**بیداد می‌کند
هجوم سکوت بر گوش آرزو
بغضی فرو خفته
میان جریانی از اشک
در تلاطمی بزرگ
میان من و سطرهایی کوچک بیدار شده
تا کلمات در سرم ناله کنند و
در تنهاییِ تن‌ها
لانه‌ی باران چشمانم را بپوشاند
حالا ریشه‌ی شعرم به خاک افتاده و
پوستم شعله می‌کشد
بر خاکستر خواستن و نتواستن...

✍#مریم_فیروزیان_فیروزه ╭☆•┅┅┅•─────┅•┅•☆╮
?@Official_zamharir?
╰☆•┅┅•─────┅┅•┅•☆╯**

**عطر تو
به عطش انداخته
گونه‌های عشق را
چلچراغ شب
در سکوت
سمفونی رسیدن
می‌نوازد

✍#مریم_فیروزیان_فیروزه ?#خوشه_خوشه ╭☆•┅┅┅•─────┅•┅•☆╮
?@Official_zamharir?
╰☆•┅┅•─────┅┅•┅•☆╯**

**برکه‌ای بی‌تاب
اشتیاق یک ماهی ..‌.
در رگ خواب‌های من/ چه زنده‌ای
در بیداری خاموش من باز
چرا
می
میری

✍️#مهری_چراغی_موژان ?#خوشہ_خوشہ ╭☆•┅┅┅•─────┅•┅•☆╮
?@Official_zamharir?
╰☆•┅┅•─────┅┅•┅•☆╯**

**به بزنگاه رسیده
افق اندیشه
در فراز و فرود روز
چیزی برایم بنویس
تا روشن بخوانمت
خدا کند
رد پای خورشید
بر آسمان دل
جا بیفتد...

✍#مریم_فیروزیان_فیروزه ?**#خوشه_خوشه

**ای مستتر در من
خطی از آتش نگاهت
کرکره‌ی کوچه را می‌کشد
و سپیدار
سرود تنهایی دوره می‌کند
هنوز هم مرزها
تن به بیگانه نداده‌اند
اما انگار کلاغ‌ها
پل‌های رسیدن را
به خون ثانیه‌ آغشته کرده‌اند
بیا و ناامیدی را
به تیغ آرزوها بکش
تا عشق
کفن پاره کند آشکار
بر جان گورها

✍#مریم_فیروزیان_فیروزه ?**#خوشه_خوشه

‍‍ از ناکجای کجاآباد
بر آسمان دل پدیده شده‌ای!!!#مادر **به هر کوبه
خال می‌زنی
بر دِهلیز خواستن
هم‌اکنون که
در مجاورت معجزه‌ام 
سوار بر بالِ طیطوی آرزوها
نشانی تو را
از پرواز نور
بر بَطن چشم‌هایت می‌خوانم
می‌دانم بر جاری ماجرا
لبخندِ لانه‌‌کرده در نگاهت
تندیسی
از اوج صداقت‌ است...
و من چه زیبـــا
غلیظ‌تر از شراب
رقیق‌ترین تنهایی را
در آغوش دقیق‌ترین دقیقه‌ها
در جمع مُجَعَدهای بی‌شمار
خوش‌رقصی جنون را
نقش می‌زنم...                     


✍#مریم_فیروزیان_فیروزه ?#میناحیدری‌نازنینم✨
?#خوشه_خوشه ╭☆•┅┅┅•─────┅•┅•☆╮
?@Official_zamharir?
╰☆•┅┅•─────┅┅•┅•☆╯**

**ساز و آواز شماره 41

• آواز: محمد رضا شجریان
• نی: محمد موسوی
• شعر: بابا طاهر

الهی آتش عشقم به جان زن
شرر زان شعله‌ام بر استخوان زن
چو شمعم برفروز از آتش عشق
بر آن آتش دلم پروانه‌سان زن
هزاران غم به دل اندوته دیرم
به سینه آتشی افروته دیرم
به یک آه سحرگاه از دل تنگ
هزاران مدعی را سوته دیرم

?جناب شاهین شاهدوست**

**سال‌ها پیروی مذهب رندان کردم
تا به فتوی خرد حرص به زندان کردم
من به سرمنزل عنقا نه به خود بردم راه
قطع این مرحله با مرغ سلیمان کردم
سایه‌ای بر دل ریشم فکن ای گنج روان
که من این خانه به سودای تو ویران کردم
توبه کردم که نبوسم لب ساقی و کنون
می‌گزم لب که چرا گوش به نادان کردم
در خلاف آمد عادت بطلب کام که من
کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم
نقش مستوری و مستی نه به دست من و توست
آن چه سلطان ازل گفت بکن آن کردم
دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع
گر چه دربانی میخانه فراوان کردم
این که پیرانه سرم صحبت یوسف بنواخت
اجر صبریست که در کلبه احزان کردم
صبح خیزی و سلامت طلبی چون حافظ
هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم
گر به دیوان غزل صدرنشینم چه عجب
سال‌ها بندگی صاحب دیوان کردم

غزل ۳۱۹ حافظ جان
اوا: جناب شاهین شاهدوست**