بریم برای جلسه‌ی اول: زیبایی‌شناسی هگل

- سه‌شنبه ۱۷ مهر، ساعت ۱۹:۳۰

@zibaishenasi

▪️ هنرمندان فرامعاصر

وقتی هنرمندی از دنیا می‌ره، ارزش اقتصادی کارهای اون به‌شدت افزایش پیدا می‌کنه. مهم‌تر از همه به این دلیل که تعداد کارهای او دیگه زیادتر نمی‌شه و به زبان اقتصادی، عرضه متوقف می‌شه. این افزایش ارزش اقتصادی، درباره‌ی یک هنرمند جاافتاده و یک هنرمند جوون هم صدق می‌کنه. وقتی هنرمندی در دهه‌های اول دوران کاری خودشه، هنوز نمی‌شه فهمید که قراره تا چه حد هنرمند بزرگی باشه و به همین خاطر سرمایه‌گذاری روی کارهاش، نسبت به هنرمند جاافتاده، با ریسک بیش‌تری همراهه.
به همین خاطر در جدول فروش آثار هنر معاصر، هنرمندانی با محدوده‌ی سنی مشابه رو در یک طبقه‌بندی قرار می‌دن و با همدیگه مقایسه‌شون می‌کنن، و نه با یک هنرمند خیلی جوون‌تر یا پیر‌تر. ضمنا معیار رو سال تولد هنرمند قرار می‌دن و نه سال خلق اثر. بر این اساس، در بازار هنر معمولا چند دسته آثار داریم که بر اساس سن هنرمند (با کمی تفاوت) طبقه‌بندی می‌شن. به عنوان مثال:

1. آثار استادان قدیم اروپایی (European Old Masters)
   ▫️ معمولا هنرمندان متولد قرن ۱۴ تا اوایل قرن ۱۹

2. آثار امپرسیونیسم و هنر مدرن ( Impressionist & Modern)
   ▫️ هنرمندان متولد ۱۸۲۱ تا ۱۹۱۰

3. آثار پس از جنگ (Postwar)
   ▫️ هنرمندان متولد ۱۹۱۱ تا ۱۹۴۴

4. آثار معاصر (Contemporary)
   ▫️ هنرمندان متولد ۱۹۴۵ تا ۱۹۷۴

5. آثار فرامعاصر (Ultra-Contemporary)
   ▫️ هنرمندان متولد ۱۹۸۰ به بعد (یا بعد از ۱۹۷۴)

اصطلاح هنرمند فرامعاصر از سال ۲۰۲۲ مطرح شد و اشاره داره به هنرمندانی که یا کمتر از ۴۰ سال سن دارن یا در دهه‌ی ۴۰ سالگی زندگی‌شون هستن. مهم‌ترین نکته درباره‌ی هنرمندان فرامعاصر اینه که جایگاه‌شون به‌عنوان یک هنرمند بزرگ، هنوز تثبیت نشده و ممکنه درخشش‌شون موقتی و گذرا باشه. اما در کل انتظار می‌ره که اکثر این هنرمندان به رشدشون در سال‌های بعد ادامه بدن.

✍🏼 احمد ابراهیمی‌پور
@zibaishenasi

تا حالا چیزی درباره‌ی «هنرمندان فرامعاصر» شنیدین؟

@zibaishenasi

▪️ تفاوت توانایی‌های فکری دانشجوهای فلسفه با دانشجوهای دیگه

جدیدا مطالعه‌ای انجام شده روی ۱۲۲ هزار دانشجو از ۳۶۰ دانشگاه مختلف. خواستن ببینن مطالعه‌ی فلسفه چه تاثیری روی دانشجوهای فلسفه گذاشته و آیا اون‌ها از لحاظ مهارت‌های فکری تفاوتی با دانشجوهای دیگه دارن یا نه. خب مسئله این‌جاست که اگر مثلا معلوم بشه دانشجوهای فلسفه قدرت استدلال قوی‌تری دارن، این دلیل‌اش لزوما این نیس که رشته‌شون فلسفه بوده، بلکه برعکس شاید چون مهارت استدلالی رو از قبل داشتن، اومدن رشته‌ی فلسفه رو انتخاب کردن. به همین خاطر اومدن یک بار از دانشجوهای سال اولی رشته‌های مختلف آزمون گرفتن و یک بار هم از دانشجوهای سال آخری، تا تغییر توانایی‌هاشون در طول تحصیل مشخص بشه. این تحقیق به سفارش انجمن فلسفه‌ی امریکا انجام شده و ۹ سال به طول انجامیده. نتایج تحقیق خیلی جالبه:

▫️ دانشجویان فلسفه خیلی خیلی بیشتر از دانشجویان رشته‌های دیگه سر کلاس سوال می‌پرسن.

▫️ دانشجوهای فلسفه بیش‌تر از بقیه‌ی دانشجوها باور دارن که «اشتباه کردن» بخشی از فرایند یادگیریه.

▫️ دانشجوهای فلسفه بیش‌تر از بقیه‌ی دانشجوها به ارزش مطالبی که به‌شون گفته می‌شه و اعتبار حرفی که به‌شون زده می‌شه توجه می‌کنن.

▫️ اونا بیش‌تر از بقیه‌ی دانشجوها به‌دنبال طرح مسائلی هستن که ربطی به موضوع کلاس نداره.

▫️ خیلی جالبه، دانشجوهای فلسفه، اولی که وارد دانشگاه می‌شن بیش‌تر از بقیه‌ی دانشجوها به‌دنبال مقالات و منابع علمی هستن، اما در انتهای تحصیل، خیلی کم‌تر از بقیه‌ی دانشجوها به‌دنبال منابع علمی می‌گردن (جای دیگه‌ای دنبال جواب می‌گردن؟).

▫️ دانشجوهای فلسفه همیشه در پیدا کردن راه‌حل‌های جایگزین برای مسائل، از دانشجوهای دیگه بالاتر هستن.

▫️ اونا بیش‌تر از دانشجوهای دیگه به این فکر می‌کنن که کار دانشگاهی‌شون چه بازخوردی داره.

▫️ اما کم‌تر از بقیه‌ی دانشجوها توانایی مدیریت زمان دارن (چرا؟...).

▫️ اونا توانایی بیش‌تری دارن در این‌که دنیا رو از منظر آدم دیگه‌ای ببینن.

▫️ دانشجوهای فلسفه بیش‌تر از بقیه‌ی دانشجوها می‌تونن عقاید خودشون رو زیر سوال ببرن. و در انتهای تحصیل، قدرت این توانایی باز هم بیش‌تر می‌شه.

▫️ در نهایت اونا بیش‌تر از بقیه‌ی دانشجوها توانایی تحمل عقاید متفاوت دیگران رو دارن.

The impact of philosophy education on intellectual traits

@zibaishenasi

براتیگان یه شعر عجیبی داره. می‌گه:

«ابعاد تنهایی
بُعد چهارمی می‌سازد
شبیه سه کلاغ گرسنه
که در قحطی
به کرمی زُل زده‌اند.»

- به نظرتون منظورش از اون کرم چیه؟

@zibaishenasi

?  گروتسک در پیکره‌ی انسان و نقاشی‌های مهرنوش بادپر

▪️ ارائه: منصوره چابکسوار

▫️ یکی از قالب‌هایی که برای بیان درد و رنج انسان معاصر در هنر امروز مورد استفاده قرار می‌گیره، گروتسکه. گروتسک درواقع از سبک‌های روم باستان به جا مونده و دوباره احیا شده.
در آثار مهرنوش بادپر، عناصری غیرانسانی به پیکره‌ی انسان اضافه شده و تمامیت بدن از حالت طبیعی خودشون خارج شده و دچار دگردیسی می‌شن.

@zibaishenasi