این برنامه را دوستان افغانستانی ما برگزار میکنند...

لازم و واجب است بدانیم و بفهمیم، در سر آنان چه میگذرد؟
از تجاربشان بیاموزیم
از تجارب و رنجهای همسایگانمان...شاید ما نیز مبتلا شویم.

ضمن اینکه از لنز فرهنگ و قومیت و ملیت دیگر، جهان را دیدن، ذهن و افق ما را
باز تر ،
عمیقتر و
چند رگه
میکند.

#مقاومت_وجودی_ضد_سلطه، مانند رقیب هژمونیک #نیهیلیستی_امپریالیستی‌اش، گسترش‌یابنده وبسط یابنده است

کم‌کم به عمق تاریخ و به طول جغرافیا، هم سرک خواهیم کشید و از سنت‌های معنوی بشری استفاده خواهیم کرد...
یکی ازین افق‌هایمان،
ارتباط و گفت‌و‌گوی میان‌فرهنگی با ادیان، هنرها و فنون شرقی(بودیستی/هندوئیستی)
و دیگری، هم تاریخ باستان متاخر خاورمیانه است، که آن هم پر از جوشش‌ها و بصیرت‌هایِ فرهنگی‌ست از #مسیحیانِ شرقی و #مانویان تا بودایی‌_مزدکیان حوزه #ساسانیان...

#Existential #Resistance Against #Nihilist #imperialism and #NeoColonialism

«گروساکیون ورشو » اسم رمز نازی ها برای تبعید و کشتار دسته جمعی یهودیان از گتوی ورشو بود. در طول دوره گروساکیون، یهودیان روزانه مورد ترور قرار می گرفتند. در تابستان ۱۹۴۲، پس از آن که بیش از ۲۵۰ هزار یهودی از گتو به تربلینکا تبعید و به قتل رسیدند، یهودیان باقی مانده شروع به ساختن پناهگاه ها و قاچاق اسلحه و مواد منفجره به داخل گتو کردند. سازمان مبارزات یهودی جناح چپ و اتحادیه نظامی یهودیان جناح راست شکل گرفتند و تمرینات نظامی خود را شروع کردند. آنها در ژانویه ۱۹۴۳ یک حرکت مقاومت مسلحانه را با استراتژی پیچیده ای برای مخالفت با تلاش نهایی آلمان نازی برای انتقال جمعیت باقی مانده گتو به اتاق‌های گاز اردوگاه‌های کشتار مایدانک و تربلینکا پیش بردند. این تلاش کوچک مقاومت به قیام گتو ورشو معروف شد. نازی ها این قیام را به بی رحمانه ترین شکلی سرکوب کردند. در مجموع ۱۳۰۰۰ یهودی کشته شدند و حدود نیمی از آنها زنده زنده سوزانده شدند یا خفه شدند. تعداد تلفات آلمانی ۱۱۰ نفر از جمله ۱۷ کشته بود.

این قیام بزرگترین شورش یهودیان در طول جنگ جهانی دوم بود. یهودیان می دانستند که پیروزی و بقا برایشان غیرممکن است و مارک اِدِلْمان، آخرین فرمانده بازمانده آنها از سازمان یهودیان چپ گرا که در سال ۲۰۰۹ درگذشت، در مصاحبه ای گفته بود. آنچه ما را به این مبارزه مصمم کرد این بود که "اجازه ندهیم آلمان ها به تنهایی زمان و مکان مرگ ما را انتخاب کنند".

رفعت العرعير، استاد ادبیات جهان و نویسندگی خلاق دانشگاه اسلامی غزه و سردبیر نشریه «غزه می نویسد: داستان های کوتاه از نویسندگان جوان در غزه» در روز هشت اکتبر در مصاحبه ای با بی بی سی گفت: آنچه در غزه اتفاق افتاد همچون «قیام گتوی ورشو» برد. او گفت: « این برای فلسطینی ها آسان نخواهد بود و ما می دانیم که اسرائیل در هر حال ما را خواهد کشت. اسرائیل از ما می‌خواهد که زانو بزنیم، پس چرا با عزت نمیریم؟ شما نمی توانید ۱۰۰ سال به ما ظلم کنید و انتظار نداشته باشید که مردم واکنش نشان دهند و از موجودیت خود دفاع نکنند.»

پس از اتمام مصاحبه، بی بی سی از پخش این برنامه عذرخواهی کرد و پیام های تهدید آمیز بسیاری برای رفعت فرستاده شد. در یکی از پیام ها که از سوی افسر نظامی ارتش اشغالگر فرستاده شده بود به او گفته بودند که محل اقامتش را در مدرسه اٰنروا شناسایی کرده اند. رفعت مدرسه را ترک کرد و در خانه خواهرش ساکن شد. چند روز بعد در یک حمله برنامه ریزی شده با تیراندازی مستقیم به خانه، او و تمامی اعضای خانواده خواهرش کشته شدند.

اَدی کالای نویسنده و محقق ضد صهیونیست یهودی می گوید: «شباهت میان آنچه پس از قیام در گتوی ورشو اتفاق افتاد و آنچه پس از قیام غزه در حال روی دادن است قابل توجه است. برای من روشن است که رفعت بعلت این مقایسه کشته شد.»

رفعت در کتاب «غزه باز می نویسد» می گوید:

آنگاه که تاریکی همه جا را فرا می‌گیرد کنار پنجره می‌نشینم و به خانه‌های بدون برق غزه نگاه می کنم، عطر شیرین شب آرام غزه را استشمام می کنم، هوای تازه که به قلبم وارد می شود را احساس می کنم و به تو، به من، به فلسطین، به شکاف، به دیوار خالی، به تو، به مادر، به تو، به کلاس تاریخم، به تو، به خدا، به فلسطین - و به قصه نیمه تمام مان می اندیشم.

رفعت العرعير یکی از برجسته ترین نویسندگان، شاعران و کنش گران غزه بود که تمامی عمرش را در تلاش برای رساندن صدای غزه به جهان کرد.

مقاله درخشان اَدی کالای درباره قیام گتوی غزه را به زبان انگلیسی بخوانید:

https://brooklynrail.org/2024/05/field-notes/The-Gaza-Ghetto-Uprising/

مقاومت یک سبک زندگی، یک تفکر است.

شاید من/ما توان و لیاقتش را نداشته باشیم ولی می‌توانیم ارزش آن را بشناسیم
و روی به سوی آن داشته باشیم!

ارزش‌های مقاومت، آزادی‌خواهی، برابری‌طلبی، استقلال‌طلبی، آتونومی، به در آمدن از قیمومت دیگری، شجاعت، استبدادستیزی، استعمارستیزی، عزت نفس، آمادگی همیشگی برای حادثه، استقامت روان‌تنی و... ست!...
و برای همه اینها باید ایمان داشت!

منتشر شد:

نگرش تاریخی به چپ فلسطین و اسرائیل
استعمار، رهایی ملی و مبارزۀ طبقاتی
نویسنده: لئون ویستری‌خفسکی
برگردان از آلمانی: مرجانه فشاهی
مجموعۀ بایگانی بازگشوده، ۱
چاپ اول: آبان ۱۴۰۳
۱۰۴ صفحه، قطع رقعی، کاغذ بالکی و جلد نرم
۱۲۰۰۰۰ تومان
سفارش مستقیم از سایت نشر مردم‌نگار
سفارش تلفنی: ۰۹۳۰۲۳۸۵۵۴۷
@Mardomnegarpub

الیاس، نوربرت، تنهایی دم مرگ، نشر گام نو ص ۳۲...

در آتش سوختنشان را با دل هایی روشن و شادمان به نظاره...

#Dehumanization
#انسان_زدایی
#هم_ذات_پنداری
#نسل_کشی
#غزه
#الجزائر
#هولوکاست
#بابی_کشی
#قتل_عام_دهه_شصت
#چپ_کشی
#مجاهد_کشی
#افغانستانی_ستیزی

👈چه آن سلطنت طلبی که به اسراییل گرا می‌دهد که ایران را بزنید
یا از پودرسازی فلسطینیان سخن میگوید(سلطنت طلبان پرواسرائیلی)

👈چه آن جوانک‌های جوگیری که مذهبی ها و بسیجی ها را تهدید به مرگ میکردند و تیر چراغ برق نشان می دادند( چپ و راست برعنداز)

👈چه آن هایی که بعد از این همه سال و وجود این همه سند و مدرک، از قتل عام و کشتارهای دهه ۶۰، حمایت میکنند( طرفداران متعصب ج.ا)

👈 چه آنهایی که از افغانستانی‌ستیزی و حتی کشتار افغانستانی‌ها حمایت میکردند (از هر دو جناح پوزیسیون و اپوزیسیون )

ادعاگزاران و کارگزاران این گزاره‌های Hatespeech بالا غالبا هم از ایدئولوژی‌های متضادی هستند، اما همگی در یک امر مشترکند:
انسان زدایی از دیگری Dehumanize
باری اما در واقع خودشان انسانیت زدوده میشوند!

همگی وجدان خود را از دست داده اند
به تعبیر قرآن: قرده خاسئین شده اند(بوزینگان پست)
الینه شده اند

شاید با تبیین تئوریکِ کین توزی شلر/نیچه و الیانسیون مارکسی بتوان این حد از بی وجدانی را توجیه کرد

«مطالعات فرهنگی-پسااستعماری خاورمیانه»

با همکاری کانال «تاریخ، نقد فرهنگ، الهیات» و تسهیلگری آقای م.محسن غمام
https://t.me/cultureforhumiliated

✅دوره نخست:
"ادوارد سعید و فلسطین در کانتکست مطالعات فرهنگی"
دکتر عبدالله کریم زاده

ادوارد سعید در سه‌گانۀ «شرق‌شناسی»، «مسئلۀ فلسطین» و «پوشش اسلام»  که بر پایۀ صورت‌بندی فوکویی دانش-قدرت استوار است؛ با ایجاد یک چرخش پارادایمی، این تز جنجالی را مطرح می‌کند که دانشگاهیان و روشنفکران (هم غربی و هم شرقی) از عوامل اصلی بازتولید ساختارها و روابط سلطه در ژئوپلیتیک و فرهنگ جهانی بوده‌اند و سهم و نقش آنان در تقویت استعمار و روایت‌های استعماری باید زیر ذره‌بین نظریۀ انتقادی قرار بگیرد. سعید موقعیت مسئله‌مند فلسطین و جهان اسلام را در چارچوب نظام دانش-قدرت و امپریالیسم فرهنگی صورت‌بندی کرده است. در این درسگفتار قصد داریم به بازخوانی و بازکاوی این صورت‌بندی بپردازیم.
این درسگفتار در راستای تحلیل و بازخوانی تزهای کلیدی ادوارد سعید، تلاش خواهد کرد به پرسش‌های زیر پاسخ دهد:
1.    نظریه پسااستعماری و شرق‌شناسی چه می‌گوید؟ طرفداران و منتقدان این نظریه چه استدلال‌هایی دارند؟
2.    از نظر سعید، دانشگاهیان و روشنفکران چگونه با استعمارگران  همدست بوده‌اند؟
3.    سعید «روشنفکر بی‌وطن» را چگونه مفهوم‌سازی کرده است و با توجه به این مفهوم سعیدی، مطالعات فرهنگی و علوم انسانی در قبال مسئله فلسطین چگونه می‌تواند مداخله کند؟
4.    سعید چگونه تحلیل بافت تاریخی و انضمامی فلسطین را ذیل کلان‌پروژۀ شرق‌شناسی جای می‌دهد؟
5.     با چارچوب تحلیلی ادوارد سعید چگونه می‌توان میراث فرهنگی استعمار را در منطقۀ خاورمیانه واکاوی کرد و در این راستا چه نظریه‌هایی در مطالعات پسااستعماری وجود دارد؟
6.    با لنز نظریۀ پسااستعماری چگونه می‌توان از واقعیت‌های زیستۀ مربوط به هویت، زبان، فاعلیت، سوژگی، قدرت و مقاومت در فرهنگ‌های خاورمیانه رمزگشایی کرد؟
7.    با چارچوب تحلیلی ادوارد سعید و گفتمان مطالعات فرهنگی چگونه می‌توان درباره فرهنگ‌های جوامعِ تحت اشغال و ارتباطات میان‌فرهنگی بین اشغالگر و اشغال‌شده و استعمارگر و استعمار شده بحث کرد؟
در این درسگفتار پنج جلسه‌ای به این پرسش‌ها پاسخ داده خواهد شد.

✅هزینه ثبت نام: ۴۰۰ هزار تومان

✅این دوره صرفا به صورت آنلاین برگزار می‌شود.

برای ثبت‌نام به آی‌دی زیر پیام دهید:
@Sepanta_academy

کانال آکادمی سپنتا:
https://t.me/sepantasocialscience

جای تعجب است که عده زیادی از دانشجویان علوم اجتماعی و الهیات دانشگاه های دولتی تهران، حتی ادوارد سعید را نمیشناسند 👇👇

ادوارد ودیع سعید (زادهٔ ۱ نوامبر ۱۹۳۵ در بیت المقدس، فلسطین تحت سرپرستی بریتانیا – درگذشتهٔ ۲۵ سپتامبر ۲۰۰۳ در نیویورک) نظریه‌پرداز ادبی، منتقد فرهنگی و فعال سیاسی فلسطینی - آمریکایی است. وی در دانشگاه‌های هاروارد و پرینستون درس خوانده بود و استاد زبان انگلیسی و ادبیات تطبیقی در دانشگاه کلمبیا بود.

در ۱ نوامبر ۱۹۳۵ در اورشلیم که در آن زمان تحت قیمومیت انگلیس بود، متولد شد. پدرش، سید محسن سعید بازرگان آمریکایی فلسطینی‌الاصل، پیش از تولد سعید به قاهره مهاجرت کرده‌بود؛ مادرش نیز فلسطینی و هر دو از مسیحیان پروتستان بودند. خواهرش رزماری سعید زهلان نیز تاریخ‌دان و نویسنده بود.
او تا ۱۲ سالگی به‌طور متناوب در اورشلیم و قاهره به سر می‌برد. سعید خود را «یک مسیحی احاطه شده توسط فرهنگ اسلامی» می‌خواند. نام کوچک او را مادرش به دلیل علاقه به پرنس ادوارد (شاهزاده ولز در سال تولد او) انتخاب کرده بود. او از بحران هویتی خود این‌چنین یاد می‌کند:

در تمام سال‌های آغازین عمرم یک دانش‌آموز غیرعادی ناجور بودم: یک فلسطینی که در مصر درس می‌خواند، با یک نام کوچک انگلیسی، یک گذرنامه آمریکایی و بی هیچ هویت مشخصی… پس از سال ۱۹۴۸ وقتی خانواده‌ام به مصر آواره شدند، تمام دوران تحصیل خود را در مدارس خصوصی درجه اول بریتانیایی گذراندم که برای پرورش نسل نوینی از اعراب با پیوندهایی عمیق با بریتانیا تأسیس شده بودند. آخرین‌شان کالج ویکتوریا در اسکندریه بود. ملک حسین اردن، و تعدادی از وزرا و نخست‌وزیران و بازرگانان نامی آینده اردنی، مصری، سوری و سعودی هم‌کلاسی و هم‌دوره‌ای من بودند. البته چهره نامداری چون میشل شلهوب هم آن‌جا بود که او را در دنیای سینما با نام عمر شریف می‌شناسند.

سعید برای ادامه تحصیل به مدرسه مونت‌هارمون آمریکا رفت و مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه پرینستون دریافت کرد. در همین سال برای ادامه تحصیل وارد دانشگاه هاروارد شد و در سال ۱۹۶۰ کارشناسی‌ارشد و ۱۹۶۴ دکترای خود را در ادبیات انگلیسی دریافت کرد.

ادوارد سعید به عنوان یک فعال طرفدار فلسطین، سال‌ها برای ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی تبلیغ می‌کرد. او از ۱۹۷۷ تا ۱۹۹۱ عضو مستقل مجلس ملی فلسطین بود، اما سعی داشت تا خود را از مناقشات حزبی دور نگه دارد. او طرفدار هم‌زیستی دو دولت اسرائیلی و فلسطینی در کنار یکدیگر بود و در نشست نوامبر ۱۹۸۸ الجزیره مجلس ملی فلسطین به اعلام استقلال کشور فلسطین رأی مثبت داد.
سعید در ۱۹۹۱ در اعتراض به پیمان اسلو از مجلس خارج شد. وی این توافق‌نامه را «ابزاری برای تسلیم فلسطینیان» می‌خواند. ادوارد سعید معتقد بود قرارداد اسلو به تشکیل یک دولت واقعاً مستقل فلسطینی و صلحی پایدار در منطقه نمی‌انجامد و از طرح پیشنهادی ایالات متحده آمریکا در اواخر دهه ۱۹۷۰ که خود سعید به یاسر عرفات تحویل داده بود، ضعیف‌تر است. او در نامه‌ای به عرفات نوشت که حق بازگشت آوارگان فلسطینی به مناطق اشغال شده قبل از سال ۱۹۶۷ را ارزان فروخته و برپایی شهرک‌های اسرائیلی را نادیده گرفته‌است.
روابط سعید و رهبران فلسطین به قدری بد بود که در اوت ۱۹۹۵ فروش کتاب‌های او در فلسطین ممنوع شد؛ اما پس از تحسین سعید از عرفات به دلیل رد پیشنهادهای اهود باراک در نشست سال ۲۰۰۰ کمپ دیوید بهبود یافت.
سعید به دلیل حمایت‌های آشکارش از فلسطین بارها مورد تهدید قرار گرفت. وی از سوی جامعهٔ مدافع یهودیان (JDL) نازی خوانده شد و دفتر کارش در دانشگاه در ۱۹۸۵ به آتش کشیده شد.

👆بخشی از رزومه دکتر عبدالله کریم زاده👇
در دوره
"سعید و فلسطین"
با همکاری موسسه سپنتا و کانال نقد فرهنگ، تاریخ و الهیات

Abdollah Karimzadeh *, Parisa Amirifard
Journal of Cyberspace Studies, Summer-Autumn 2024

ادبیات دیجیتال در ایران و کشورهای عربی (تحلیل تطبیقی نمونه هایی از آثار)
علی مصطفی نژاد، مهین حاجی زاده، عبدالاحد غیبی، عبدالله کریم زاده
کاوش نامه ادبیات تطبیقی، پاییز 1402

متن

Virtual Space Policy and Indecision in the Light of Gödel's Incompleteness Theorem
Abdollah Karimzadeh, Parisa Amirifard
Iranian International Journal Of Social Sciences, Spring 2022

بازنمایی وضعیت اشتغال زنان در مشاغل آزاد در فیلم سینمایی طلا
حسین میرزایی، عبدالله کریم زاده، سمیه محمودی پیام*
نشریه مطالعات کاربردی در علوم اجتماعی و جامعه شناسی، بهار 1400

متن

واکاوی پالیمسست های فرهنگی در آثار نویسندگان ایرانی دور از وطن:موردپژوهی فریدون اسفندیاری و فیروزه جزایری دوما
عبدالله کریم زاده*
فصلنامه علوم اجتماعی، زمستان 1398

Social Anomia against the Backdrop of Misinformation/ Disinformation: A Cognitive Approach to the Multivalent Data in Cyberspace
Parisa Amiri Fard, Abdollah Karimzadeh *
Journal of Cyberspace Studies, Winter-Spring 2020

Socio-Demographic Related Difference in Digital Literacy among Undergraduate Students of State universities in Iran
Ebrahim Samani*, Nooreen Noordin, Abdollah Karimzadeh
Iranian Journal of English for Academic Purposes, Spring 2019

برسازی هویت صهیونیستی نمونه پژوهی: یهودا عمیخای
ناصر پورحسن*، طاهره گودرزی، عبدالله کریم زاده
نشریه مطالعات خاورمیانه، زمستان 1397

A Psychoanalytic Reading of Cyberspace: Problematizing the Digitalization of Oedipus Complex and the Dialectic of Subjectivity and Castration in the Cyberspace
Abdollah Karimzadeh *
Journal of Cyberspace Studies, Winter-Spring 2019

«زبان و مقبولیت ایدئولوژی های سیاسی» در نظریه پل دومان
وحیده احمدی*، عبدالله کریم زاده
پژوهشنامه علوم سیاسی، بهار 1394

مشاهده فهرست کامل

کتاب
شناخت گفتمانی فضای مجازی، دانشگاه علامه (1398)
صحنه پردازی در رمان، ریموند ویلیامز، (ترجمه) سوره مهر (1392)
اصطلاحات کلیدی در مطالعات ترجمه، گیزپه پالومبو، (ترجمه) نشر قطره (1392) ، با همکاری دکتر فرزانه فرحزاد
رویاهای یک ملت: درباره سینمای فلسطین، حمید دباشی، (ترجمه) دانشکده مطالعات جهان (1394)
نظریه های مطالعات کلاسیک، لوئیس ا.هیچکاک، (ترجمه) پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات (1397)
افق های نو در زبانشناسی قرآن، حسین عبدالرئوف، (ترجمه) نشر نی (1403) ، با همکاری دکتر رضا مقدم کیا
دنیای داستان: مجموعه های دیجیتال و آینده تاریخ ادبیات، کاترین بد، (ترجمه) انتشارات سمت (1403)

شروع دوره : هفته دوم آبان