‌
خوش‌ترین لحظه‌ی من! ناب‌ترین دارایی !
بغلم کن که به غیر از تو، ندارم جایی

تو سبک‌بار در آزادیِ خویش‌اندیش‌ات 
من گروگانِ گران‌باری و بی‌معنایی

سببِ حالِ پریشانِ دلم ، جانِ دلم ! 
که به خوابِ من و بیداریِ من می‌آیی -

مرز آگاهیِ مریم به جهانِ تو رسید
چه بخواهد پس از این، برتر از این دانایی؟

تازه‌معیارِ زبانم ! چه تفاوت دارد ...
حیثیت هست در این واقعه، یا رسوایی

تن و ذهن و غزلم تابعی از میلِ تواَند
لذّتی می‌برم از مسخ‌شدن: شیدایی

عشقِ مطلق! که به هر شکل حواست به من است
تو نباشی، چه کنم گوشه‌ی این تنهایی؟

#مریم_جعفری_آذرمانی
@GhaZalkhaniI

‌
غروب بـــود و خیابان هنـــــوز روشن بود
مناره ها همه با (قل اعوذ...) روشن بود

من و تو پشت ترافیک (شهرک پردیس)
و رادیـــــــو روی ایران نیــــوز روشن بود

منی که رنگ نگاهم تبی جنوبی داشت
و چشمهای تو چون تام کروز روشن بود

دوباره شب شد و در جمع شاعرانه ی ما
چـــراغ یک غــــزل دلفروز روشن بود

میان آن همـــه لبخندهـــای اجبــــــاری
هجوم درد و غمی سینه سوز روشن بود

اگر چه قلب من آنشب کنار تو جا ماند
تو عاشقم نشدی مثل روز روشن بود!

#زهرا_شعبانی
@GhaZalkhaniI

‌
**پیمانه‌ها به چهل رسید و از آن درگذشت

به پایان سرگردانی‌ات ای قلب دربدر نزدیک می‌شوی !**#احمد_شاملو@GhaZalkhaniI

‌
‏- ماشینت بوی دریا می‌ده
+ ماهی خریده بودم
- ماهی مرده که بوی دریا نمی‌ده
+ هرچیزی موقع مرگ بوی اونجایی رو می‌ده که دلتنگشه
- وقتی من بمیرم، بوی تورو می‌دم...

??

چشای تو نمی‌دونن چه آتیشی می‌سوزونن !

‌ **دامنی از جنس یاس و رازقی پوشیده بود
لابه‌لای شعرهای شاعران خوابیده بود

سیب‌هایی که به‌روی گونه‌هایش بود را
از همین باغِ پریشانِ غزل‌ها چیده بود

رنگ لب‌هایی که خون عاشقان را می‌مکید
از انار تک‌درختان جوان دزدیده بود

چشم‌هایش حالت تردید و مستی توامان ...
شاید از تهدیدهای باغبان ترسیده بود

کوچه‌های این حوالی روشن از رویای او
مثل اینکه ماه در آیینه‌اش تابیده بود

سایه‌روشن‌های شهرِ عشق ، لبریز از غزل
شب به روی گیسوانش یک‌نفس باریده بود

مثل برگی بی‌اراده بر درختی بی‌ثبات
در هجوم بادهای بی‌امان رقصیده بود

زیر پای عشق تو افتاد وجان داد عاقبت
او خودش از ابتدا این قصه را فهمیده بود**#پروین_نوروزی
@GhaZalkhaniI

‌
کسانی‌که به آنان عشق می‌ورزیم

از بیش‌ترین قدرت برای آزردن ما برخوردارند!

#فرانسیس_بومر
@GhaZalkhaniI

‌
‌کردی پس از رقیبْ نظر سویِ من دریغ !

خونِ مرا به خنجرِ آلوده ریختی ...

#حسن‌بیگ_خاکی

@GhaZalkhaniI

‌
‌بایزید بسطامی را پرسیدند:
اگر در روز رستاخیز
خداوند بگوید چه آورده‌ای
چه خواهی گفت ؟

بایزید گفت:
وقتی فقیری بر كريمي وارد می‌شود
به او نمی‌گویند چه آورده‌ای
بلكه می‌گویند چه می‌خواهی ...

@GhaZalkhaniI

‌
صدا ظریف، صدا مهربان، صدا بم بود
صدا به آب، به آتش، به خاک محرم بود

صدا چه خاصیتی داشت در تکلم تو؟!
صدا به قلب من از گوش من مُقدّم بود

صدا قریب‌تر از شاهرگ، صدا نزدیک
صدا توارد هفتاد اسم اعظم بود

صدا نبود، کبوترچه‌های رنگینی
که در افق بگشایند بال با هم، بود

صدا به عطر تو آغشته بود و می‌آمد
صدا به کشتن من، کاملا مصمم بود

[تو را کشاندم از آن‌سوی خط کنار خودم
بدون چهره صدا می‌رسید و مبهم بود]

رقیق بودی و ارواح آفتاب و درخت
میان آینه‌ی پیکرت مجسم بود

تو را به نرمیِ یک‌گل به سینه چسباندم
اگرچه نیت من بوسه‌های محکم بود

بخار شد تن و پیراهنت در آغوشم...
قرارِ چشمه‌ی فردوس با جهنم بود

خطاب کردمت ای "ایستگاه آخر من!"
که در تو هر چه که می‌‌خواستم، فراهم بود

به جای خون، رگِ من زنده از صدای تو شد
مرا صدای تو، رخدادِ اولین‌ دَم بود

مرا صدا زدی از روبه رو و از چپ و راست
صدا ظریف صدا مهربان صدا بم بود

#سعید_مبشر
@GhaZalkhaniI