✅ لطفاً برای دستگیری گوشی‌‌قاب خیابان استاد معین تلاش نکنید! (بخش ۱ از ۲) محمد مطهری (توضیح: بر حسب اتفاق، این سارق معروف چند ساعت پس از انتشار این یادداشت دستگیر شد. دستگیری وی هیچ تاثیری در ضرورت طرح مطالب این یادداشت ندارد و بلکه آن را کاربردی‌تر می‌کند.)…

✅ **لطفاً برای دستگیری گوشی‌‌قاب خیابان استاد معین تلاش نکنید! (بخش ۱ از ۲)

محمد مطهری

(توضیح: بر حسب اتفاق، این سارق معروف چند ساعت پس از انتشار این یادداشت دستگیر شد. دستگیری وی هیچ تاثیری در ضرورت طرح مطالب این یادداشت ندارد و بلکه آن را کاربردی‌تر می‌کند.)
🔹** فرض کنید این سارق معروف هم با تلاش فراوان پلیس دستگیر شود. ‌آیا جز این است که نحوه برخورد با او همان روش همیشگی خواهد بود که بیشتر شبیه است به «رپرتاژ تبلیغاتی برای گوشی‌قاپی به عنوان یک شغل پر درآمد»؟

🔸 پس از دستگیری گوشی‏قاپ، این بار هم این مراحل به ترتیب طی خواهد شد:
ابتدا نمایی از پشت سر جناب سارق، به اطلاع ملت شریف می‌رسد. در این مرحله چون حکمی صادر نشده، طبق قانون نباید چهره متهم نشان داده شود.

🔹 در مرحله دوم، خبرنگاران به گرد او حلقه زده و از او مانند یک‌ کارشناس، رهنمود می‏طلبند که مردم بی‌پناه در برابر امثال او برای امنیت خود چه کنند. او به جای اینکه از مجازات هراسان باشد، با آرامش و افتخار مانند برنده المپیاد شروع به بیان تجربیات و دانش‌افزایی برای مردم می‌کند. (گویی هیچ راه دیگری برای رساندن هشدارهای لازم به مردم وجود ندارد).

🔸 در مرحله سوم، بدون اعلام تاریخ حضور متهم در دادگاه – بر خلاف روش مرسوم در دنیا که خبر دستگیری همراه با اعلام تاریخ اولین حضور در دادگاه است – پس از مدتی برای او حکمی در زمان و مکان نامعلوم صادر می‏شود که معمولا این حکم، اطلاع‏رسانی هم نمی‏شود.

🔹 حال پرسش مهم این است که آیا سارق خیابان استاد معین پس از یک سال سرقت چند میلیاردی، احتمالی ولو اندک می‌دهد که قوه قضاییه پس از دستگیری و صدور حکم، تصویر او را منتشر کند؟ هرگز. او به خوبی می‌داند حتی برای جرم‌هایی به مراتب سنگین‏تر – یعنی جرائم درجه یک تا چهار که ماده ۳۶ قانون مجازات اسلامی تصریح به انتشار مشخصات متهم حتی در مرحله برگزاری دادگاه دارد - هیچ اقدامی صورت نمی‏گیرد.

🔸 برای اینکه بفهمیم چرا این سارقان در کنار متجاوزان به نوامیس، اسیدپاشان و قمه‌کشان چنین جسور شده‌اند، به تاریخچه خبررسانی قوه قضاییه مراجعه کنید و ببینید آیا در این ۴۰ سال، چهره ۴۰ نفر از این دست مجرمان منتشر شده است؟

🔹 با این اوصاف، همین که یک سارق، مقداری در بازجویی‌ها مقاوم باشد و به نیمی از سرقت‌های خود اعتراف نکند، کافی است که ماهانه تا دهها و صدها میلیون تومان درآمد داشته باشد و هر از چند گاهی، احتمالا چند ماهی هم به زندان برود که برای به روز کردن شگردها بسیار مفید است. (بی‌جهت نیست هر گاه با مجرمی مصاحبه می‌شود سابقه چندین بار دستگیری دارد). به این ‌ترتیب، روند سه مرحله‌ای مذکور، مانند یک بسته تشویقی یا رپرتاژ تبلیغاتی برای افزایش تعداد سارقان عمل می‌کند.

🔸 یک گوشی‌قاپ، زورگیر و دیگر مجرمان خشن، گویی هر روز چنین پیامکی را از دستگاه قضا دریافت می‌کنند: «حفظ آبروی شما قبل از دستگیری با خودتان و حفظ آبرویتان بعد از دستگیری با ما. فرقی نمی‌کند چه بلایی بر سر جان و مال و ناموس مردم آورده باشید: تجاوز به عنف، زورگیری، قمه‌کشی، اسیدپاشی یا هر جرم دیگر».

🔹 حال که پنهان‌سازی هویت و سرنوشت چنین مجرمانی، روند جاری قوه قضائیه است و به جای آنکه پس از دستگیری، اطلاع‌رسانی‌های پی در پی شروع شود، برعکس، روزه سکوت قضایی آغاز می‌شود، پس همان بهتر که همین تعداد موجود زورگیر در خیابان‌ها بچرخند و لااقل با روشهای مشوقانه و مجرم‌ساز اطلاع‌رسانی کنونی - که تضمین آبروی مجرم، بخش لاینفک آن‌ است - بر تعداد آنان افزوده نشود.

🔸 من شخصا از تفسیر عملکرد ریاست محترم قوه قضاییه عاجز مانده‌ام. از یک طرف، انصافا مدیریتی متفاوت از گذشته به نمایش گذاشته‌اند. در هر گزارشی که از جلسات قضایی یا سفرهای استانی ایشان پخش می‌شود، به جای کلی‌گویی، یک یا چند مشکل اساسی مردم مورد تذکر و تاکید رئیس قوه قرار می‌گیرد که حاکی از اشراف دقیق و دغدغه‌مندی عمیق ایشان نسبت به مشکلات مردم است. از طرف دیگر، نمی‌فهمم چرا اصلاح نظام اطلاع رسانی قوه قضاییه که ناخواسته مجرم‌پرور است مغفول مانده است. قوه قضاییه عملا به صورت حافظ تضمینی آبروی مجرمان، از متجاوز و سارق مسلح گرفته تا اسیدپاش و چاقوکش درآمده است. ⬅️ ادامه در پست بعدی

🔻کانال محمد مطهری در تلگرام‌ و ایتا:
http://t.me/m_motahari
http://eitaa.com/m_motahari

✅ در آغوش قاتل پدر!

محمد مطهری

?خاطراتی درباره شهید مطهری (بخش اول)

? بهمن ۱۳۵۸ قاتل استاد مطهری (از اعضای گروه فرقان) را برای اولین بار در زندان دیدم. به شدت پشیمان بود. می‌گفت باور نمی‌کنم چنین شخصیتی را کشته‌ام.

? مرا که کوچک‌ترین فرزند خانواده و نوجوان بودم در آغوش گرفت. به شدت گریه و طلب حلالیت می‌کرد. می‌گفت از حالا خودم را در جهنم احساس می‌کنم.

? به گفته خودش این تحول از آنجا بود که در زندان برخی آثار شهید را خوانده بود. مبهوت مانده بود که چگونه او را شستشوی مغزی داده بودند.

? به اختیار، و نه با حکم قضایی، آثار کسی را که گلوله در مغزش جای داده بود خوانده و چنین حالش دگرگون شده بود؛ گلوله‌‌ای که از لاله گوش راست وارد و از بالای ابروی چپ خارج شد.

? خداوند با توجه به پشیمانی واقعی‌اش، با منتهای غفرانش با او رفتار کند. برخی فرقانی‌های دیگر تا آخرین لحظه بر سر موضع خود بودند.

#خاطرات

?کانال محمد مطهری در تلگرام‌ و ایتا:
http://t.me/m_motahari
http://eitaa.com/m_motahari

✅ محکومیت به خواندن کتاب شهید مطهری در کنار مجازات زندان!

محمد مطهری

? یک قاضی محترم، شروین حاجی‌پور خواننده ترانه «برای...» با ده‌ها میلیون بازدید را به خواندن و تلخیص کتاب «نظام حقوق زن در اسلام» اثر استاد مطهری محکوم کرده است. سایر مجازات‏ها چیست؟ سه سال و هشت ماه حبس و دو سال ممنوع الخروجی! برای آنکه اطمینان حاصل شود که فرد محکوم و به دنبال او طرفدارانش به راه راست هدایت می‏شوند، «خلاصه کتاب» باید به صورت دست‏نویس بوده و حاصل کار در فضای مجازی منتشر شود. موضوع این یادداشت تنها این بخش از حکم است.

? اگر کسی بخواهد یک شبه در ذهن و دل لااقل صدها هزار جوان ایرانی، نسبت به شهید مطهری بدبینی و حتی نفرت ایجاد کند، راهی جز این به ذهن نمی‏رسد. (البته قطعاً چنین حکمی از روی عدم توجه و نه قصد و غرض صادر شده است).

? همان‏طور که نمی‏توان آن دسته از جوانانی را که به هر دلیل علاقه‏ای به امام(ره) ندارند با غل و زنجیر به جماران و مرقد امام برد و انتظار داشت مهری نسبت به امام در دل آنان پدید آید، با مجازات کتاب‏خوانی اسلامی هم نمی‏توان اندک تأثیر مثبتی در نگاه کسی ایجاد کرد.

? آن شهید درباره جوانان چنین باور داشت که «اگر ما به قدر کافی آب زلال و گوارا عرضه کرده بودیم، به سراغ آبهای آلوده نمی‏رفتند» (نهضت‏های اسلامی، ص۹۳). ظاهراً قاضی محترم بر خلاف ایشان معتقد است که آب زلال اندیشه اسلامی را نباید صرفا فراهم کرد تا جوان به سراغش بیاید، بلکه آب زلال فراهم شده را باید در حلق او فرو کرد و این فرو کردن هم باید در ملأ عام صورت گیرد و لذا باید در متن حکم قضایی بیاید و خلاصه کتاب به نام فرد محکوم در فضای مجازی منتشر شود.

? اقلیت کینه‌توز و مغرض به کنار، اکثریت طرفداران «زن، زندگی، آزادی» اگر بنا باشد تحت تاثیر متفکران اسلامی قرار گیرند، بدون شک در این میان استاد مطهری جایگاه ویژه‏ای دارد.
این جایگاه، نه تنها به دلیل بیان روان و مستدل، صرف چندین سال از عمر در مسائل مربوط به حقوق زن و مهمتر از همه وفور عنصر کمیاب انصاف در داوری در آثار او (از جمله نسبت به غرب) است، بلکه درک تنها هشتاد روز از دوران جمهوری اسلامی و نیز مخالفت او با قبول پست اجرایی توسط روحانیون از همان ابتدا، باعث شده است که آن شهید چهره‏ای حکومتی – که طرفداران شعار مذکور سخت بدان حساسند - به شمار نیاید.
آشنایان با آثار شهید مطهری می‏دانند که میان اندیشه و مرام استاد در برخورد با منتقدان و افکار مخالف، با آنچه امروز کم و بیش دیده می‌شود فرسنگ‌ها فاصله است.

? احتمال می‏دهم قاضی محترم اساساً این کتاب را نخوانده است و الا با نوع نگرشی که در این حکم نهفته است، فرازهایی - مانند عبارت زیر درباره حقوق بشر در همین کتاب را - مضر تشخیص می‌داد و در پی کتاب دیگری می‏رفت. ایشان می‏نویسد:
«در دنیای غرب، از قرن هفدهم به بعد، پا به پای نهضت‌های علمی و فلسفی، نهضتی در زمینه مسائل اجتماعی و به نام «حقوق بشر» صورت گرفت. نویسندگان و متفکران قرن هفدهم و هجدهم افکار خویش را درباره حقوق طبیعی و فطری و غیرقابل سلب بشر با پشتکار قابل تحسینی در میان مردم پخش کردند. ژان ژاک روسو و ولتر و منتسکیو از این گروه نویسندگان و متفکرانند. این گروه حق عظیمی بر جامعه بشریت دارند» (نظام حقوق زن در اسلام، ص۱۲). روشن است که این تمجید را باید در کنار نقدهای متعدد ایشان به اندیشه غربی و از جمله نگاه آن به حقوق بشر دید.

? مناسب است برای جلوگیری از تکرار این نوع احکام، ریاست محترم قوه قضاییه قضات را ملزم به خواندن کتاب «آینده انقلاب اسلامی ایران» از آن شهید کند؛ مجموعه سخنرانی‏هایی که غالبا در همان هشتاد روز ایراد شده و موضوعاتی مانند آزادی، عدالت و مسئله زن در جمهوری اسلامی – که بعدها هر کدام ماجراها آفرید - مورد موشکافی قرار داده است. باید تدبیری اندیشید؛ بعید نیست این حکم در رسانه‌های غیر فارسی‏زبان دنیا مورد مضحکه بین‏المللی قرار گیرد و خبرش را در روزنامه‏های ژاپن و اسپانیا و ترکیه ببینیم.

? ناگفته پیداست این یادداشت را نباید نوعی حمایت از خواننده مذکور یا شعر او و یا تایید سایر بخش‌های حکم او تلقی کرد. افراد کم‌دقت ولی منصف را می‏توان به مطالعه دوباره این مطلب دعوت کرد ولی برای ذات‏ مریض، راهی که بتوان او را از تفسیر مغرضانه و منفعت‏جویانه بازداشت، وجود ندارد.

?کانال محمد مطهری در تلگرام‌ و ایتا:

http://t.me/m_motahari
http://eitaa.com/m_motahari

✅ اصطلاح مظلومی به نام «نوکری امام حسین(ع)»؛ من نوکر حسینم و حق دارم هر طور دلم می‌خواهد عزاداری کنم! محمد مطهری ? خلاصه یادداشت (متن کامل در دو پست بعدی) ?هر یک از ما که مدعی نوکری امام حسین‌(ع) باشیم، خود را «عاشق»، «دلداده» و «دیوانۀ» آن حضرت می‌دانیم؛…

Telegram

کانال رسمی محمد مطهری

***✅*** اصطلاح مظلومی به نام «نوکری امام حسین(ع)»؛ من نوکر حسینم و حق دارم هر طور دلم می‌خواهد عزاداری کنم! محمد مطهری ***🔻*** خلاصه یادداشت (متن کامل در دو پست بعدی) ***🔹***هر یک از ما که مدعی نوکری امام حسین‌(ع) باشیم، خود را «عاشق»، «دلداده» و «دیوانۀ» آن حضرت می‌دانیم؛…

✅ اصطلاح مظلومی به نام «نوکری امام حسین(ع)»؛
من نوکر حسینم و حق دارم هر طور دلم می‌خواهد عزاداری کنم!

محمد مطهری

? خلاصه یادداشت (متن کامل در دو پست بعدی)

?هر یک از ما که مدعی نوکری امام حسین‌(ع) باشیم، خود را «عاشق»، «دلداده» و «دیوانۀ» آن حضرت می‌دانیم؛ اما باید از خود بپرسیم که آیا ما صرفا «دوستدار» امام حسین (ع) هستیم و یا واقعا این دوستی به حد عشق و نوکری رسیده است؟

? یکی از ملاک‌هایی که می‌تواند در تشخیص «دوستدار» امام حسین‌(ع) از «عاشق» و «نوکر» آن حضرت کارگشا باشد، این است که دوستدار یک فرد به دنبال آن است که محبوب او چه خواسته‌ای دارد تا آن را برآورده سازد، اما نکته اینجاست که این دوستی فقط آنگاه به حد عشق و نوکری می‌‌رسد که وقتی فرد حتی «احتمال» می‌دهد مولا و معشوق او به امری راضی نباشد، به شدت از آن پرهیز کند. محال است کسی از عمق جان بگوید «من عاشق مادر خود هستم» ولی کاری را انجام دهد که «احتمال می‌‌دهد» مادرش راضی نیست‌.

? ریشه این تصور نادرست که به نام نوکری امام حسین(ع) می‌توان عزای حسینی را بر خلاف فتاوی حتی به سبک کنسرت غربی و با حرکات موزون انجام داد چیست؟ این خطا از آنجاست که «نوکری» حضرت با نوکری در کارهای عادی (مثل خدمتکاری یک منزل) که یک وظیفه مقطعی است و سرتاسر زندگی فرد را در بر نمی‌گیرد، اشتباه گرفته می‌شود. خدمتکار یک خانه کافی است دستورهای سرپرست خودش را اجرا کند و به موقع، نظافت و پذیرایی را انجام دهد، اما اینکه با همسرش بدرفتاری کند یا در جامعه حق دیگران را رعایت نکند، به کیفیت نوکری او برای صاحبکارش آسیب نمی‌رساند. نوکری از نوع خدمتکاری، یک وظیفۀ همیشگی و همه‌جانبه نیست.

?اما نوکری امام حسین (ع) امری است همه جانبه و دائمی و برخاسته از عمق وجود و روحیه تسلیم. نوکر اباعبدالله(ع) نمی‌تواند بگوید من نوکرم و عزاداری به فلان سبک بهتر به من می‌چسبد. نوکری امام حسین(ع) نه استثنای زمانی برمی‌دارد نه مکانی، و نه به فرد اجازه می‌دهد که حتی آنچه را «احتمال می‌دهد» که مولایش از آن ناراضی است انجام دهد.

?برخی از سبک‌های جدید و من‌درآوردی در عزاداری ولو با نیت خالص انجام گیرد هیچ‌گاه از یک عاشق و نوکر امام حسین(ع) که معنای نوکری را می‌فهمد سر نمی‌زند، زیرا فرد با وجود مخالفت علمای بزرگ، لااقل احتمال نارضایتی حضرت را می‌دهد.

?عزاداری امام حسین(ع) باید به سبکی انجام شود که صاحبان عزا، یعنی اهل بیت عصمت علیهم السلام، خود دستور داده و به عزا می‌نشسته‌اند. آیا برگزارکنندکان عزاداری‌های خودساخته، حدیث و روایتی دیده‌اند که عزاداری را طوری برگزار کنید که جوانان بیشتری جذب شوند؟ آیا شخصیت استثنایی امام حسین(ع) برای حتی لاابالی‌ترین جوان‌های امروز، وجوه جذابیت کمی دارد که به بهانه اینکه این‌ها اگر اینجا نیایند، پای ماهواره می‌روند، برای عزاداری مظلوم کربلا چیزی مشابه «دوپس، دوپس» در موزیک غربی درست کنیم؟ مسئولیت اصلی ما برگزاری درست عزاداری مطابق رضای خداوند است یا جذب این و آن به مراسم؟

? ما در زمانی زندگی می‌کنیم که فیلم یک مراسم کوچک، ساعتی بعد در کل جهان دست به دست می‌چرخد و دشمنان کینه‌توز اهل بیت در به در به دنبال لکه دار کردن شیعه و پیروان امام حسین(ع) هستند. آیا از عاشق و نوکر حسین(ع) برمی‌آید که در این شرایط هر بلایی که می‌خواهد بر سر مراسم عزاداری سیدالشهداء‌(ع) بیاورد، قمه زنی و تیغ‌زنی کند و یا کلمات کفرآمیز بر زبان جاری کند؟

?کج فهمی است کسی از مطالب بالا چنین برداشت کند که می‌خواهیم با یک خط‌کش میزان مقبولیت عزاداری عزاداران در آخرت را تعیین کنیم. ما چه می‌دانیم؟ شاید یک «یا حسین» مشروبخواری که با گفتن این جمله دست از این گناه عظیم بر می‌دارد مقبول‌تر از فعالیتهای بانی یک هیئت باشد که دهها سال با نیتی نیمه‌خالص مجلس عزای حسینی برگزار می‌کند. مسألۀ ما در اینجا مناقشه ‌در میزان پذیرش عزاداری این و آن نیست. آن را خداوند و خود حضرتش می‌داند و بس؛ مسأله، بیان وظیفه کسی است که خود را نوکر حضرت می‌خواند.

? مظلومیت امام حسین(ع) یک مظلومیت مضاعف است، چرا که از ظلم برخی علاقه‌مندان خود هم مصون نیست و چه مظلوم است حسین(ع) که مراسم مصیبتش هم مصیبت در مصیبت است. نگذاریم امام حسین (ع) در عزاداری‌هایش هم مظلوم بماند و آن، وقتی است که «نوکری نفس» به نام «نوکری امام حسین(ع)» انسان را فریب می‌دهد. شیعه پیش از آنکه به مصیبت زده و نوکر امام حسین(ع) نیاز داشته باشد به شیعیانی نیاز دارد که با نوع عزاداری خود، پیام حسین(ع) را که می‌تواند عالمی را تحت تأثیر خود قرار دهد در جهان لکه‌دار نکنند.

?کانال محمد مطهری در تلگرام و ایتا:

http://t.me/m_motahari
http://eitaa.com/m_motahari

Telegram

کانال رسمی محمد مطهری

***🔻***اصطلاح مظلومی به نام «نوکری امام حسین(ع)»؛ من نوکر حسینم و حق دارم هر طور دلم می‌خواهد عزاداری کنم! محمد مطهری متن کامل (بخش ۱ از ۲) خلاصه یادداشت در پست قبلی آمده است ***🔹***عشق وصف‌ناپذیر به حضرت سید‌الشهدا‌‌(ع) و دلدادگی نسبت به آن حضرت، این احساس را…