با کسی که دوستش دارید ساعت ها حرف بزنید،
چای بنوشید، او را از لابلای روزمرگی نجات دهید و نگذارید به همین سادگی بمیرد.

اگه یه هنرمند عاشقت بشه تو هرگز نمیمیری.

خاطره ها گاه و بیگاه می‌آیند
کنارم می‌نشینند
می‌خندند
گریه می‌کنند
اما پیر نمی‌شوند.

یک شاخص بزرگ برای اینکه بدونید رابطه درسته یا نه توانایی صحبت کردنه
صحبت پذیر بودن دو طرف و گوش دادن دو طرفه که خودش نوعی منبع صمیمیته.
اینکه اگه موضوعی اذیتت، ناراحت، کلافه و خستت می‌کنه بتونی راجع بهش با پارتنرت حرف بزنی و از نظرش صحبت های مسخره و بی فایده ای نباشه.

«پیراهنی از ابر پوشیده ام
که کوچک و غمگین می‌نمایم.»
همین است
آنچه آسمان من امروز می‌گوید.

لااقل نگذار زندگی طوری پیش برود که وقتی دنیا به آخر رسید، ببینی آن که از همه کمتر دوستش داشتی، خودت بودی.

جنس غصه ها فرق میکنن.
مثلا من از اون غصه هایی می خوام که به خاطر خداحافظی یه مسافرته، به خاطر یه جدایی کوتاه و موقت برای چیزیه که خودت خواستی، یک تلخی کوتاه در مسیر خواسته و موفقیت، یه چاشنی کوچولو از زندگی. نه یه دیگ بزرگ سیاه از غم و غصه های حل نشدنی که ته نشینشون با یک تکون دوباره میاد بالا.

چقدر خوب است
آدم یکی را داشته باشد
که هرروز بگوید
دیوانه
من تو را دیوانه، دیوانه، دیوانه‌وار دوست دارم.
-امیر وجود