حالیه حالمو گرفته.

امروز یه طوری از هیچی عکس نگرفتم ک فقط کاش برگردیم چند ساعت پیش.

کافیه من جایی شروع به صحبت کردن کنم، انواع و اقسام برچسب ها رو میخورم.

ولی دوستی‌های کتابخونه خیلی بامزه‌ان،
کوتاه، مفید، حال خوب کن.
حتی اگه درحد یکی دو لیوان‌کاغذی چای، با قندِ یه لبخند!

بهرحال. یادمون نره؛
باید از چیزی کاست، تا به چیزی افزود.

خواستم بی‌کلام گوش بدم آرامش بگیرم،
دیدم الان بدرد نمیخوره، فقط باید با تتلو فحش ها رو داد زد.

هیچوقت تو زندگیم انقدر از مدرسه متنفر نبودم. بسه دیگه.

فیلم می‌بینید و بعدش تحلیلش نمیکنید؟ پس برای چی فیلم می‌بینید؟ ?

من یه چند روزی آف میزنم، کار واجبی بود تماس بگیرید.