وجود
@vojoudd

چه چیز خوش می‌کند اکنون هوای تو را؟
خیال رهگذرِ آن غریبه‌ای که نیست؟
غروبه خسته‌ی دوشنبه به صرف غم و چای؟
و شاید آن دریچه‌ی کوچک اتاق
که شب به شب به روی ماهتاب گشوده‌ای
چه چیز خوش می‌کند اکنون هوای تو را؟
تویی که سینه‌ات آینه بود و نور
تو از کجا گریختی ای هلال کامل ماه؟

[اشعار مبهم یک زن]
_وجود
@vojoudd

2:42
«یه جایی توی قلبت هست
که روزی خونه من بود
به این زودی نگو دیره
به این زودی نگو بدرود »
@vojoudd

تا به کی در چنگِ گیتی دست و پا باید زدن؟
_وجود

خشکیده.