هروقت اینجوریم که me and who؟
امتحان‌ها و بی‌خوابیم میان میزنن رو شونه‌ام و میگن ما خوشگله، ما.

کی میگه تو دانشگاه نریدن؟ من خودم الان تا کمر توی عنم.

آدم‌ها رو بیشتر از خودشون جدی می‌گیرم و این خوب نیست.

تو کاستوم هالووین نمیخوای جوان ایرانی، تو خود هالووین هستی.

حیوون موردعلاقه‌م فقط من وقتی کل زندگی تحصیلیم روی هواست و در چنل‌هام کسشر میگم بجای درس خوندن.

کاستوم هالووین فقط من وقتی امتحان دارم و هیچی نخوندم.

‏بیشتر فرسایش روان من، به خاطر معاشرت با آدم‌هاییه که اگه میتونستم یه لحظه هم تحملشون نمیکردم.

بزرگ می‌شیم و فکر می‌کنیم از دوران نوجوانی عبور کردیم ولی یهو به خودمون میایم می‌بینیم چند روزه واسه‌ی یکی از همون دوره ناراحتیم.

یعنی ۱۸ماه بعد از ۹سال واقعا تموم شد؟

این مدت زندگیم انقدر عجیب غریب شده که نمیدونم اینجا چی بنویسم.