«اگر به تو بگویم دست کم شانزده ساعت از هر بیست و چهار ساعت را در عالم خیال با تو حرف می‌زنم باید باور کنی. اگر به دفعات نامه نمی‌نویسم از سر بی‌میلی نیست، بلکه به خاطر آن است که نمی‌دانم چگونه باید با رعایت حد و مرز‌ها بنویسم.»

اما تو باور کن که هر چقدر این غم عذابم میدهد دوستش میدارم

«من برای آنکه چیزی از خود به تو بفهمانم، جز چشم‌هایم چیزی ندارم.
چشمانی که در انتظار تو هستند، چشمانی که برگ ریزان پاییز و سرمای زمستان را به نظاره نشستند»

ما بارها خداحافظی کردیم و همدیگر را رها کردیم در میان هیاهوی زمین و آدم های غریبه ی ساکن آن که زیستن را نیاموخته بودند و به مرگ ابدی دچار بودند؛
اما ترک شدن آن جا بود که خدانگهدار نگفتیم و بعد از آن فقط رفتیم.
#ساره

رخساره، من از این جا می روم سال های بعد از امسال و نمیدانم تو چه مدت بعد از من، خواهی ماند.
این جا آزادی را از زن ها می گیرند تا مردانگی هایشان به خطر نیوفتد،
و اگر اینطور شد سر آن هارا زیر آب می کنند؛ برای حفظ آبروی ظاهری و ادامه دادن دولتشان و نگه داشتن این بازار لجن.
میخواهم توهم این جا نمانی.. من میروم و تو بعد از من بیا.
-نامه های کوتاه به جا مانده برای رخساره.
18ژوئن2024

#ساره

هر کدوم از ما چه دوستدار هنر باشیم و چه نه ،
یک اثر هنری بدون پایان هستیم.
و وقتی هنرمند باشید از خودتون اثر هنری بهتر و زیباتری می سازید و اون رو به جا می گذارید.
#ساره