شنیدم قدیما مردم شب‌ها رو می‌خوابیدن

من می‌شناسم بوی موهاتو
من مسخِ این جوگندمی بودم
بازم بگو خانوم فرمانده
من قتل عام چندمی بودم؟

به محضی که صبح از خواب بیدار شدم این اهنگ اومد تو ذهنم.
لذت ببرید??

نبض قلب ناامید من!
روزها به کندی یک نهر یخ زده می‌گذرند و من به تندی گذر روزهای کنار هم بودنمان فکر می‌کنم. به روزهایی که فکر می‌کردم به طولانی عمر ستاره هاست؛ چه خوش خیال بود این منِ کنار تو!
هم‌مسیر بودیم اما هم‌مقصد نه و همین رنجِش من را به ابدیت می‌کشاند. درد ندارد اما حسرت چرا.

رها شدگی ارتباط جالبی با قوی بودن داره؛ شما رها میشید چون بقیه باور دارن که از پس خودتون و تنها بودنتون بر میاید.

باشد که اشک بعدی شما، اشکِ شوق باشد.

باد برده ها رو شاید باد برگردونه.

امید پژمرده‌ی من!
من امشب سراسر "به رسم یادگار" چاووشی‌ام. کاش به رسم یادگار چیزی برایم به جا می‌گذاشتی؛ حال من با یک نام و یک خاطره‌ی ناتمام چه کنم که خواب را برای من غدغن کرده؟

امشب سراسر "به رسم یادگار" چاووشی‌ام.