ولی من الان دلم می‌خواست یه گوشه حرم امام رضا نشسته بودم شال گردنمو محکم کرده بودم و فقط نگاه می‌کردم و دلم اروم میشد ?

صائب یه جایی گفته:
دلِ صد پاره‌ی ما را نگاهی جمع می‌سازد
که از یک رشته بتوان بخیه زد چندین جراحت را

یجوری دوستام دارن ازدواج می‌کنن و بچه دار میشن که الان دیگه نمیدونم کی به کی شده ?
یاواااش اقا یاواااش

براتون آدم ها و دوست هایی آرزو می‌کنم که شمارو از روند افسردگیتون دور کنند و تلاش کنن برای کمک به حالتون :)??

به قدری حرف روی دلم هست که بارها اینجا نوشتم بارها تو استوری های کلوزم و پاک کردمو لبخند زدم :)

فاضل نظری چه قشنگ گفته:
ای نی! چه کشیدی مگر از خلق که هر دم
ما آه کشیدیم و تو فریاد کشیدی..

تنها نشده‌ام، تنها مانده‌ام.
من هرگز کسی را آن‌گونه که تنها نباشم در کنارم نداشته‌ام و یک تنها، هرگز تنها نمی‌شود، تنها می‌ماند. تنهاتر و ترتر‌.

میدونی درد از دست دادن بعضی چیزا بیشتره
مثلا اونی که مدت ها چشم بردی اوردی تا پول یه قرون دوزار جون کندنت جمع بشه بتونی بخریش..
انگار تا همیشه چشمت دنبالش میمونه…