خب آقا جان کلش شد " این نیز بگذرد" که!
کی قراره بگم "گذشت و تمام شد"؟ موقعی که زیر خاک با مورچه ها یه قل دو قل بازی کنم؟!

می‌ترسوم از این‌ کشور خوسیده‌ی خوشبخت،
بیدار بشوم این طرف مرز نباشی

خیلی معلقم

امروز یک عکاس جلوم رو گرفت و گفت بذار ازت عکس بگیرم. احتمالا همین روزها پستش با تایتل"اگه میخوای برینی تو عکس‌هات مثل این پلشت ژست بگیر" بیاد تو اکسپلورتون.

احساسات عجیب و بعضا غریب، سردرگم و کم رمق با مقدار قابل توجهی زانو درد، خلاصه‌ای از این روزهای گند و دوست نداشتنی.

دست را سایبان چشم‌ها کن. کمی بچرخ. من را ببین. هنوز هم لکه‌ای هستم در منظره‌ی کلام تو. نه آن‌قدر که نادیده بگیری البته. صدایم کن. بگذار نامم را از دهان تو بشنوم.

علاوه بر مسابقه محله یه زمون یه مسابقه‌ای هم داشت که هر اپیزود چهار تا کسخل پیدا می‌کرد می‌آورد داخل استخر با هم رقابت می‌کردن آخرشم هیچکس برنده نمی‌شد

این موجود کلا برنامه‌هاش کسخارِ سورئال بود

این موجود کلا برنامه‌هاش کسخارِ سورئال بود

این یک حقیقت تکان دهنده‌ست که تاریکی، وجود و قدرتش رو از توجه ما می‌گیره! ما به هرچیزی توجه کنیم بهش اعتبار و قدرت می‌دیم، حتی اگه این توجه از جنس جنگیدن باهاش باشه.