بین عکس‌های آسمون و ابر ها که نگاه می‌کنم، ابر های گیلان همیشه واقعا فرق دارن. انگار مال یه دنیای دیگه‌ن.

تو بارون تنها قدم زدن اگه ظلم نیست پس چیه؟

در اصل برای ناردون بود، چون ازم یه لالایی خواست و با صدا و حال همچنان گرفته خوندم. حس کردم صادقانه قشنگه، پس اینجا هم باشه.

تنها رو صندلی کنار خیابون نشسته‌ام و به مردم و ماشین‌ها نگاه و به قصه‌هاشون فکر می‌کنم.
کاش یکی بهم زنگ می‌زد و می‌گفت دوست داره باهام قدم بزنه.

برای کسایی که می‌گن چرا نمی‌خونی و زنده‌ای یا مرده و اگه نخونی لیو می‌دیم. الآن این‌شکلی‌ام، خوندنم نمی‌آد.

یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد؟

دوستی کِی آخر آمد؟ دوستداران را چه شد؟

آبِ حیوان تیره‌گون شد، خضر فَرُّخ‌پِی کجاست؟

خون چکید از شاخِ گل، ابرِ بهاران را چه شد؟

#mashup

رومن نولان یه جا توی کتاب ژان کریستف آورده: "دوستانی اندک، اما شایسته".

رومن نولان یه جا توی کتاب ژان کریستف آورده: "دوستانی اندک، اما شایسته".

وای که چه ناله‌ها به راهت نمودم من - ۳:۰۰ صبح یک‌شنبه - ۰۲/۴/۲۵