صندلی‌ای برای احساس جای خالی‌ام
وجود ندارد
و جرقه‌ای برای احساس دلتنگی از عدم حضورم نیست.
-سارا

The wind is taking me home mylove.

همچون نوازشی قبل از مرگم
همچون صدای گریه‌ی پیانو‌ام
همچون مهِ پیش از بارانم
از مخفی‌گاهم بیرون نخواهم آمد
چرا که در این غارِ تاریک در امانم.
-سارا

آسِمانم
تمامِ دیدار‌هایم
خاکَم
تمامِ بی‌وطنی‌هایم
خورشیدم
تمامِ شب‌های بی‌ماهم
قلبم
تمامِ لرزش‌های دستانم
لبخند‌هایم
تمامِ بی‌ذوقی‌های اطرافم
تابستانم
تمامِ برف‌ بازی‌های زمستانم
روحم
تمامِ طبیعت و مهرورزی‌هایم
اما چشمانت
تمامِ نورِ زخم‌هایم.
-سارا

I may be scared, I may be stressed, but I really wanna have the willing to live mylove.

جرقه‌ای نقره‌ای در لمس دستانم بود و شروعِ داستانی در لمسِ دستانت.
-سارا

#معرفی_کتاب
پری‌دخت، مراسلات پاریس
نویسنده: حامد عسکری
گوینده: فاطمه زهرا سعادتی فر

روایت عشق و وطن و دلشوره
نامه‌نگاری عاشقانه‌ای میان سید محمود و پری‌دخت که این دو در روزهای پرشور و هیاهوی مشروطه عاشق هم هستند و به جبر روزگار از هم جدا افتاده‌اند.
آنچه این دو را به هم متصل می‌کند نامه‌هایی است که از خلال آن، سوزِ فراق را با آن التیام می‌دهند. البته این نامه‌ها تنها به ماجرای عاشقانه محدود نیست بلکه حوادث سیاسی و اجتماعی مشروطه و بسیاری از فراز و نشیب‌های آن دوران را نیز زیر نظر دارد

قسمتی از متن کتاب را باهم بشنویم

?@ham_sou?

پیغامی دریافتم ز سوی کبوتر‌های شهرِ دیگری
لبخندی رسید ز سوی بابونه‌های باغِ دیگری
گویی سرآغاز بهارِ هستی‌ام فرا رسیده‌است.
-سارا

و در روز‌های تنهایی‌ات که از سرِ ناچاری و نوُمیدی به بالا نگاه خواهی‌کرد و خواهی دید که من تمامِ آسمونم، من نورِ روز‌ها و ماه شب‌هاتم، من نسیمِ صبح و غروبِ عصرم، من غنچه‌ی لبخندم و پشمکِ ابر‌ها‌ام.
بُگذار در آغوشم بگیرمَت بی‌امن‌و‌امانم، بُگذار بوسه‌ای هدیه‌ی تنت کنم زخمیِ‌قلب‌ها، بُگذار روزی دیگر به خاطر این تیله‌های همیشه گریان زنده بمانی.
-سارا

منم کم کم زندگیم سخت‌تر شد، روزام شلوغ‌تر شد و اوضاع خانوادگیم بد‌تر شد و نه، بازم وقت گذاشتن برای کسی که برات مهمه سخت نیست.
-سارا