👆👆👆👆👆
این نمونه‌ی موارد شایعات دروغ چنان چیده شده است تا با دروغ و فریب هر ایرانی با غیرت ملی را برانگیزاند که مخالف مذاکره با ترامپ شود.  

بر حکومت (هر سه قوه) است که جلوی این مردم فریبی را بگیرد و اگر نمی‌تواند بگیرد، با روشنگری رسمی مردم را از موضوع های مورد درخواست آمریکا با خبر کند. ایرانی نشان داد برای دفاع از وطن از جان مایه می گذارد. نگذاریم ایرانی را با دروغ فریب دهند.

هشدار: نکند اصرار مدیران عالی و ارشد کشور بر عدم مذاکره با ترامپ بر پایه‌ی گزارش های ناواقع و همین شایعات دروغ بوده باشد.
فقط در صورت اعلان رسمی و فراگیر خواسته‌های ترامپ می‌توان براستی.آزمایی کرد واز خطر جلوگیری کرد.
03112601
کانال روشنگری
@RoshangariRRK
https://t.me/roshangariRRK 
مدیریت کانال
@masoodhb

👆👆👆👆👆👆
9 بهمن 1403 رهبری در دیدار عید مبعث درباره ی مذاکره: پشت لبخندهای دیپلماسی، این‌جور دشمنی‌ها، این‌جور کینه‌ها، این باطن خبیث، پنهان است. چشمانمان را باز کنیم ... حواسمان باشد که با چه کسی مواجهیم، با چه کسی معامله میکنیم، با چه کسی داریم حرف میزنیم؛ این را بدانیم. انسان وقتی که طرف خودش را شناخت، ممکن است معامله هم بکند امّا میفهمد که چه‌ کار باید بکند. باید بشناسیم، بدانیم
16 بهمن 1403 پزشکیان به خبرنگار  NBC گفتگو قبلاً هم بود، ما همیشه آماده گفتگو بودیم.
17 بهمن 1403 (5 فوریه 2025): امضای دستور اجرایی تمدید تحریم ایران توسط ترامپ، وی گفت:
تنها موضوع بحث برنامه هسته‌ای ایران است و گفت که خیلی‌ها نمی‌دانند که تعدادی از مقام­‌های ارشد ایرانی نیز با تولید سلاح هسته‌ای مخالفند.

[توئیت ترامپ همزمان با امضای دستور تمدید تحریم:] می‌خواهم ایران کشوری بزرگ و موفق باشد ولی سلاح هسته‌ای نداشته باشد. این که آمریکا و اسرائیل می.خواهند ایران را قلع و قمع کنند، بسیار مبالغه شده است. من توافق معتبر صلح هسته‌ای را بسیار ترجیح می‌دهم که به ایران امکان رشد و برخورداری صلح‌آمیز دهد. ما باید فوراً روی آن کار کنیم، وقتی آن را امضاء کنیم و به پایان ببریم، در خاورمیانه یک جشن بزرگ بر پا کنیم. خدا به‌خاورمیانه  توفیق دهد.
19 بهمن 1403 رهبری در دیدار با فرماندهان نیروی هوایی: مذاکره کردیم، امتیاز دادیم، کوتاه آمدیم، امّا نتیجه‌ای را که مقصودمان بود به دست نیاوردیم؛ همین معاهده را هم با همه‌ی این نقص‌هایی که داشت، طرف مقابل باز خراب کرد، نقض کرد، پاره کرد. با یک چنین دولتی مذاکره نباید کرد؛ مذاکره کردن عاقلانه نیست، هوشمندانه نیست، شرافتمندانه نیست.
20 بهمن 1403 قالیباف: … دیگر موضوع هسته‌ای نیست، چون در آن موضوعات هسته‌ای، موشکی، سلاح نامتقارن و متعارف آمده است. این به معنای خلع سلاح کردن جمهوری اسلامی ایران است.

نکات مربوط:
1-    اظهارات 19 دی رهبری باید متأثر از امضای دستور اجرایی تمدید تحریم ایران توسط ترامپ باشد.
2-    در دستور اجرایی تمدید تحریم ایران دو نکته ی حساس و چشمگیر وجود دارد: عدم تولید سلاح هسته ای و نیز موضوع موشک های قاره پیما. آیا از نظر رهبری این دو مورد مانع مذاکره شده است. این ها که از قبل بود. پس چه چیز تازه ای رخ داد؟ مبهم است.
3-    در پیام و نیز چند مصاحبه ی ترامپ فقط سلاح هسته ای مطرح شد، حتی موشکی را هم مطرح نکرد.

4-    مبنا و مستند اظهارات رییس مجلس چیست؟ آیا نظام چیزهای پنهانی از آمریکا یا ترامپ دریافت کرده اند. این در حالی است که منابع رسمی و حتی غیررسمی آمریکا چنین چیزی را تأیید نمی­‌کنند.
5-   با توجه به این که قطعاً رهبری، رییس جمهور و رییس مجلس خود به اصل مستندات رسمی مراجعه نمی‌کنند و به ایشان گزارش داده می‌شود، آیا خلاف واقع به اطلاع ایشان رسانده اند؟
6-    اگر ایران پیام پنهانی از آمریکا یا ترامپ دریافت کرد که مثلا "ایران خلع سلاح شده" را خواستار شدند، چرا رهبری یا رییس جمهور رسماً با ذکر دقیق موارد آن‌ها را به مردم، اعلان نمی­‌کنند. در وضعیت کنونی کشور، اگر چنین چیزی باشد، آگاهی از آن  برای جلب اعتماد مردم حیاتی است. البته تمام نشانه ها خلاف چنین چیزی را نشان می‌دهد.
7-    نکته ی وحشتناک این است:
 در این میان، انبوهی از دروغ ها درباره‌ی درخواست ترامپ از ایران به طور گسترده پخش می­‌شود. با اندکی بررسی می‌توان دروغ بودن آن ها را دریافت.
برخی از این دروغ ها را با یک متن انگلیسی می فرستند که مخاطب درباره­‌ی جعلی بودن آن تردید نکند.
این کار پلیدی است که با جعل و دروغ سرنوشت ملتی را به بازی بگیرند. متأسفانه حتی برخی از استادان و متخصصان آن ها را راست می‌پندارند و در نوشته‌ها و گفته‌های خود، آن ها  را ذکر و تحلیل می‌کنند.
آقای طالقانی می‌گفت که در نهضت ملی درباریان برای جنگ بین مذهبی­‌ها و توده ای­‌ها، با شگرد دروغ­‌پراکنی، اعلامیه­‌های قلابی با نام توده تهیه می­‌کردند و در خانه‌ی روحانیان می­‌انداختند تا تشویش و شقاق در جامعه ایجاد کنند.

دروغ های ماجرای مذاکره با ترامپ
خلاصه ای از نمونه­‌های عناوین دروغ‌ها شایعات جعلی پخش­‌شده در فضای مجازی که در مستندات رسمی نم. توان یافت، چنین است:
پیش­‌شرط آمریکا برای مذاکره با ترامپ:
-        "تمامی تأسیسات هسته‌ای ایران به طور کامل توسط آمریکا برچیده شود"،
-        "سیستم های موشکی و آفندی و تهاجمی و تمامی پایگاه های موشکی بدون استثناء باید تحویل آمریکا شود"،
-        "تمامی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی، جز ارتش، …. منحل و کلیه تجهیزات و زرادخانه­‌های نظامی در اختیار آمریکا  شود"،
-        "سه جزیره خلیج فارس تحویل امارات شود"
-        در غیراینصورت منتظر بمباران اسرائیل بمانید.
دنباله در 👇👇👇👇👇👇

راست و دروغ‌ها در ماجرای مذاکره با ترامپ

رضا رمضانی خورشیددوست
دانشگاه صنعتی امیرکبیر
انجمن علوم سیستم‌های ایران

هر چه بود، امروز کشور با موجودی به نام ترامپ روبرو است. ترامپ یک پیرکودک خودشیفته­‌ی فرصت­‌طلب در نقش یک بازرگان بی­‌اخلاق و در جایگاه رییس دولت آمریکا با امکانات بسیار گسترده، موجودی پرخطر است.

ترامپ نه فقط برای ایران خطرناک است، برای جهان و حتی برای استقلال کانادا، مکزیک، پاناما و موجودیت سرزمینی دانمارک، امنیت متحدان اروپایی، کیان سازمان ملل نیز خطرناک است. بسیاری از تحلیل گران ترامپ را برای آینده ی نیز آمریکا خطرناک می دانند.
قلدری، تذبذب، دم­دمی مزاجی، دلال­‌صفتی، تک­روی، پیش­‌بینی­‌ناپذیری و بی­‌اخلاقی وی زبانزد خاص و عام است. وقتی می گوید: "رییس جمهور چین می داند که من دیوانه ام". این آخر خط است.

همین ترامپ، بر اثر پیرکودکی و خودشیفتگی، رویاها و رگ‌خواب‌هایی دارد: برقراری چند صلح درجهان، به ویژه پایان گرفتن جنگ اوکراین و فروکاستن چشمگیر چالش آمریکا با ایران دو آرزوی بزرگ ترامپ است. می‌خواهد این دستاوردها را به عنوان شاهکار خود داشته باشد تا آخر عمری به آرزوی بزرگ خود، یعنی دریافت جایزه ی نوبل صلح برسد؛ خودرا بسیار شایسته تر از اوباما برای آن جایزه می­‌داند و مانند یک کودک این آرزو را بلند بلند می­‌گوید.
از دیدگاه بسیاری از انسان های بااخلاق سرشناس جهان، تحمل ترامپ واقعاً مصیبتی است. بسیاری از سیاستمداران معروف مانند مرکل صدراعظم آلمان از مصاحبت با وی ابراز تنفر می‌کردند. ولی ماجرا فردی نیست، ماجرا مصلحت کشور و ملت در میان است.

برای رهایی ایران از مشکلات اگر لازم باشد باید چون سیاوش تن به گذار از آتش داد. در گذشته هم چنین بوده است، نمایندگان ایران به دیدار درنده­ای مانند صدام رفتند، دستش را فشردند، به روی وی لبخند زدند و مذاکره کردند.  

مذاکره وسیله است و در ذات خود نه خوب است و نه بد. هدف مذاکره و مذاکره­‌کننده، محتوا و دستاوردهای مذاکره، ارزش یا بی­‌ارزشی آن را مشخص می­‌کند. در سنت نبوی مذاکره با مشرکان، یهودیان و نصارا بارها انجام شد و مذاکره و قرارداد حدیبیه، مصداق پرچالش آن بود، آن هم با ابوسفیان قاتل سیدالشهداء حمزه. مذاکرات قرارداد 1919 – توسط وثوق الدوله- که استعمار انگلیس نافذ علی‌الاطلاق درایران می کرد شرافتمندانه نبود، زیرا منافع ایران را به رشوه­ و منافع رانتی اندک‌شماران فروختند. مذاکراتی که توسط افراد خبره، هوشمند، شریف، شیفته، فداکار و پاکدست با رعایت منافع کشور و ملت انجام شود، آرزوی همگان است.

مذاکره ایران با آمریکا و امروزه با ترامپ ذینفعان عدیده ای دارد. در گذشته توافق ایران با آمریکا بر منافع برخی از کشورها مانند ترکیه، عربستان، امارات، روسیه، چین اثر منفی مستقیم می­‌گذاشت. برخی کماکان است. اسرائیل بزرگترین مخالف مذاکره امریکا با ایران بوده است؛ این اختلاف با ترامپ هم ادامه داد.
بی تردید مدافعان منافع این کشورها در ایران کم نیستند و چنان روی خوشی به مذاکره ایران با آمریکا ندارند. البته نه هر کس مخالف مذاکره با آمریکا است، منافع آنچنانی دارد. برخی از مخالفان از سر ایمان و تقلید مخالف اند، بعضی امید به رسیدن به یک توافق مطلوب با آمریکا را ناممکن می پندارند و تجربه عهدشکنی پیشین ترامپ هم مزید بر علت شده است.
موافقان هم در یک طیف گسترده اند. در یک سر طیف، همسودان یا خوش­‌بینان به غرب اند. در سر دیگر کسانی اند که برای دفع مخاطرات از کشور، برای منافع و مصلحت ملی و تحقق کرامت انسانی و زدودن فقر و فلاکت از مردم، با مذاکره موافق اند.

یک مشکل بزرگ ملی
مـتأسفانه امروزه واقعیت ماجرای مذاکره با ترامپ مخدوش و با انبوهی از راست و دروغ های آمیخته است. بیشتر شایعات و دروغ­‌ها علیه مذاکره است. گاه دروغ­‌ها چنان برزگ است که هر ایرانی با غیرتی را دچار ترس و تردید کنند تا مخالف مذاکره شود. شگفت این که در قرآن افزون بر 500 بار علیه دروغ و شکل های آن، منع و ذم شده است، ولی از آن پرهیز نمی شود.

رخدادهای واقعی:
4 دی 1403 پزشکیان در خوزستان: رهبر فرمودند که بر اساس سه اصل عزت، مصلحت و حکمت با همه ارتباط اشته باشیم، جز اسرائیل.
12 دی 1403 عبدالعلی­‌زاده مشاور رییس جمهور:  مجموعه نظام درباره مذاکره رو در رو به نتیجه رسیده است.
دنباله در 👇👇👇👇👇

نواندیشی دینی و تله پراگماتیسم

.رضا رمضانی خورشیددوست
دانشگاه صنعتی امیرکبیر
انجمن علوم سیستم‌های ایران

در یک نطق پیش از دستور مجلس اول، اشغال افغانستان توسط قوای شوروی را محکوم کردم. یکی از دوستان بسیار بزرگوار که بسیار از وی آموخته ام، با گلایه ملایمت­‌آمیز نزدم آمد و گفت در این دوران دوقطبی جهان که ایران باید علیه امپریالیسم بسیج شود، سخن گفتن علیه شوروی که طرفدار مردم سالاری و در کشاکش با امپریالیسم است، مصلحت نیست. در نهایت احترام گفتم که ملتی را اشغال کرده اند و مردم هزاران ستم از اشغالگری می بینند، چه مصلحتی بیش از جان و مال اشغال شدگان؟

درباره ی این نوشته هم برخی از دوستان که پیشتر از من شنیده اند، گفتند که در این دوران وانفسا که کشور دچار ناتوانی ها و ملت دچار اقسام ناکامی ها و روز ما از نگرانی فردا تیره و تار است، مصلحت نیست که در نقد نواندیشی دینی چیزی گفته شود. مصلحت های دوقطبی چقدر شبیه هم اند!

جمعی از نواندیش دینی در سوگ امام چهل‌و‌نهم اسماعیلیه نزاری بیانیه‌ای صادر کردند. در آن بیانیه از آرمان‌های کریم آقاخان در پیوند دین با عقلانیت نقاد، اخلاق مداراجویانه و مسئولیت اجتماعی، عدالت‌خواهی، تکثرگرایی و برنامه‌های موسیقی در جوامع مسلمان، احیای میراث معماری اسلامی و مانند آن یاد کردند. آرزو کردند که راه آن درگذشته پررهرو باشد.

نواندیشان دینی در نوشته­‌ها، گفته‌ها و مدعیات خود مجموعه­‌ای از نقد و نظر و ایرادات بنیادین بر ارکان باورها، مدعیات و کردارهای شیعه‌ی امامی وارد م­ی‌کنند مانند باور به معصویت، وراثت و قداست در مبحث امامت؛ در عمل هم به اکل اموال الناس بغیر حق با گرفتن وجوه ناحق از باورمندان، ایراد بر مال موفوره در کنار دره های فقر، دوری از رانت، نزدیکی به سلاطین جور، عدم تعامل با محافل ستم جهانی و هکذا توجه ویژه دارند. از آن بیانیه چنین بر می آید که انگار این ایرادات را برای فرقه و امامان اسماعیلیه را مهم نمی‌دانند و حتی مباح می‌دانند.

با آن تأییدات مشروح نواندیشان دینی، می­‌توان پنداشت که اگر در یک فرقه‌ی مذهبی یا دینی یک امام پیدا شود و ۱۳ میلیارد دلار ثروت داشته باشد و بدانیم که چنین ثروتی به عنوان رانت دینی از باورمندان برای شخص خود تحصیل کرده باشد، ولی اگر آن امام به عقلانیت نقاد، اخلاق مداراجویانه،  گسترش معماری و موسیقی و کمک به فقرا  باور داشته باشد و بخشی از آن وجوه را به فقرا بدهد، موجه است. یعنی می­‌توان سیستم باورها، پندارها و کردهای توجیه‌گر دینی ثروت، قداست و انقیاد دینی کذایی باورمندان را تسامح کرد. در واقع معیارهای ارزیابی، دستاوردهای عملی یک فرقه ی دینی، جدا از ارکان موجده­‌ی آن است.

اگر چنین است، چرا نواندیشان دینی آن نقد و نظر و ایرادات به ارکان شیعه امامی وارد می کنند؟ چرا کردارهای فرقه ی امامیه را ناشی از آن پندار می‌دانند؟ ممکن است بگویند که ما به نتایج عملی توجه کردیم، آیا این رویکرد مصداق بارز پراگماتیسم نیست؟
اگر مدعیات و نتایج عملی برخی فرقه های دینی دیگر  نیز بر همین دستاوردهای عملی تأکید بورزند باز هم مشمول تسامح و تساهل نواندیشان دینی محترم قرار می گیرند؟

در مثل مناقشه نیست، احمدیه­‌ی لندن منادی همین ویژگی است و بعضاً عامل به آن، باز هم به عنوان یک فرقه‌ی دینی مشمول تسامح خواهد بود و نواندیشان دینی مثلا در سوگ رییس آن خواستار پر رهرو شدن راه شان خواهند شد؟ اگر پاسخ مثبت باشد، مرزهای دین از نادین چیست؟

موضع‌گیری در برابر رخدادها، نشانگر قوت‌ها و ضعف‌های نظری و عملی است (فی تقلب الاحوال علم جواهر الرجال). در تعامل با یکی از دوستان بزرگوار امضاء کننده، مطرح کردند که  در بیانیه فارغ از "چهارچوب تفکرات و سیاست های اعتقادی کنونی این طایفه و امامانش" بر "نقاط قدرت شان تأکید" شد و "ای کاش شیعیان امامی" چنین می­‌بود؟ البته در آن افسوس با ایشان همداستانم.
آیا این موضع، عدول از نقد و نظر و ایرادات بر ارکان باورهای موجد اعمال نیست؟ اگر این موضع تسری یابد، نواندیشی دینی روزی در تله های پراگماتیسم گرفتار نمی­‌شود؟
در آن روز، مرزهای دین از نادین، اگر مخدوش نشود، به شدت ابری خواهد بود.
ذکر این مخاطره مصلحت نمی‌پذیرد.

03112301
کانال روشنگری
@RoshangariRRK
https://t.me/roshangariRRK 
مدیریت کانال
@masoodhb

ترامپ یک فرصت طلب در نقش بازرگان بی‌اخلاق و البته خطرناک در جایگاه رییس کشور
باید وی را شناخت و با چنین موجودی مذاکره کرد.
👇👇👇👇👇

⭕️ استراتژی‌های مذاکراتی ترامپ از زبان خودش

🖊به گزارش جماران؛ حسام الدین آشنا، مشاور رئیس جمهور در دولت روحانی، نوشت:

🔹دونالد ترامپ در کتاب‌هایش، به‌ویژه «هنر معامله» (The Art of the Deal) و «چگونه مثل یک میلیاردر فکر کنیم» (Think Like a Billionaire)، درباره استراتژی‌های مذاکراتی خود توضیح داده است. مهم‌ترین اصولی که او مطرح می‌کند شامل موارد زیر است:

1. اهداف بزرگ تعیین کن

🔸ترامپ معتقد است که باید از همان ابتدا به دنبال اهداف بزرگ و جاه‌طلبانه بود. او می‌گوید که اگر قرار است مذاکره کنید، بهتر است برای یک توافق عالی تلاش کنید، نه صرفاً یک توافق متوسط.

1. موضع قدرت را حفظ کن

🔸یکی از اصول کلیدی او این است که همیشه از موضع قدرت مذاکره کنید. این به معنای داشتن گزینه‌های جایگزین (Plan B) و نشان دادن اینکه به معامله وابسته نیستید.

1. برند شخصی را تقویت کن

🔸ترامپ معتقد است که داشتن یک تصویر قدرتمند و شناخته‌شده باعث می‌شود طرف مقابل شما را جدی‌تر بگیرد. او از رسانه‌ها برای ساختن برند خود استفاده می‌کند و این را یکی از ابزارهای اصلی قدرت در مذاکرات می‌داند.

1. اهرم‌سازی کن

🔸او تاکید دارد که باید از هر چیزی که در اختیار دارید، به عنوان یک اهرم استفاده کنید. این شامل اطلاعات، فشار روانی، یا حتی تهدید به خروج از مذاکره است.

1. مذاکره را بازی بدان و از آن لذت ببر

🔸ترامپ مذاکره را به نوعی بازی تشبیه می‌کند که باید از آن لذت برد. او بر این باور است که اعتماد به نفس بالا و حتی کمی نمایش، می‌تواند تأثیر زیادی در نتیجه داشته باشد.

1. همیشه آماده ترک مذاکره باش

🔸یکی از مهم‌ترین تکنیک‌های او این است که اگر شرایط به نفع شما نبود، از مذاکره خارج شوید. او در کتاب‌هایش بارها تأکید می‌کند که «عدم معامله‌ بهتر از یک معامله بد است.»

1. فضای عدم اطمینان ایجاد کن

🔸ترامپ گاهی عمداً مواضع نامشخص و متناقض اتخاذ می‌کند تا طرف مقابل را در حالت عدم اطمینان نگه دارد. این روش باعث می‌شود که مذاکره‌کننده مقابل محتاط‌تر عمل کند و شاید امتیازات بیشتری بدهد.

1. خودت را فردی غیرقابل پیش‌بینی نشان بده

🔸او معتقد است که غیرقابل پیش‌بینی بودن یک مزیت است، زیرا باعث می‌شود طرف مقابل محتاط‌تر رفتار کند و از ترس واکنش شما، امتیازات بیشتری بدهد.

1. طرف مقابل را خسته کن

🔸یکی دیگر از تاکتیک‌های ترامپ، طولانی کردن مذاکرات و فشار آوردن بر طرف مقابل برای خسته کردن اوست. او معتقد است که وقتی طرف مقابل خسته شد، راحت‌تر امتیاز می‌دهد.

1. از رسانه‌ها برای تقویت موضع خود استفاده کن

🔸ترامپ استاد استفاده از رسانه‌ها برای تأثیرگذاری بر روند مذاکرات است. او با اظهارنظرهای عمومی و توییت‌هایش، جو مذاکرات را تغییر داده و فشار بر طرف مقابل را افزایش می‌دهد.

🔸این استراتژی‌ها در حوزه تجارت، سیاست و حتی مذاکرات دیپلماتیک او (مانند مذاکراتش با کره شمالی و چین) به کار گرفته شده‌اند.

https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1658885

🕌 @jamarannews

روزهای تلخی است، خیلی دلتنگ‌ام.

.رضا رمضانی خورشیددوست
دانشگاه صنعتی امیرکبیر
انجمن علوم سیستم‌های ایران

انگار یک بختک بر سر ملت افتاده است که نمی گذارد از کابوس فقر و فلاکت و تهدیدات کلان بیرون بیاید.
در آذر سال ۱۳۵۴  که آن فاجعه عیان شد؛ در سازمانی که امید مبارزه اسلامی زمانه بود، خواست فردی با زور مسلط شد، کودتا شد. اعلان شد که یک سازمان کمونیست شد؛ کشتن مبارزان مخالف کودتا علنی شد. سه چهار ماه همین دلتنگی خفه‌کننده را داشتم.
احساس تلخی داشتم. تکیه‌گاه بزرگی از دست رفته بود و روزنه‌ی امید برای رهایی بسته شده بود. معلق در هوا شدم، همین ناآرامی بود، همین تشویش، همین نگرانی بی‌امان از فردا.   

دیگر بار ماجرای شوم ۸۸ بود. یک ماه تمام، خواب از چشمم رفت، نه‌‌می‌توانستم کار کنم، نه حتی بنشینم، نه حوصله‌ی گفتن از رنج درون. فقط راه رفتن آرامم می‌کرد. هر روز در کوچه‌ها و پسکوچه‌ها کیلومترها راه می‌رفتم تا شاید با خستگی جسم بر ناآرامی و رنج بزرگ روان چیره شوم و فاجعه‌های در کمین فرداها را فراموش کنم.  

واقعا اگر زمان به فراموشی «از دست رفتن‌ها» کمک نکند، آدمی دیوانه می‌شود. این‌روزها از دلتنگی کم‌مانده است که خفه شوم، خودواگویه‌های‌ام پایان ندارد،  در این افکارم:
- مگر  ابوسفیان رهبر دشمن در جنگ احد نبود که تا مرز کشتن پیامبر نزدیک شد؛ سپاه‌ش حمزه سیدالشهداء را کشت، هنده زن ابوسفیان آرزو داشت که جگر حمزه را درآورند و از خشم آن را به دندان گرفت؟ 
- مگر در همان دوران جنگ‌های مکرر، پیامبر از سنت رایج عربی بهره نگرفت و با دختر ابوسفیان ازدواج نکرد؟ پس از آن ابوسفیان به کنایه و اشاره از محمد به عنوان داماد خود نمی‌گفت؟ در آن ازدواج،  هنده جگرخوار مادرزن پیامبر نشد؟!
- مگر پیامبر در حدیبیه با همان ابوسفیان رهبر دشمن، قرارداد ترک مخاصمه نبست؟
- مگر  وقتی در حدیبیه سفیانی‌ها گفتند که نباید در قرارداد نوشته شود محمد رسول الله، پیامبر نگفتند آن قسمت را پاک کنند تا قرارداد دچار مشکل نشود؟ این سازش بزرگ برای ترک ستیز نبود؟ 
- مگر برخی از مسلمانان نزدیک به پیامبر، قرارداد حدیبیه را خفت‌بار نگفتند و برای جنگ گریبان ندریدند؟ در این میان آیه‌ی پیروزی نیامد که انا فتحنالک فتحا مبینا. آیه‌ی پیروزی نه برای جنگ بدر، برای ترک دشمنی حدیبیه!
 آیا این رخدادها که واگویه‌های مکرر در محافل مسلمانان بوده است، فراموش شد؟

ترامپ، یک پیرکودک خودشیفته‌ای است که خودش را «دیوانه» می‌خواند  و محاکم آمریکا وی را به عنوان تبهکار محکوم کردند. وی آمیزه و نمادی از خواست‌های بخش بزرگی از «عوام ناآگاه و گرفتار» و «خواص منفعت‌جوی و فرصت‌طلب» آمریکا است. آمریکا فقط ترامپ و حامیان‌اش نیست. نیمی از آمریکا مخالف وی اند. این دملی نهفته در جامعه ی آمریکا بوده است که در گردش ویژه ی روزگار، سر بازکرد.

ظریفی نقل می‌کرد که نوام چامسکی چند سال پیش در کلیسای ریورساید مانهاتان سخنرانی کرد و گفت ریاست جمهوری ترامپ بزرگترین بلایی خواهد بود که بشر در «دویست هزار» سال اخیر دیده است. 

چرا ملت ما آماج حملات بزرگترین بلایای بشریت باشد؟

چطور می‌توان این‌ها را دانست و ترکش های شوم آن را دید و آرام  گرفت؟

03112001
کانال روشنگری
@RoshangariRRK
https://t.me/roshangariRRK 
مدیریت کانال
@masoodhb

دانش آموخته کیست؟ چامسکی 👆

https://www.instagram.com/reel/DErYaJ8otZS/?igsh=MTgycHowZjRmMmUxcQ==

ادامه از 👆👆👆👆
البته اعتماد به پاکدستی، پیشینه ی رک و راست گویی به عنوان نمادی از خوش نیتی ایشان در انتخاب تلقی شد و بسیار مؤثر بود. در این میان دافعه ی رقیب و هول و هراس و مخاطرات برای کیان ایران بسیاری را ناآرام کرد تا برای پزشکیان را تبلیغ کنند و رآی دهند.

از آغاز، آمدن پزشکیان در هاله ای از امید و ابهام بوده است. امید به این که "کشتی بان را سیاستی دگر آمده باشد" و ابهام از این که با مشتی انتقاد از وضعیت موجود- که در هر محفلی زبانزد شده است- و مجموعه ای از کلام مولا علی (ع)- که اقبالی به آن ها در میان شریعتمداران سنتی نیست-  به کجا خواهد رفت.
در چند ماه اخیر، آنچه از پزشکیان و دولت بیرون می تراود نشان از فقر نظری، فقدان بهره مندی از خرد جمعی، نوسان های خرد فردی، فروافتادن در ورطه ی خرده کاری های بی یا کم اثر برای ملت و کشور است. انگار پزشکیان در نقطه ی عطف تاریخ ایران بر اثر هجوم مشکلات انباشته ی کلان و خرد، دچار نوعی از ناتوانی مرکزی برای رفع مشکلات کلان ملی شده است؛ بلاتشبیه، انگار دچار فلج اعصاب مرکزی شده است، البته عصب­های جزیی محلی هنوز کار می کند. من به یاد مرگ مغزی می افتم، که هنوز قلب به طور محلی کار می کند. آرزویم این است که بر خطا باشم، ولی همه ی شواهد علمی، خلاف آرزویم هشدار می دهد. َشاید آن آرزو، بازمانده ی عشقی است که به این مرز و بوم دارم و به هنگام نوشتن این سطور، افسوس و اشک امانم نمی دهد، ولی با افسوس و آرزو چه می توان کرد، وقتی نشانه های قوی علمی-عقلانی می گوید که مخاطرات  سخت و سنگین در کمین است؟
آقای پزشکیان!
ایران دچار فقط مجموعه ای از مشکلات نیست، ایران دچار "ابرمشکلات درهم تنیده فزاینده دینامیک" است. ایران دچار "معضلات" است. نه فقط خرد دولت شما خیلی کمتر از آن است که از پس آن برآید، بلکه دولت های بسیار توانمند جهان هم نمی توانند "خود و به تنهایی" از پس چنین معضلات برآیند. با شعارهای امثال وفاق – یعنی دعوا نکنیم- نمی توان ایران را از فروافتادن در چاه ویل رهانید. با اما و اگرها و اطاله ی زمان و نابودی منابع کشور، هیچ توجیهی برای فلاکت ایران در افق های نزدیک ندارید.
گذار از این وضعیت پرمخاطره، بدون بهره گیری روشمند از خرد ملی، با تکیه و "احاله به خرد فردی" نشدنی است. از نشانه های عدیده - مانند نمایش همایش کذایی وفاق- معلوم می شود که هنوز رجوع روشمند به خرد جمعی، مفهومی متروک در دولت شما  است. معضلات  کشور فقط با دولت و دولتیان رفع نمی شود. حکومت باید در خود بازنگری بنیادین کند و با ابرسناریوهای معین از پس وضعیت کنونی برآید. توسعه ی این ابرسناریوها و سناریوهای زیرین آن ها به خرد جمعی در سطح ملی نیاز دارد تا دربرگیرنده مشکلات گسترده ی کشور و چاره های نهفته در میان خرد مردم ایران باشد. همه چیز را همه کس دانند. اگر دیروز به خرد فردی یا خرد اصحاب حل و عقد بسنده می کردند، امروز امکانات گسترده علم و غناوری برای بهره گیری از تجارب ملت برای رهایی هست. این مطالب را برخاسته از دانشگاه یا محافل روشنفکری نیپندارید، با این تجارب چرخ جهان می گردد و بی این مطالب، چرخ های کشور به گل نشسته است. فراموشی و کوچک پنداری این یافته های بشری برای همه گران خواهد بود، دولت ها مستعجل اند و آنچه می ماند یا نیک بختی بر اثر هوشمندی ملی و درست کرداری است یا شوربختی بر اثر ناهوشمندی و بدکرداری.
کوتاه سخن، بر حسب نظر مقدماتی و اجمالی خبره- نه رجوع به خرد جمعی-، حکومت برای رهایی از معضلات کنونی با فوریت ویژه باید به ابرسناریوهای زیر به طور موازی و تدریجی بپردازد (همانطور که ذکر شد، این نظر خبره ی محدود است، روش برای استخراج خرد ملی باید سیستمی و بر مبنای دستاوردهای علم و فناوری باشد و ممکن است):
•        بهره گیری خرد جمعی (با پشتوانه ی نظری بومی شده در سطح ملی و سطوح زیرملی)
•        مبارزه با فساد
•        جلوگیری از فرار سرمایه
•        موازنه ی مثبت بین المللی
•        چابک سازی و  شایسته سالاری در دولت
•        بازگشت مجلس به مرکزیت اصلی تقنین و فراهم آوردن همه­ی ملازمات برای جلب اعتماد مردم به مجلس (مانند مجلس اول)
ممکن است مطرح شود که مثلا اصلاح تقنین چه ربطی به دولت دارد. فراموش نشود که برای گذار از وضعیت کنونی دولت به تنهایی دچار انواع دورهای باطل می شود، چناچه دولت های پیشین شدند و هم معطل و هم منفعل شدند و بر رنج و بی اعتمادی مردم افزوده شد. چاره ای جز تحولات تدریجی، جهت مند، نظریه مند، مبتنی بر سازش اصولی در سطح ملی نیست. اگر روند پیشین درست بود که این معضلات پدید نمی آمد. خدا کند که برای این مطالب دیر نشده باشد.
03110301
کانال روشنگری
@RoshangariRRK
https://t.me/roshangariRRK 
مدیریت کانال
@masoodhb

پزشکیان، سرگشته در نقطه­ ی عطف تاریخ ایران
رضا رمضانی خورشیددوست
دانشگاه صنعتی امیرکبیر
انجمن علوم سیستم‌های ایران

پزشکیان پزشک است و ارزش زمان طلایی برای نجات بیمار را خوب درک می کند. گاه اگر در همان چند دقیقه ی اول کارهای لازم نشود، کارهای بعدی نوش دارو بعد از مرگ سهراب است.
این روزها بخش بزرگی از کارهای پزشکیان، سخن گفتن تکراری برای این جمع و آن جمع شده است. در گفته ­های پزشکیان نکته ها هست:
1-     فشار فزاینده ی زیستی، نه زندگی مناسب آدمی،  بر بخش بزرگی از مردم
2-     وجود فساد در شکل های مختلف از گم شدن میلیون ها لیتر بنزین تا انواع و اقسام رانت ها و ویژه­ خواری ها
3-     نبود سرمایه مورد نیاز برای اداره ی کشور، تا چه رسد برای برای سرمایه گذاری و توسعه ی پایدار
4-     سنگ اندازی های مخالفان متنفذ در حکومت
5-     مشکلات تقنین پراکنده و ناهمساز با دولت و ملت
6-     انواع "ناتوانی ها" با عنوان محترمانه ی "ناترازی ها"
7-     بن بست های بین­المللی و گرفتاری های روابط نامتوازن بین المللی (تا جایی که توهم تحریم آمریکا با همکاری ایران، روسیه و چین از پزشکیان شنیده می شود!)
8-     گلایه های پیاپی رییس دولت از قوه مجریه، یعنی گلایه از تشکیلات خودش و فقط گلایه! و آخرین اش درباره داده های ناواقع رفع مشکل برق در سال آینده
9-     اظهارات حیرت آور انتقال پایتخت از تهران به مکران. این یکی از "شگفتی های شاخ درآور" در تاریخی ایران و نشان از خدشه ی بنیادین و نبود خردورزی حداقلی در تشکیلات دولت است. مگر می توان پیشنهادی داد که بر خلاف اصول اولیه و بنیادین تعیین پایتخت (مدل های ریاضی-منطقی جانمایی تسهیلات) و بر خلاف آشکار امنیت ملی (جدا از هر دولت و حکومت) و بر خلاف تجارب تاریخ ایران (انتقال پایتخت از تبریز به قزوین و بعد به اصفهان) و بر خلاف تاریخ اسلام (انتقال پایتخت از مدینه به کوفه توسط امام علی) اظهار نظر کرد. خیلی هنر می خواهد که یک دولت که در انتقال پایتخت، ده ها خطای همزمان کند. واقعا انتقال پایتخت به مکران "آزمون میزان خرد دولت" بود که متأسفانه بدجوری مردود شد.
چیزی که کمتر از پزشکیان شنیده می شود، وجود بی اعتمادی مردم به حکومت، نه فقط دولت، است. این یک، ابربدبختی ملی است. زیرا وقتی مردم حکومتی را از خود ندانند، باب انواع مفسده ها گشوده می شود که ته ندارد. جلب اعتماد مردم، آب حیات برای حکومت است. فراموش نشود، در دوران جنگ هشت ساله، این اعتماد مردم بود که به صورت حمایت فراگیر ظاهر شد و تمامیت ایران را در برابر همه ی حمایت ها جهانی از رژیم سفاک صدام، حفظ کرد. حکومت­ها بی­ مردم هیچ اند؛ چه بدفرجام است که حکومت ها این بدیهی را فراموش می کنند.
آیا پزشکیان انتخاب شد که پیاپی در این جا و آن جا مطالب تکراری، گله آمیز، وعده های گنگ ومبهم بدهد (پزشکیان: قول می دهم که آنچه در اختیار من است را انجام دهم (نقل به مضمون در خوزستان)؟ کلمات قصار نهج البلاغه در میدان بروز ناتوانی های دولت، چه زود فروکش کرد! سایر حرف های خوب هم دیر یا زود فروکش خواهد کرد. این اظهارات به چه دردی می خورد؟ آیا پس از چندی که مردم، بیهودگی این اظهارات را در نبود پول دولت، ناتوانی های مدیریتی و اجرایی دولت، ویژه خواره ها و موانع دیگر ببیندد، بر بی اعتماد افزون نمی شود؟ به اصطلاح "گفتار درمانی"، شیوه ی مرسوم دولتمردان در ایران شده است، بیشتر خودشان را ارضاء می کند تا مردم را اقناع.
از حق نباید گذشت که پزشکیان مجموعه ای از اقدامات جزیی پراکنده انجام داده است مانند عفوخواهی برای فلان، ایجاد روزنه ای در فیلترینگ (تازه آن هم با ترس و تردید که نکند که همین هم روزنه هم باز نشود!) و هکذا. مواردی از این دست، خرده کاری­های خوب است، عین گرفتن ناخن کثیف بیمار مبتلاء به کرونا. اصلا هر کس نباید ناخن کثیف داشته باشد، ولی اولویت حیاتی بیمار کرونایی، درمان و رهایی از ویروس فراگیر در کالبد بیمار است.
پزشکیان از دایره ی تنگ استصواب شدگان انتخاب شد؛ نه این که ایشان خیرالموجودین ملی بود، بلکه انتخاب ایشان یک سازش بخشی از ملت همراه با امید و ابهام، ترس و تردید بود. بسیاری نه از سر باور به توانایی های آقای پزشکیان در جایگاه ریاست جمهوری به وی رأی دادند،
ادامه در 👇👇👇👇