زندگی همینقدر عجیبه که پارسال یه آدمایی تو زندگیت بودن که فکر میکردی ابدی بودن و الان نه برات مهمن نه خبری ازشون داری...

شعور انسان وقتی تموم شد که با ناراحتی دیگران خوشحال شد.

یجا نوشته بود: «متاسفانه حق با اونایی بود که جلوشون ازت دفاع میکردم» چقد دردناک و قشنگ بود.

پیشرفت همیشه جلو رفتن نیست، بعضی وقتا برگشتن از یه مسیر غلطه.

اگه میدونستی در غیابت چه چیزی گفته میشه، به بسیاری از مردم لبخند نمیزدی.

بزرگترين حسرت ما آدما،
فرصتای از دست رفتمونه.

آدما به ما وفادار نیستند ، به نیاز هاشون نسبت به ما وفادار ترنو وقتی نیاز هاشون تغییر کنه وفاداریشون هم تغییر میکنه

یکسال پیش همه چی متفاوت بود
ولی الان ک به عقب نگاه میکنم میفهمم ی سال میتونه خیلی کارا با ادم بکنه.

با انکار واقعیت واقعیت تغییر نمی‌کند.

چقدر دنیا هیچ است،
و ما برای هیچ، چه‌ها که نکردیم .