I need to know, I need to know
Which way to go

نگاه می‌کنم، می‌بینم یک سری آدم‌ها خوشحالند، یک سری ناراحت، یک سری منتظرند تا آن اتفاق خوش‌حال‌کننده بیفتد تا خوشحال شوند. و من، تنها نگاه می‌کنم و حتی نمی‌دانم منتظر چه چیزی باشم.

لحاف، مردم لحاف رو خیلی دست‌کم می‌گیرن.

آدم‌ها، این موجودات تهوع‌آمیز.

Stopped hoping at an early age
Stopped guessing at an early age
Start accepting things from day one
And then things can't go too wrong

حافظه‌م شده یه سی‌دی قدیمی، که جای رد دست‌های روغنی کثیف یه بچه روش مونده، خیلی خش داره.

از سیزده نوامبر تا بیست‌و‌نه نوامبر چیزی به خاطر ندارم، و نه حتی روزهای قبلش رو.

تاریخ فعالیتم تو چنل به چشمم خورد دیدم چقدر زمان معناش رو از دست داده برام.

طرد شده بودم و هیچ پناهگاهی جز شعر نداشتم.

برای یه ظهر آفتابی، ملایم، آروم.