مُفْلِسانیم و هوایِ مِی و مُطْرِب داریم
آه اگر خرقهٔ پشمین به گِرُو نَسْتانند....

بعد از مدت‌ها، خانومم فردا صبح تا شب میخواد با دوستاش بره تفریح و دخترا پیش من باشن
فاطمه‌ی ۳-۴ ساله و زینب ۸ ماهه‌ام.
بیاید بگید فردا رو چطوری باهاشون بگذرونم؟

فرصت شد بعد از مدتی، با متین هم‌کلام بشم. خیلی وقت بود که دوست داشتم باهاش گپ و گفتی داشته باشم و کمی بیشتر باهاش رفیق شم.
از کار گفتیم، از زندگی، از خودمون، از آینده.
از اینکه چی شد تو طوفان آروم شدیم.

یه جا که معمولا برام راه گفتن بسته میشه، وسط عیش و نوش، رسیدیم به ماموریت زندگی.

بی‌شک جنگ خیلی سخت و بد هست، اما تجربه خیلی خوبیه!
الهی چه هیچ‌وقت هیچ کجای دنیا جنگی رخ نده (بعد از نابودی اسرائیل).

نکته این‌جاست که تو، بعد از جنگ، آدم قبلی نمیشی. یه چیزایی درک کردی که روانت، توی سیلاب و گردبادها آرامش پیدا می‌کنه. سکوت میکنی، کمتر حرف میزنی. کمتر میخندی. با هرچیزی خوشحال نمیشی. ذوق نمیکنی. برات لباس شیک و برند با لباس معمولی فرقی نداره. برات غذای شیشلیک با یتیمچه فرقی نمیکنه. حس می‌کنی بخش‌هایی از تنت جامونده. تیکه تیکه های از زندگیت الان پیش کسایی هست که نیستن. نفس کشیدن برات سخت‌تر میشه.

تو جنگ آدمیزاد ایمانش بیشتر میشه. طبیعی هم هست، داری با مرگ دست و پنجه نرم میکنی.مثل لحظه لحظه‌های عملیات خان‌طومان، وقتی داشتیم از بین درخت‌های زیتون می‌رفتیم سمت نقطه رهایی و صدای گلوله‌ها که از کنار گوشم رد میشد یا جلوی پام به زمین برخورد می‌کرد اما به من نه. وقتی تو عملیات تل‌عزان تک‌تیرانداز دشمن بغل‌دستیمو زد ولی منو نه، وقت عملیات دخانیه زیر گلوله‌بارون دشمن پیکر بچه‌های شهید رو برگردوندیم و هیچیمون نشد، وقتی تو عملیات مُلَیحه خمپاره تو چند متری جلو روم خورد ولی یه ترکش هم بهم نخورد و صدتا مثال دیگه.
اینجاها ایمان آدمی می‌ره بالا و یقین پیدا می‌کنه خدا تا نخواد برگی از درخت زمین نمیفته چه برسه به اینکه صفت جانباز و شهید رو پشت بند اسم یکی از بنده‌هاش بخواد بزاره. ایمان پیدا می‌کنی خدا روی تک‌تک چَره و گلوله‌ها اسم نوشته و ماموریتشون مشخصه به کجا، به کی، در چه حد، چطوری برخورد کنن.

وقتی داری نشخوار فکری می‌کنی و تو عالم خیالات و خاطرات سیر می‌کنی و میرسی به این جمله که خب؟ که چی؟ چرا الان زنده‌ای؟ چیکار باید کنی؟ تو رو چرا انتخاب نکردن؟ ماموریتت چیه از زندگی؟ خدا ازت چی میخواسته؟ چی میخواد؟ روز عاشورات کی هست؟ دقیقا باید چیکار میکردی و نکردی؟ یا دقیقا باید چیکار کنی!؟

و بعد سکوت

| @khodisho |

امیرالمومنین علی(علیه السلام)
مقام اگر ماندنی بود به شما نمی‌رسید!

الغوث يا صاحب الزمان
مردم هر وقت کارتون جایی گیر کرد امام زمان‌تون رو صدا کنید یا خودش میاد یا یکی رو میفرسته که کارتون رو راه بندازه

شهید تورجی زاده

شیشه‌ای که میشکونی، تو هر کاری کنی دیگه مثل قبل نمیشه.
بعضی حرفارو میشه بخشید، میشه چشم‌پوشی کرد، میشه سکوت کرد، میشه سپرد به اعضا و جوارح بدنت، میشه....
ولی امان از تهمت. امان از اون لحظه‌ای که شیطون جای نفس وشهوت اشتباه فکر کردن تو ذهنت رو بگیره و بد فکر کنی، اشتباه فکر کنی، ندیده و تحقیق نکرده و بدون اعتماد حرفی بزنی و زندگی طرف مقابل رو، فکر و ذهنش رو، گذشته و آینده‌اش رو، خاطرات رو، آبروش رو به خون بکشی، حتی بین خودت و خودش!، بشکونی شیشه رو، نمکدون رو بشکونی. دیگه فایده نداره، دیگه نمک رو ریختی تو دریا. ایمان از دل برود....
پناه میبرم به خدا از لحظه‌ای که حرمت‌های دو رفیق شکسته بشه.
امان از اون لحظه‌ای که دنیا بازیت بده. آخرت رو فراموش کنی. حساب کتابی هم هست. خدایی هم هست. ما یتیم‌ها، خدایی هم داریم. اینم میسپارم به خدا.

وسط این خوشحالی‌ها یادمان نرود، جنگ میدان زد و خورد است. زدند، زدیم و البته می‌زنند و می‌زنیم و این چرخه تا پیروزی نهایی یکی از‌ دو سمت ادامه پیدا می‌کند. اگر در ادامه هر اتفاقی افتاد، بخشی از این روند است، و باید مراقب قضاوت‌هایمان باشیم.

آن‌ کسانی که حماسه امشب را رقم زدند، نه بی‌عرضه‌اند و نه ترسو و این میدان بالا و پایین دارد.

در نهایت البته قرار است ما پیروز شویم، چرا که وعده‌های او تاکنون همیشه صادق بوده و باز هم خواهد بود.

دوست عزیز بنده به قالیباف رای دادم و نه عضو ستاد آقای جلیلی هستم و نه قرار هست با رای آوردن ایشون چیزی بهم برسه!
اما انتخابات پزشکیان برای سکان داری قوه مجریه یک کشور واقعا خطرناکه
رای دادن به انسانی که نه یک خط برنامه داره
نه استراتژی داره نه کارنامه‌ای داشته
علاوه بر اینها ادبیات یک جلسه رسمی و یا مناظره رو بلد نیست
کسی که هیچ یک از اظهارات و کارنامه اعضای ستادش رو گردن نمیگیره و قراره از فردای روز ریاست جمهوری هر هفته بازیچه یک تفکر و کارشناس باشه و بعد از ۴ سال همه تقصیرها رو بندازه گردن کارشناس‌ها و دیگران
خیانت هستش به خودمون و آیندگان
لجبازی نکنید...