*▪️نمایشنامه در تئاتر امروز (۱)
▪️نویسنده لیروی کلارک*

نمایشنامه «سرراست» در تئاتر امروز - یعنی کمدی یا درام معاصری که موزیکال نیست - به طور معمول چند کاراکتر بیشتر ندارد و واکاوی یک اتفاق دراماتیک است. اکثر نمایشنامه‌های بلند به دو پرده تقسیم می‌شوند. مدت زمان معمول نمایشنامه دو ساعت است، با احتساب وقت تنفس پانزده دقیقه‌ای.

با وجود این در تئاتر امروز نمایشنامه‌های نود دقیقه‌ایِ بدون تنفس هم محبوب شده‌اند. اکثر این نمایشنامه‌ها دکور یا صحنه‌ای واحد دارند. بیشتر تک پرده‌ای.ها سی تا پنجاه و پنج دقیقه طول می‌کشند. معمولاً آفیش اجراهای تک پرده‌ای شامل دو یا سه نمایشنامه می‌شود. به خصوص برای نمایشنامه‌های کوتاه مهم است که در یک زمان و یک مکان بمانند. تغییر دکور در یک نمایشنامه کوتاه عملی نیست. خصوصاً اگر نمایشنامه شامل هر درجه‌ای از رئالیسم باشد. البته نمایشنامه‌های کوتاه زیادی هستند که شامل مجموعه‌ای از تغییرات زمان و مکان می‌شوند.

اما معمولاً چنین آثاری را بدون تلاش برای نشان دادن فیزیکی این تغییرات روی صحنه می‌برند. برای مثال، در نمایشنامه‌ای همچون «شوخی» نوشته «هوارد کورد» دو مرد جوان به مکان‌هایی متفاوت می‌روند اما تنها چیزهایی که تغییر می‌کند بازیگران و نورپردازی صحنه است. هیچ تغییر لباس یا صحنه‌ای در کار نیست.

در دههٔ ۱۹۹۰ جشنواره‌های نمایشنامه‌های ده دقیقه‌ای رونق گرفتند. محبوبیت نمایشنامه‌های ده دقیقه‌ای تبدیل به پدیدهای ملی در آمریکا شد. جشنواره تئاتر کالج آمریکایی کندی‌سنتر، ده تا از این نمایشنامه‌ها را برای جشنواره ملی هر سال انتخاب می‌کند. هشت جشنواره منطقه‌ای در سرتاسر ایالات متحده هم وجود دارد که هرکدام ده نمایشنامه را اجرا می‌کنند.

مسابقات نمایشنامۀ ده دقیقه‌ای دیگری هم در بسیاری از شهرها برگزار می‌شوند، برای مثال در میامی، سیتی شورتس هر تابستان تعدادی از این نمایشنامه را اجرا می‌کند. عموماً در این نمایش‌ها، یک مکان یک زمان و یک صحنه ادامه‌دار وجود دارد بدون تنفس زمانی و بدون تغییر لباس. اجراها چند بازیگر بیشتر ندارند

| ادامه دارد
| پایان قسمت اول
| از کتاب «نوشتن روی صحنه»

🎭| #About_Theatre
🌀| @Perspective_7

▪️ سلزنیک برای صحنه‌ی کابوس و رؤیای فیلم «طلسم شده» با «آلفرد هیچکاک» مشکل پیدا کرد. چون هیچکاک قصد داشت از «سالوادور دالی» کمک بگیرد. هیچکاک خودش در این باره می‌گوید : «سلزنیک فکر می‌کرد که من فقط دالی را به‌خاطر تبلیغاتِ فیلم می‌خواهم. مانند آنچه در آثار دهه‌ی ۱۹۲۰ با لوییس بونوئل: «سگ آندلسی» و «عصر طلایی» ، طراحی کرده بود». همان طور که سلز‌نیک گفته بود و هیچکاک هم قبول داشت، کار آن صحنه بسیار طول کشید و به صورت پیچیده و بغرنجی درآمد. سرانجام از صحنه‌ی بیست دقیقه‌ای کابوس و رؤیای فیلم، فقط یک یا دو دقیقه‌اش در فیلم آمد و این صحنه در نبود هیچکاک توسط «ویلیام کامرون منزيس» تنظیم و کار شد، اما اسم او در تیتراژ فیلم نیامد. بعدها که فیلم توفیق یافت، هیچکاک امتیاز آن را به پای خود گذاشت.

📚¦ پاره‌ای از کتاب «هـ همانند هیچکاک»
✍¦ نویسنده: پرویز نوری

🎥 | #History_of_Cinema
👤¦ #Alfred_Hitchcock
🌀¦ @Perspective_7

| درباب طومارنویسان (۱) | نویسنده استیون گرین بلت بیشتر کتاب‌ها در جهان باستان به شکل طومار بودند ـ همچون طومارهای تورات که یهودیان تا همین امروز در مناسکشان از آنها استفاده می‌کنند. اما وقتی به قرن چهارم می رسیم، مسیحیان تقریباً به طور کامل قالب دیگری را…

🔺 Christiana's World (1948)
🎨 Painter: Andrew Wyeth

🔻 Forrest Gump (1994)
📽 Dir: Robert Zemeckis

◽️ | #Reference
🌀 | @Perspective_7

▪️مراحل اساسی پیدایش سینما آن‌گونه که امروز می‌شناسیم:

١- دستگاه‌های تاباندن تصاویر، که با «فانوس جادو» و «اتاناسیوس کرشیر» آغاز می‌شود.

٢- فرضيهٔ «راجت» درباره «ثبات بینائی» و رابطه آن با اشياء متحرک

٣- دستگاه‌هایی که برای دیدن - و ترکیب - اشيا متحرک اختراع شده.

۴- دوربین‌ها، از اتاق تاریک گرفته تا دوربین‌هایی که بعدها عکس را جایگزین تصایر نقاشی شده کردند.

۵- فیلم‌های انعطاف‌پذیر به‌جای سطوح شیشه‌ای.

۶- وسائل دیگری از قبیل عدسی‌های سریع، قشرهای سریع، مسدودکننده‌های کامل و پیشرفته و تدابیر و اختراعاتی که به فیلم حرکت متناوب بخشید. و نیز سایر ویژگی‌ها و عوامل مکانیکی سینما.

۷- ضبط و بسط صدا روی فیلم

۸- رنگ روی فیلم

۹- صدا روی نوار مغناطیسی

🔖| {پایان قسمت سوم/آخر}
📚| [سینما و سینماگران/مجله رودکی]

🎥 | #History_of_Cinema
📚 | #Cinematicterms
🌀 | @Perspective_7

جیمز استوارت:
• به بهانۀ سالمرگ جیمز استوارت

« دوست دارم از من، به عنوان کسی یاد شود که به سخت‌کوشی، عشق به میهن، عشق به خانواده و عشق به جامعه اعتقاد داشت. من جیمز استوارت هستم، جیمزی که نقش جیمز استوارت را بازی می‌کنم. نمی‌توانستم با شخصیت‌پردازی‌ها کنار بیایم. من نقش‌هارا روی خودم واریاسیون می‌کنم. اما چیزی که حس می‌کنم این است که من اکنون با گلوریا [همسر متوفی‌اش] بیشتر از همیشه خواهم بود. »

▪️ویدئوی اهدای جایزه اسکار افتخاری،
مراسم پنجاه و هفتمین جوایز اسکار در سال ۱۹۸۵

▪️مؤسسهٔ فیلم آمریکا در سال ۱۹۹۹ او را در
ردهٔ سوم برترین هنرپیشگان مرد تاریخ سینما
قرار داد.

👤| #James_Stewart
🌀| @Perspective_7

برتراند تاورنیه:

« پرداختن به تاریخ به شما می‌آموزد که تحلیل‌گر باشید. و به شما می‌آموزد که بفهمید چه چیزی مهم است. نه تاریخ متعارف، بلکه تاریخی که نسل جدیدِ مورخان بیان می‌کنند نشان می‌دهد که چقدر تاریخ با واقعیت، گوشت، خون و اشـتیاق آدمـی پیوند خورده است. این فقط بخاطر آوردن تاریخ نیست، بل زنده‌کردن تاریخ است. »

🎊 به مناسبت زادروز «برتراند تاورنیه» فرانسوی‌تبار

👤| #Bertrand_Tavernier
🌀| @Perspective_7

*▪️ویژگی‌های اکسپرسیونیسم (١)
▪️ بخش اول*

• سینمای اکسپرسیونیسم هنری ترین مکتب در تاریخ سینماست. هیجان نمایی یا اکسپرسیونیسم ، شیوه ای نوین از بیان تجسمی است که - در آن هنرمند برای القای هیجانات شدید خود از رنگ های تند و اشکال کَجوَش (معوج) و خطوط زمخت بهره می گیرد.

• پنج سالی (۱۹۱۹-۱۹۲۴) که آلمان به خاطر شکست در جنگ به سخت ترین شکل ممکن می کرد و در نتیجه شورش و کودتا ها، مداخله های نظامی، کاهش ارزش پول و گرسنگی، به شدت متزلزل شد، از نظر هنری، غنی ترین دوران سمای آلمان به شمار می رود.

• اکسپرسیونیسم به طور کلی یعنی اغراق در توصیف و شرح دادن

• اکسپرسیونیست ها بر خلاف امپرسیونیست ها به جای توجه به جلوه بیرونی چیزها، به از ریخت افتادگی افراطى اشیا به منظور بیان : واقعیت عاطفی روی آوردند .

• در واقع نخستین آزمایش های هنری سینمای آلمان، به تصویر کشیدن رویدادهای درونی و عینیت بخشیدن «نمادین» به آنهاست.

• بازیگران هیح کوششی برای ارانه بازی های واقع گرایانه نمی کردند. برعکس، حرکاتی به نمایش می گذاشتند که به جست و خیز و رقص می ماند / از دید بیننده امروزی، بازی‌های‌ اکسپرسیونیستی صرفا نمونه های افراطی «بازیگران سینمای صامت» هستند.

• الگوهای بازیگران: جیغ کشیدن/ استفاده زیاد از حرکات دست / حرکت درون دکورهای استیلیزه (خلاصه شده) بر اساس الگوهای رقص مانند / بريده - بریده حرکت می کنند، درنگ می کنند (هدف، بیان احساسات به مستقيم ترین و افراطی ترین شکل ممکن بود) و تکنیکهای روایی مانند قاب - داستان ها (داستان هایی که ابتدا و انتهای داستان اصلی جای داشتند و گویی آن را قاب می گرفتند) استفاده از پایان باز نیز مرسوم بود

• در سینمای اکسپرسیونیسم طراحی صحنه و نورپردازی اهمیت زیادی داشت.

• خصوصیت اصلی امپرسیونیسم فرانسه در حوزه کار با دوربین، و وجه ممیز اکسپرسیونیسم آلمان بیشتر در استفاده خاص از میزانسن بود.

• از خصوصیات بسیار مهم میزانسن اکسپرسیونیستی، همنشینی شکلهای مشابه در ترکیب بندی تصویر است.

• از شگردهای معمول این فیلم ها، قرار دادن آدم ها در کنار درخت های از شکل افتاده است تا از این دو، شکل های مشابه ای سازند.

• غالبا از نورپردازی ساده از روبه رو و از دو طرف استفاده میشود با روشن کردن صحنه به صورت تخت و همواره بر پیوند آدمها و دکور تاکید میشود.

• نورپردازی با مایه های تیره و سایه های تیز و پر کنتراست استفاده از دکورهای دفرمه و دارای زاویه های نوک تیز .

• تدوین در بیشتر موارد ساده است و از روش های تدوین متداوم مانند نما - نمای عکس و در هم برش زدن نماها از دو مکان بهره برداری می شود.

• بر خلاف ریتم سریع فیلم های امپرسیونیستی، ضرباهنگ کند در این فیلم ها به بیننده مجال می دهد ترکیب بندی تصاویر اکسپرسیونیستی را خوب ببیند.

• استفاده از امکانات دوربین هم معمولا کارکردگراست و نه در خدمت أفرينش چشم اندازهای پر زرق و برق / در نتیجه حرکت دوربین و زوایای سربالا و سر پایین بسیار اندک است/ بیشتر موارد موضوع را از رو به رو می گیرد و ارتفاع آن در سطح سینه با چشم آدمی است.

• داستان هایی با مضامین پيچيده و مرموز که عموما در شرایط بدی رخ می دهند / عدم هماهنگی انسان با فضا .

• فيلمبرداری در مکان های بسته و استودیویی/ تحریف واقعیت/ گریم اغراق شده، استفاده چشمگیر از لنز واید /داستان هایی ماورایی.

• صحنه آرایی عجیب و غریب و ناهماهنگ و قاب بندی تقریبا گوتیک (ادبیات گوتیک با مبنای فرد رویگردان از جامعه،بر این مکتب تأثیرگذار است).

• تحت تأثیر سینمای اسکاندیناوی و به خصوص سوئد است. با اینکه تحت تأثیر جنگ جهانی اول شکل گرفت؛ اما تمایل به نشان دادن وقایع آن دوره نداشت/بلکه بیشتر شخصیتهای
روان پریش، اشباح و دراکولاها را در فضاهایی که به طور مشخص به دوره تاریخی خاصی اشاره نداشتند، نشان می داد.

• روایت ها غالبا در گذشته با مکان های عجیب و غریب اتفاق می افتادند و یا دارای عناصر تخیلی و وحشتناک بودند .

• البته برخی از فیلمهای اکسپرسیونیستی هم در زمان حال می گذرد؛ مانند دکتر مابوزه قمارباز . محتوا و مضمون بیشتر این فیلم ها به ویژگی های روانی انسان باز می گردد و به نوعی آغاز پرداخت روانکاوانه شخصیت ها در سینما به شمار می آید.

🔗| (ادامه دارد...)
🔖| {پایان قسمت اول...}
📚| [بخشی از کتاب اکسپرسیونیسم]
📚| #Cinematicterms
🌀| @Perspective_7

آل پاچینو:

« روزی وسط یک اجرا از شکسپیر بودم. داشتم بلند می‌گفتم: ای پروردگار... چنین است و چنان... دو سه جمله دیگر هم گفتم بعد فهمیدم دارم یک متن دیگر از شکسپیر را اجرا می‌کنم... فکرش را بکن؛ من وسط هملت داشتم دیالوگ‌های ژولیوس سزار را می‌گفتم. بعد خودم فکر کردم ای پروردگار از این یکی چطور فرار کنم. »

• آل پاچینو در نقش مارک آنتونی در
اجرای «ژولیوس سزار» - سال ١٩٨٧

🎊 به مناسبت ٨۴ سالگیِ «آلفرد جیمز پاچینو»
👤| #Al_Pacino
🌀| @Perspective_7