معرفی کتاب
«حقیقت و زیبایی»
درس‌های فلسفه هنر ـ بابک احمدی

این کتاب که از سیزده فصل و بیست وشش درس شکل گرفته، با روشی نوین مهم ترین مسائل زیبایی شناسی و فلسفه ی هنر امروز را بررسی می‌کند. نویسنده کوشیده است تا جوانب جدیدی از نظریات زیبایی شناسان را کشف کند. نخست هنر را پدیداری در حد ارتباط انسانی معرفی کرده، و از هر دو دیدگاه هنرمند و مخاطب به بررسی هنر پرداخته، و نیز به تفصیل نظریاتی را بررسی کرده که تأکید را بر زمینه ی اجتماعی هنر، زبان اثر هنری، هنر از بیان تا شکل، دریافت مخاطب و نگاه هنرمند، معناشناسی اثر، تماس با اثر، و سرانجام شکل یا ساختار آن گذاشته‌اند.

نویسنده: بابک احمدی
نشر: الگو
تعداد صفحات: ۶۰۸
https://t.me/Philosophyof_art

Baron Adolph de Meyer

حقایق زندگی بارون آدولف دی مایر توسط گزارش های متناقض از منابع مختلف (از جمله خودش) پنهان شده است.
وی در پاریس یا آلمان به دنیا آمد، دوران کودکی خود را در فرانسه و آلمان گذراند و در سال های 1894-1895 وارد جامعه عکاسان بین المللی شد. او در سال 1896 به لندن نقل مکان کرد، جایی که در سال 1899 عکس‌های پیکتوریالیستی او عضویت وی را در حلقه پیوند انجمنی از عکاسان پیکتوریالیست در بریتانیا، محقق ساخت.

نوآوری‌های او سبب دگرگونی عکاسی مد شد و آن را از وسیله سندسازی محض، مبدل به ابزار بیان خلاق کرد. او به پیش پا افتاده‌ترین ترکیب بندی‌های طبیعت بی‌جان، تلألو می‌بخشید.
د مایر مظهر انسانی جاه‌طلب بود که به هر قیمت می‌خواست به اهداف خویش نائل آید و مجدانه در پی ایجاد این پندار بود که در زندگی شخصی و نیز در عکس‌هایش زیبایی وجود دارد که بدون زحمت حاصل آمده است. عقیده پاره‌ای از منتقدان که آثار د مایر را تداعی‌گر موسیقی دانسته‌اند، به نظر منطقی می‌آید. به‌طوری‌که سال‌ها بعد "سسیل بیتون" او را «دبوسی عکاسی» نامید.

«هنر چشمه زاینده است و دولت پاینده وگر هنرمند از دولت بیفتد غم نباشد که هنر در نفس خود دولت است، هر جا که رود قدر بیند و در صدر نشیند و بی هنر لقمه چیند و سختی بیند.»
ـ سعدی

باغ ماژورل

باغ ماژورل در کشور مراکش و در منطقۀ کلیز واقع شده‌ است، این باغ‌ به اسم بنیان‌گذار آن‌ یعنی نقاش فرانسوی "ژاک ماژورل" که این باغ‌ را در سال ۱۹۲۴م تأسیس کرد نام‌گذاری کردند.
ماژورل بیش از ۴۰ سال از عمر خود را صرف طراحی و توسعه این باغ کرد. او گیاهان نادر و عجیب از سراسر جهان را جمع‌آوری کرد و باغ را به یک اثر هنری زنده تبدیل کرد.

در سال ۲۰۱۷ یک تاجر و حامی هنری اهل فرانسه به نام "پیر برژ" اقدام به ترمیم ساختمان‌های داخل باغ‌ها به رنگ آبی نیلی نمود.
این مکان یکی از شاخص‌ترین اماکن توریستی مراکش می‌باشد، ساختمان این باغ‌ها که در داخل باغ و در میان درختان قرار دارد جدیداً به موزه‌ای برای هنرهای اسلامی تبدیل شده‌ است. این باغ‌ها دارای انواع درختان و گل‌های کمیاب از ۵ قاره جهان می‌باشند.
علاوه بر گیاهان، باغ دارای عناصری از معماری اسلامی و آندلسی است. آب‌نماها، حوضچه‌ها و مسیرهای پیچ‌درپیچ، فضایی آرام و دلنشین ایجاد کرده‌اند.
تلاش بسیاری از معماران مراکش در طراحی باغ‌ها بر این بوده که آن‌ها را شبیه به بهشت‌ و فردوس سازند و از همین رو معماری و طراحی این باغ‌‌ها ویژگی‌های منحصربه‌‌ فردی دارند.

«هنر و جنگ» در تاریخ بشر پدیده‌ی جنگ به معنای درگیری مسلحانهٔ حکومت‌ها و دولت‌ها و جوامع، تأثیر پررنگی بر عرصه‌های گوناگون از جمله فرهنگ، اقتصاد، سیاست و هم‌چنین هنر داشته است. در طول تاریخ، هنرمندان از جنگ به عنوان موضوعی برای خلق آثار خود استفاده نموده‌اند.…

«هنر و جنگ»

در تاریخ بشر پدیده‌ی جنگ به معنای درگیری مسلحانهٔ حکومت‌ها و دولت‌ها و جوامع، تأثیر پررنگی بر عرصه‌های گوناگون از جمله فرهنگ، اقتصاد، سیاست و هم‌چنین هنر داشته است.

در طول تاریخ، هنرمندان از جنگ به عنوان موضوعی برای خلق آثار خود استفاده نموده‌اند.
بسیاری از نقاشان سبک رئالیسم با خلق تابلوهایی که جنگ‌ها و تصاویر پادشاهان و سربازان را به تصویر می‌کشد، برداشت خود را از این وقایع به ثبت رسانده‌اند.
این آثار می‌توانند پیامدهای هولناک جسمی و روانی جنگ را به نمایش گذاشته و به عنوان ابزاری جهت اعتراض و بیان احساسات و تجربیات انسانی عمل کنند.

جنگ می‌تواند موجب پدید آمدن سبکی خاص از هنر شود. معمولاً در این گونه آثار مضامینی چون آزادی، خون‌خواهی، هلاکت، ظلم، وحشت و... به چشم می‌خورد.
هم‌چنین جنگ عواطف و احساساتی را در هنرمند پدید می‌آورد که می‌تواند موجب خلق آثار هنری در اوج شرایط ناگوار و بحرانی باشد.
در این گونه موارد اثر هنری از احساس و عواطف بیش‌تری برخوردار است و مخاطب می‌تواند ارتباط عمیق‌تری با آن برقرار نماید.

هنر در چگونگی درک جنگ، یک عنصر ثابت فرهنگی مهم بوده؛ البته که هنرمندان نیز می‌توانند تحت تأثیر پیش‌زمینه‌های فکری و سیاست‌ورزی های حاکمان قرار گیرند و از بیان واقعیت بپرهیزند؛ اما این موضوع اهمیت هنر در بیان اتفاقات تاریخی را زیر سوال نمی‌برد.