چنانچه در این روز فرخنده
درسی نخوندین تا الان و گیج و سردرگم بین انبوه فصل های نصفه و نیمه رها شده هستین؛
میتونید امروز هم کارگاهو ثبتنام کنید
تا شب ببینید و برنامتونو بنویسید و مهم ترین تصمیمات ادامه ی مسیر رو امروز بگیرید🎊
نکات برنامه ریزی/اجرا/اعتمادبنفس و بررسی کارنامه های کنکور سال قبل که در کارگاه ۳/۵ساعته ی ما مطرح شده به درد کل سال کنکورتون میخوره🎊

۱دی ماه
شنبست؛
شروع فصل تازست
شروع ماه تازست
شروع هفته ی تازست

جدی امروز اگه نه پس کِی؟

میخوام ‌پروفایل چنلو عوض کنم .
پروفایل الان ؛ دقیقا صفحه ی قبولی خودمه.
ولی احساس میکنم پروفایل میتونه ماهیت قشنگتری به خودش بگیره.‌
که مخصوص من و همین چنلی باشه که یکساله کنار شما پا گرفته…♥️

استاد خوبم در حوزه توسعه فردی
«شهاب اناری» همیشه میگه : اگه ده ساعت وقت برای بریدن یک درخت داشتی؛ ۹ساعتش رو صرف تیز کردن اره کن!
یعنی اماده کردن خودت از نظر روحی و چینش استراتژی ها قبل از انجام کارها؛ خیلی مهم و حائز اهمیته.

ما جمعه ۳۰آذر رو در کنار هم به
«تیز کردن اره‌ی شما جهت شروی دی ماه»
میپردازیم.

این کارگاه امشب ضبط میشه.

جمعه در اختیار شما قرار میگیره .

شما بعد ازمون قلمچی جمعه صب؛
یه چایی برای خودت میریزی ؛
مشینی کارگاهو نگاه میکنی.

فول انرژی میشی.
یه برنامه میریزی که از
«شنبه-۱دی»
شروع میشه.
با خیال راحت و حال بسیار خوب «تضمینی»
شب یلدا رو سپری میکنی.
و اماده شروع دی ماه میشیم.

شاید باورت نشه ولی
تختِ داداشم دقیقا همون جاییه که من سالهای پشت کنکورم میخوابیدم.

دیروز عصر روی تختش خوابم برد و
عصر؛ با یه حال بسیار بد
از خواب بیدار شدم.
کاملا پاییزای وحتشناک زندگیم تداعی شد…

پرده ی بنفش و اتاق تاریک
نسیم پاییزی که پرده رو یکم تکون میداد.
حس ِ بد عقب موندن و نرسیدن و نشدن موقع بیدار شدن…

نتیجه؟
۲۰و اندی هزار منطقه
اضافه وزن وحشتناک
یه روح زخمی و ترک خورده
و

عمیق تر شدن ِ ریشه ی درختِ
«من نمیتونم»
توی وجودم…

تا ساعت ۱۰ ۱۰/۵ صبح میخوابیدم .
بیدار که میشدم؛ سرگوشی میرفتم و یه دور همه چیزو چک میکردم.
بعد نیمساعت
با بدن درد و سردرد میرفتم سر میز .
گرسنم میشد باید یچیزی میخوردم.
ناهار از شب قبل اماده بود؛
میرفتم سر گاز و پلو خورش میخوردم ساعت ۱۱ ۱۱/۵ صبح.
سنگین میشدم .
یکم تو گوشی میچرخیدم تا ساعت رند بشه.
میخوابیدم.
ساعت ۲ از چرخیدن کلید تو در توسط مامانم بیدار میشدم.
سریع میپردم پشت میز که وانمود کنم داشتم درس میخوندم.
ولی صورت پف کرده ام مشخص بود خواب بودم:)
مامان به روی خودش نمیاورد و ناهار رو میکشید .
با مامان مجددا ناهار میخوردم.
ساعت ۴ بعدازظهر میشه و همه برقا خاموش میشه.
دوباره میخوابیدم.
ساعت ۶ ۷ با یه حالِ بد؛ خیسِ عرق؛ انگار توی برزخم
از خواب میپریدم.

میدیدم روزم رفته.
هجوم افکار منفی و استرس وحشتناک
دوباره نمیشه
بازم نمیشه
امسالم نمیشه
لعنت به من

یه برنامه مینویسم از ۸شب تا ۴صبح که بکوب بخونم.
بعد دوسه ساعت خسته و بیحال.

گوشی
گوشی
گوشی
تا ۲ ۳ صبح.

فردا مجددا روز از نو
روزی از نو … :)

از هم صحبتی باهاتون لذت بردم شبتون بخیر بچه ها?❤️