{وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ}

«کسانی که مطابق احکامی که الله نازل نموده است، حکم نکنند، کافرند»

«سورة المائدة ۴۴»

دجال?

«عَنِ أَنَس بْنُ مَالِكٍ رضی الله عنه عَنِ النَّبِيِّ صلی الله علیه و سلم قَالَ: «لَيْسَ مِنْ بَلَدٍ إِلاَّ سَيَطَؤُهُ الدَّجَّالُ إِلاَّ مَكَّةَ وَالْمَدِينَةَ لَيْسَ لَهُ مِنْ نِقَابِهَا نَقْبٌ إِلاَّ عَلَيْهِ الْمَلائِكَةُ صَافِّينَ يَحْرُسُونَهَا ثُمَّ تَرْجُفُ الْمَدِينَةُ بِأَهْلِهَا ثَلاثَ رَجَفَاتٍ فَيُخْرِجُ اللَّهُ كُلَّ كَافِرٍ وَمُنَافِقٍ»

ترجمه: «از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که نبی اکرم صلی الله علیه و سلم فرمود: «هیچ شهری در دنیا وجود ندارد که دجال وارد آن نشود مگر مکه و مدینه. فرشتگان بر تمام راه‏های ورودی مکه و مدینه صف بسته، آنها را حراست می‌کنند. مدینه سه بار به لرزه درخواهد آمد و الله  هرکافر و منافقی را از آنجا، بیرون خواهد راند»

«صحیح بخارى1881»

https://t.me/+mBzWMUj_-hE2M2Jk

کانال را برای دوستانتان بفرستید تا از عقیده اسلامی آگاه شوند

به حدیث بن عمر پاسخ داده‌اند :

الف) ممنوعیت بر مباح بودن مقدم است .

ب) در این حدیث قرینه‌ای نیست تا روشن سازد که این حدیث پس از نهی از رو یا پشت نمودن به قبله بوده است .

پ) عمل پیامبر صل الله علیه و سلم معارض قول خاص او نسبت به امت نیست ، مگر این که دلیلی باشد که ثابت کند در آن مورد منظور اقتدار به او صل الله علیه و سلم می‌باشد . در غیر این صورت باید گفت آن عمل خاص پیامبر صل الله علیه و سلم است .

میگویم : بسا ، بن عمر رضی الله عنهما پیامبر صل الله علیه و سلم را به طور اتفاقی دیده باشد و پیامبر صل الله علیه و سلم با آن عمل خود ، نخواسته است حکم شرعی تازه‌ای بیان کند .

▶️   ⬇️  ⬇️  ⬇️   ◀️
کانال فقه السنه

https://t.me/fegh_alsonnah1

Telegram

کانال فقه السنه‌

فقه جامع با بیان دلایل و آرای فقها فقه حنبلی فقه شافعی فقه مالکی فقه حنفی فقه ظاهری و قول راجح بنا بر احادیث صحیح برای ارتباط با ما :

ولی از بن عمر رضی الله عنهما با سندی صحیح روایت شده است که گفت :
«لَقَدِ ارْتَقَيْتُ يَوْمًا عَلَى ظَهْرِ بَيْتٍ لَنَا فَرَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلَى لَبِنَتَيْنِ مُسْتَقْبِلًا بَيْتَ الْمَقْدِسِ لِحَاجَتِهِ» . (۱)
(روزی از پشت بام منزلمان بالا رفتم ، دیدم که رسول الله صل الله علیه و سلم بر دو خشت ، رو به بیت القدس قضای حاجت می‌کند ) .

اگر پیامبر صل الله علیه و سلم در مدیه رو به بیت المقدس کرده باشد ، نشان دهنده‌ی این است که پشت به کعبه بوده است .

می‌گویم : در فهمین و درک این حدیث ، دانشمندان چهار دیدگاه مشهور دارند : (۲)

اول : نهی از پشت یا رو به قبله نمودن به هنگام قضای حاجت ، خواه در محیط سر باز یا سر بسته ، از نوع نهی مطلق است :

ابوحنیفه ، احمد ، بن حزم و بن تیمیه این رأی را برگزیده است . بن حزم آن را از ابوهریره ، ابوایوب ، بن مسعود ، سراقه بن مالک ، عطا ، نخعی ثوری ، اوزاعی و ابوثور نقل کرده است و اینان همه به حدیث ابوایوب - که از پیش بحث آن گذشت - استناد جسته‌اند . (۳)

(۱) : بخاری (۱۴۵ و ۱۴۸ و ۳۱۰۲) ، مسلم (۲۶۶) ، أبی داود (۱۲) ، ترمذی (۱۱) ، نسائی (۲۳) ، بن ماجه (۳۲۲) ، موطأ مالک (۵۲۱) ، مسند احمد (۴۶۰۶ و ۴۶۱۷ و ۴۹۹۱)
(۲) : نووی در المجموع (۸۲/۲) ، حافظ در الفتح (۲۹۶/۱) ، سه رإی دیگر را به آن افزوده است .
(۳) : المحلی (۱۹۴/۱) ، الفتح (۲۹۶/۱) ، الاوسط (۳۳۴/۱) ، السیل الجرار (۶۹/۱) ، الاختیارات الفقهیه (۸)

۶ _ رو و پشت نکردن به قبله هنگام حاجت

به دلیل حدیثی که ایوب انصاری رضی الله عنه روایت می‌کند ، می‌گوید : پیامبر صل الله علیه و سلم فرمود :
«إِذَا أَتَيْتُمُ الْغَائِطَ فَلَا تَسْتَقْبِلُوا الْقِبْلَةَ وَلَا تَسْتَدْبِرُوهَا، وَلَكِنْ شَرِّقُوا أَوْ غَرِّبُوا . قَالَ أَبُو أَيُّوبَ : فَقَدِمْنَا الشَّأْمَ فَوَجَدْنَا مَرَاحِيضَ بُنِيَتْ قِبَلَ الْقِبْلَةِ، فَنَنْحَرِفُ وَنَسْتَغْفِرُ اللَّهَ تَعَالَى» . (۱)
(هرگاه به قضای حاجت رفتید ، پشت و رو به قبله نکنید ، ولی به مشرق و مغرب رو نمایید . ابوایوب گفت : ما به سرزمین شام آمدیم ، دیدیم که رو به قبله توالت ساخته‌اند . ما آن را نپسندیدیم و روی گردان شدیم و از الله مغفرت خواستیم) .

(۱) : بخاری (۱۴۴ و ۳۹۴) ، مسلم (۲۶۴) ، أبی داود(۹) ، ترمذی (۸) ، نسائی (۲۰ و ۲۱ و ۲۲) ، بن ماجه (۳۱۸) ، موطأ مالک (۵۱۴) ، مسند دارمی (۶۹۲) ، مسند احمد (۲۳۵۱۴ و ۲۳۵۱۹ و ۲۳۵۲۴ و ۲۳۵۳۶ و ۲۳۵۵۹ و ۲۳۵۷۷ و ۲۳۵۷۹)

می‌گویم : این حکم درباره‌ی کسانی است که عذر شرعی دارند و برای رفع حرج و سختی از آن‌ها آمده است .
الله متعال در سوره‌ی [بقره : ۱۸۵] به رفع حرج از امت تصریح نموده و می‌فرماید :

﴿... يُرِيدُ ٱللَّهُ بِكُمُ ٱلۡيُسۡرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ ٱلۡعُسۡرَ ...﴾ . [البقرة : ۱۸۵]
«... الله برای شما آسانی می‌خواهد ، و نمی‌خواهد به شما سختی روا بدارد ، ...» .

امام مالک و دیگران ، معتقدند که در چنان حالتی ، استنجا و وضو لازم نیست ، مگر این که دوباره بی وضو گردد و یا قضای حاجت نماید .

می‌گویم : این که می‌گوید برای هر نماز خواندن ، تا هنگامی که به حَدَثی دچار نشده باشد ، به تجدید وضو ملزم نیست ، ممکن است نزد کسانی که این جمله را «توضیء لکل صلاة» در حدیث سابق اضافه کرده‌اند ، توجیه پذیر باشد ، بنابر این ، طبق آن حدیث ، برای هر بار نماز خواندن ، باید وضو گرفتن تجدید شود ، اما عدم لزم استنجا توجیه پذیر نیست ، زیرا نجاست از بدن ، (بیمارِ مبتلا به عدم کنترل ادرار) خارج می‌شود و این خود موجب طهارت مجدد می‌گردد و پیش از برگزاری نماز می‌تواند بدون تحمل سختی و مشقت ، استنجا نماید و سپس وضو بگیرد . برای چنین افرادی ، فقط در اثنای برگزاری نماز و آن هم به خاطر رفع مشقت ، بر او بخشیده می‌شود . والله اعلم بالثواب

▶️   ⬇️  ⬇️  ⬇️   ◀️
کانال فقه السنه

https://t.me/fegh_alsonnah1

Telegram

کانال فقه السنه‌

فقه جامع با بیان دلایل و آرای فقها فقه حنبلی فقه شافعی فقه مالکی فقه حنفی فقه ظاهری و قول راجح بنا بر احادیث صحیح برای ارتباط با ما :

کسانی که کنترل ادرار ندارند ، چگونه طهارت بگیرند ؟

کسانی که کنترل ادرار ندارند ، باید برای هر نماز ، طهارت گرفته و وضویشان را تجدید نمایند . پس از آن هر چه پیش آید ، ایرادی ندارد ، مادامی که به زمانِ نماز بعدی نرسیده باشد . این رأی صحیح‌تر نزد علما می‌باشد .

ابوحنیفه ، شافعی ، احمد ، اسحاق ، ابوثور و دیگران نیز بر این رأی هستند .

بیمار مبتلا به عدم کنترل ادرار ، حکم استحاضه‌ی زنان را دارد .
فاطمه بنت ابی جُبَیْش به رسول الله صل الله علیه و آله و سلم گفت : یا رسول الله من [از خونریزی] پاک نمی‌شوم ، آیا نمازم را ترک کنم ؟ پیامبر صل الله علیه و آله و سلم فرمود :
«إِنَّمَا ذَلِكِ عِرْقٌ وَلَيْسَ بِالْحَيْضَةِ، فَإِذَا أَقْبَلَتِ الْحَيْضَةُ فَاتْرُكِي الصَّلَاةَ، فَإِذَا ذَهَبَ قَدْرُهَا فَاغْسِلِي عَنْكِ الدَّمَ وَصَلِّي» . (۱)
(این خون از رگ است و خون حیض نیست . پس هرگاه دوران قاعدگی تو فرا رسد ، نماز را ترک کن و چون به اندازه‌ی زمان حیض بگذرد ، خون بدنت را بشوی و نماز بخوان) .

(۱) : بخاری (۲۲۸ و ۳۰۶ و ۳۲۰ و ۳۲۵ و ۳۲۷ و ۳۳۱) ، مسلم (۳۳۳ و ۳۳۴) ، أبی داود (۲۷۹ و ۲۸۲ و ۲۸۴ و ۲۸۵ و ۲۸۶ و ۲۸۸ و ۲۹۸ و ۲۹۹) ، ترمذی (۱۲۵ و ۱۲۹) ، نسائی (۲۰۲ و ۲۰۳ و ۲۰۴ و ۲۰۵ و ۲۰۶ و ۲۰۷ و ۲۰۹ و ۲۱۰ و ۲۱۲ و ۲۱۳ و ۲۱۶ و ۲۱۷ و ۲۱۸ و ۲۱۹ و ۳۵۰ و ۳۵۱ و ۳۵۲ و ۳۵۶ و ۳۵۷ و ۳۵۹ و ۳۶۰ و ۳۶۳ و ۳۶۴ و ۳۶۵ و ۳۶۶ و ۳۶۷) ، بن ماجه (۶۲۱ و ۶۲۴ و ۶۲۶ و ۶۴۶) ، موطأ مالک (۱۵۷) ، مسند دارمی (۷۹۵ و ۸۰۱ و ۸۰۵ و ۸۰۶ و ۸۰۹ و ۸۱۷ و ۸۱۹ و ۸۲۶) ، مسند احمد (۲۴۱۴۵ و ۲۴۴۲۸ و ۲۴۵۲۳ و ۲۴۵۳۸ و ۲۴۹۷۲ و ۲۵۰۹۵ و ۲۵۲۶۹ و ۲۵۵۴۴ و ۲۵۶۲۲ و ۲۵۶۸۱ و ۲۵۸۰۳ و ۲۵۸۵۹ و ۲۶۲۵۵ و ۲۶۳۸۸)

با چه چیزهایی استنجا صورت می‌گیرد :
استجا با دو چیز انجام می‌گیرد :

۱ _ سنگ و یا هر نوع اشیای جامدی که نجاست را بردارد :
مانند : برگ ، پارچه ، دستمال کاغذی ، چوب و هر چه که بتواند نجاست را بزداید و پاک گرداند .
ام‌المؤمنین عایشه حدیثی را روایت می‌کند که پیامبر صل الله علیه و آله و سلم فرمود :
«إِذَا ذَهَبَ أَحَدُكُمْ إِلَى الْغَائِطِ فَلْيَذْهَبْ مَعَهُ بِثَلَاثَةِ أَحْجَارٍ يَسْتَطِيبُ بِهِنَّ ؛ فَإِنَّهَا تُجْزِئُ عَنْهُ» . (۱)
(هرگاه کسی به دستشویی برای قضای حاجت رفت ، با سه قطعه سنگ خود را پاک گرداند ، که همین کفایت می‌کند) .
قول راجح و صحیح این است که استمجار به کمتر از سه سنگ جایز نمی‌باشد :

الف) به خاطر حدیث سلمان رضی الله عنه که گفت :
«قِيلَ لَهُ : قَدْ عَلَّمَكُمْ نَبِيُّكُمْ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كُلَّ شَيْءٍ حَتَّى الْخِرَاءَةَ ، قَالَ : فَقَالَ : أَجَلْ، لَقَدْ نَهَانَا أَنْ نَسْتَقْبِلَ الْقِبْلَةَ لِغَائِطٍ أَوْ بَوْلٍ، أَوْ أَنْ نَسْتَنْجِيَ بِالْيَمِينِ، أَوْ أَنْ نَسْتَنْجِيَ بِأَقَلَّ مِنْ ثَلَاثَةِ أَحْجَارٍ، أَوْ أَنْ نَسْتَنْجِيَ بِرَجِيعٍ أَوْ بِعَظْمٍ» . (۲)
(از سلمان پرسیدند : پیامبرتان همه چیز را به شما آموزش داد ؛ حتی شیوه‌ی دفع مدفوع را . گفت : بله ، ما را از این نهی کرد که رو به قبله دفع مدفع و ادرار کنیم ، یا نهی فرمود که با دست راست یا کمتر از سه سنگ یا با سرگین یا استخوان طهارت کنیم) .

(۱) : أبی داود (۴۰) ، نسائی (۴۴) ، دارمی (۶۹۷) ، مسند احمد (۲۴۷۷۱ و ۲۵۰۱۲) : احادیث حسن هستند .
(۲) : مسلم (۲۶۲) ، سنن أبی داود (۷) ، جامع الترمذی (۱۶) ، سنن نسائی (۴۱ و ۴۹) ، بن ماجه (۳۱۶) ، مسند احمد (۲۳۷۰۳ و ۲۳۷۰۸ و ۲۳۷۱۳ و ۲۳۷۱۹)

#کتاب_طهارت (قسمت اول)

#تعریف_طهارت_و_اهمیت_آن
#اهمیت_طهارت
#رد_مسئله_تقلید
#انواع_طهارت
اول : طهارت حقیقی
#انواع_پلیدیها_و_نجاسات
۱ _ ۲ _ مدفوع و ادرار انسان
۳ _ قی
۴ _ ۵ _ ودی یا وذی و مذی : (مایع رقیق غیر منی)
۶ _ منی انسان
۷ _ خون
۸ _ خون حیض
۹ _ سرگین حیوانات حرام گوشت
۱۰ _ مردار
۱۱ _ آب دهان سگ
۱۲ _ گوشت خوک
۱۳ _ گوشت حیواناتی که خوردنشان جایز نیست
۱۴ _ ادرار و مدفوع حیواناتی که گوشتشان حلال است
۱۵ _ عضو جدا شده از حیوانات زنده
۱۶ _ جلاله
۱۷ _ پس مانده‌ی نوشیدنی = سؤر
سؤر یعنی باقی مانده و ته مانده‌ی دهان پس از نوشیدن
۱۸ _ منی انسان پاک است یا نجس
۱۹ _ آیا شراب از نجاست‌ها به شمار می‌رود ؟
۲۰ _ آیا خون از نجاست‌ها به شمار می‌رود ؟
۲۱ _ آیا استفراغ آدمی نجس می‌باشد ؟
۲۲ _ حکم رطوبت‌هایی که از شرمگاه زنان خارج می‌شود ؟