🌸|~ نامه شماره 1986
" برای تویی ك قلب منی ..
همه هم و غم منی ..
شونه تو خونمه ، تنها نقطه امن منی . "
بازم میگما خانوم کوچیک ، اگه چیزی ، کسی ، جز مرگ ما رو جدا کرد و نزاشت به رویاهامون برسیم خاك بر سر جفت‌مون :)!🩷

🪼|~ نامه شماره 1985
به نامه 1963
از کجا معلوم؟ شاید ماهم یه نامه داشتیم که نفهمیدیم مال خودمونه:)

🔥|~ نامه شماره 1984
انگار یه چیز سنگین گذاشتن رو سینم
نفس نمیتونم بکشم
گلوم میسوزه
حرف زدن سخته
چشام میسوزه انگار میخوام گریه کنم اما نمیخوام
زندگی داره میگه که من بدم. چون بچه بودی نمیخواستم ناامیدت کنم
اما الان نمیدونم چمه
همه چیز بد شده
خواب دیگه جذاب نیست
غذاهایی که مامانم درست میکنه دیگه خوشمزه نیستن
درس خوندن دیگه باحال نیست
اینستا گردی دیگه حال نمیده
هیچ چیز دیگه جذابیت قبلیشو نمیده
روز به روز داره به قرصام اضافه میشه که وقت نمیکنم یادم بره که باید قرص بخورم چون هر دقیقه باید یکی بندازم بالا
قرص معدس قرص اعصابه قرص سردرده قرص کلیه درده قرص آرامبخشه قرص تپش قلبه قرصه کوفته قرصه زهر ماره
خیلی حالم بده
خیلی درد دارم
دلم میخواد یه آغوش پیدا کنم و یه دل سیر گریه کنم
نکنید
هیچ وقت باعثِ این حالِ یکی نباشید. بخدا اون آدمم حلالتون کنه خدا نمیبخشتتون...

🪽|~ نامه شماره 1888
خوبی همه‌ی‌من
آخرین نامه برات نوشتم این بود خط اخرش «جلو همه میگم ازت متنفرم تا ابد و یک روز»
میدونستم این روز میاد میدونستم اون روز می‌رسید جلو همه بگم هنوز عاشقتم
مثل این تیکه که میگه خودمو که گول نمیشه بزنم نپریدی از سرم یک ذرم
یا این قسمت که میگه همه حرفام دروغ بود من هنوز عاشقتم
یا مثلاً مثل این که میگه هنوز به تیکه از قلبمو پیش خودت داری
میدونی چیه اگه هردفعه اومدم طرف تو چون قلبِ من خوشحال بود بغلِ تو.
شروع میکنم اینجا برات می‌نویسم می‌دونم نمی‌بینی ولی من واقعا میترسم دیگه از تو به دوستام بگم خیلی منو شکستی خیلی شکستمت ولی دیوونه ما روانی همیم بدون هم نمی‌تونیم قبول داری؟
قبول داری صد نفر برن و بیان تهش بغل همیم؟
بابا انگار اسم تورو تو فالم نوشتن
میدونستی گرمای بغل هیچکس مثل تو نیست الان باید روبه روت بودم میگفتم بغلم کن بغل کن روحمو که خستس
میدونستی دستای هیچکس مثل تو نیست پس دستمو بگیر بریم از شهر بیرون مثل قبلا
میدونستی لبات دوپامینه منه؟
وای به خودم می بالم خوشبخت ترینم چون لب های شیرینت سهم منه
میدونی،لبات بینظیر بود نذاشت راه چاره
راستش تنها جایی میتونم برات بنویسم اینجاس
پس فکر کنم قراره نامه های زیادی اینجا بفرستم
.میوه‌ممنوعه‌تو🩵.

🍴|~ نامه شماره 1887
چجوری دلت اومد اینو بهم بگی و سریعا بگی ببخشید
من میفهمم منظورت چیه ولی
نمیخواستم هیچ وقت بشنومش

🐌|~ نامه شماره 1886
-همسرِ کای عزیزم
از نبودنت یک سال می‌گذرد به نبودنت کم و بیش عادت کرده ام ولی گاهی فقد گاهی یاد خاطرات گذشته به سراغم می آیند و باعث می‌شوند به حالی که اکنون دارم شک کنم که چطور بدون شنیدن صدات بدون مکنه گفتنات بدون مسخره بازی هات زنده مانده ام گاهی هنوز دفتر داستانمونو باز میکنم به نامه های که برام نوشته ای  نگاه میکنم به نوع نوشتارت نگاه میکنم و آههههههه داغون میشم قلبم فقد قلبم که نه! تمام وجودم تو رو فریاد می‌زنند دلم میخاست به گذشته برگردم و یک دل سیر در آغوش بگیرمت و گریه کنم چون تو نمیدانی در این یک سال نبودنت به اندازه هزار سال بدبختی و گرفتاری داشتم
دیگر از آن مکنه سابقت چیزی نمانده خاکستر شده و تو فکر میکنی شادم و کامل! 

مکنه ی دو رو ✏️

?|~نامه شماره‌ی 1103
دو سال از عاشق شدنم میگذره و دو ساله که ندارمت... خیلی تلقین کردم که دیگه برام مهم نیستی. خیلی جون کندم که راه خودمو ازت جدا کنم... ایدی اینستاگرامتو هنوز دارم... هرجا هرکیو که میبینم میفهمم چرا هیچکس با اینکه قیافه بدی هم نداره از تو خوشگل تر نیست...
من هنوز بعد دوسال فراموشت نکردم و هنوزم بیشتر از قبل عاشقتم.
و میدونم این عشق قراره منو تا آخر عمر تنها نگه داره.
دوست دارم پاندا کوچولو?

☪|~نامه شماره‌ی 1102
دوستان بخدا نامه ۱۰۶۶ با منه
۱۷ تا جوابیه براش نوشتین
عمیقا امیدوارم اگه منتظر چنین نامه ای از مخاطبتون هستین، نه فقط این بلکه هرچیز دیگه‌ای میخواین براتون اتفاق بیفته
ولی ۱۰۶۶ نه دیگه خدایی، ببخشید
قلب بهتون

?|~نامه شماره‌ی 1101
سلام زیبای من
رها کردنت درست ترین کار ممکنیه که میتونم کنم برای اسیب نزدن به خودت و خودم
ولی دلیل نمیشه که کنارت نمونم و تنهات بزارم
من هستم ولی احساسی درونم حس نمیشه فقط وجود دارم.

✨|~نامه شماره‌ی 331
نمیدونم همه چیز از کجا شروع شد و چیشد که تو شدی بهترین اتفاقی که این اواخر واسم افتاد.نمیدونم چیشد که تمام وقتم  اسم تو توی مغزم و روحم حک شده.تو لا به لای نوت های موسیقی اهنگایی که گوش میدم مخفی شدی،همیشه تو رو میشنوم،حس میکنم و به این فکر میکنم اگه فاصله ی ما کمتر بود چقدر همه چیز قشنگتر میشد.تو به زیبایی پیانویی،ارام و دلنشین و دوست داشتنی.من زمین خشکی بودم که به امید بارون چشمش همیشه به اسمون بود و تو بالاخره سیرابم کردی.سیراب از حس خوب،زیبایی،امید و عشق.هیچوقت همچین حسی رو تجربه نکردم این یه حس معمولی نیست.اسم تو روی تک تک استخون هام حک شده و قراره اسمتو همیشه با خودم داشته باشم.کاش یه روزی برسه که بهت همه ی اینارو بگم.تو توی ناامیدانه ترین روز هام امیدم بودی.وقتی توی سرما و تاریکی خودم رو بغل کرده بودم و میترسیدم گرمای تو من رو سرشار از عشق کرد.کاش اون روز برسه تا بهت بگم چقدر دوست داشتنی هستی.بقیه اسم حس من به تو رو میزارن "کراش زدن"ولی احساس من اینقدر سطحی نیست.عجیبه،جدیده،پر هیجانه،دوست داشتنیه و من عاشق این حسم و شبا قبل از خواب تصور میکنم شاید تو هم بهم فکر میکنی شاید هم فقط دارم توهم میزنم.تو میتونی the one من باشی.میتونیم با هم برای چیزای بهتر تلاش کنیم و همدیگرو با وجودمون خوشحال تر کنیم.نمیدونم چیشد ولی وقتی به خودم اومدم دیدم که حالا دلیلی برای خوشحال بودن دارم.حالا اهنگای مورد علاقت رو گوش میدم و به عکسات زل میزنم و با خودم میگم"I wish you belonged to me, you are all I want"✨