میخوام امسال روز زن و مادر متفاوت تبریک بگم...

میخوام تبریک بگم به تمام زنانی که مادر نیستند اما هرلحظه قلبشون برای بچه‌ها میزنه.
میخوام تبریک بگم به تمام دخترانی که عاشق شدند،قلب و روحشون تقدیم کردند اما از بی وفایی روزگار تنها موندند.
میخوام ویژه تر تبریک بگم به زنانی که فقط چندروز یه بچه رو تو وجودشون احساس کردند و به هردلیلی از دستش دادند و هرگز اونو ندیدند....
جسم ملاک نیست،روحت که زن شود کافی است...
زنان خاص و ویژه سرزمینم تبریک مرا بپذیرید..

مهم نیست در مورد من چه فکری می‌کنند، من هزار بار هم که متولد شوم، همان کارهایی را خواهم کرد، که تا به حال کرده‌ام،باز هم با علم به نتیجه، عاشق خواهم‌شد، باز هم دیوانگی خواهم‌کرد، باز هم با آدم‌های اشتباه آشنا خواهم‌شد، حرف خواهم‌زد، اعتماد خواهم‌کرد و ضربه خواهم‌خورد. من باز هم همان راه‌های اشتباه را خواهم‌رفت، همان تصمیمات اشتباه را خواهم‌گرفت و توی همان چاه‌های اشتباه خواهم‌افتاد. من باز هم سرم را به همان سنگ‌ها خواهم‌‌کوفت، همان کارهای غلط را خواهم‌کرد و همان نتایج غلط را خواهم‌گرفت.
مهم نیست آنان چه فکری می‌کنند و قرار نیست زندگیِ من را فکرهای دیگران بسازد!
من تمام چیزی که هستم را مدیون همین تکه‌های اشتباهی‌ام که پشت سر گذاشته‌ام. حتی همان آدم‌های اشتباهی، حتی همان راه ناهمواری که هزار بار در آن زمین خوردم، توقف کردم، دست کشیدم و ناامید شدم! حتی همان زخم‌ها، همان سنگ‌ها، همان اتفاقات، همان شکست‌ها، همان آدم‌ها...
همه‌شان لازمه‌ی تعالیِ من بوده‌اند بدون شک، همه‌شان باید اتفاق می‌افتاده‌اند تا شناخت و احساس مرا به تکامل نزدیک‌تر کنند.
ما نیامده‌ایم که اشتباه نکنیم! آمده‌ایم که لابه‌لای اینهمه اشتباه و درد، بزرگ شویم، روح و منطقمان را صیقل بدهیم و انسان بهتری باشیم.
ما آمده‌ایم که درس بگیریم و تجربه کنیم و به تکامل برسیم...
ما آمده‌ایم که تا رسیدن به تعقل، دیوانگی کنیم

طوفان

همینطور که موراکامی می‌گه:
شاید عشق مدتی در جوش و خروش باشد اما تا ابد که دوام نمی‌آورد!
اگر دست به کاری جدی نزنیم،
رابطه ما به بن‌بست می‌رسد
و عشق را در خود خفه می‌کند...