اخناتون خود را معمار نیز می نامید که مجدداً موضوع مناسک و انجمن های ماسونی را مطرح میکند (ماسون به معنای بنّا یا معمار است-مترجم). شیر نه تنها در سمبلهای یهودی دیده میشود, بلکه در سمبلهای مرتبط با انگلستان, نشانهای رسانه ها, و نشانهای مربوط به اصالت و نجیب زادگی خاندان های مختلف نیز دیده میشود. ادامه دارد....

*Dove

@Zeo_Magazine

دکتر جُوان فلچر در کتاب خود, در جستجوی نفرتیتی, نوشته است «ظاهر آریایی او عامل علاقه خاص هیتلر به او بود. در توصیف چند ماسک گچی زیبای باقی مانده از او نیز به ویژگیهای آریایی چهره اش اشاره شده است. در سال 1927 مسئول آثار باستانی مصر در موزه بریتانیایی یکی از این ماسکها را به عنوان نه ماسک یک مصری و نه یک سامی, بلکه ماسک کسی از شمال, کسی با ویژگی های نوردیک توصیف کرد.»

بنابراین ویژگیهای چهره و رنگ روشن پوست او میتواند نشانه ای از مصری نبودن او باشد؛ اما به طور قطع از خاندان سلطنتی بوده است, زیرا اخناتون می بایست با او ازدواج کند تا به مقام فرعونی برسد. ممکن است یکی از نوادگان پیروان هوروس بوده باشد.

گراهام فیلیپ در کتاب خود, کار خدا, نوشته است «نام نفرتیتی که به معنای یک زن زیبا می آید است حاوی واژه هایی نیست که زنان متولد شده در خاندان اشرافی مصری در نام خود داشتند… میتوان از این عنوان غیر معمول و همچنین در دست نبودن شجره خانوادگیش چنین نتیجه گرفت که نفرتیتی مصری نبوده است… یکی از شواهد دال بر اینکه نفرتیتی زنی از نژاد خارجی بوده, نیمتنه او در موزه برلین است. زن سفیدرویی که در این نیمتنه دیده میشود به وضوح از نژاد آفریقای شمالی نیست, اما مشخصاً اروپایی است.»

آیا مورخین به همین دلیل درباره پیشینه او و سرنوشت او در دوران پایانی سلطنت اخناتون اطلاعات واضحی به دست نداده اند؟ آیا به پنهان کردن اطلاعاتی پرداخته اند که ممکن بود از آنها چنین نتیجه گرفته شود که نفرتیتی از سُکایی های اروپا یا ایرلندی های بریتانیا بوده است؟

ملکه لقب قانونی و رسمی بود و فرعون میبایست با ملکه ازدواج کند تا به لقب شاهی برسد. چنان که مصطفی گادالا در کتاب خود, فریب تاریخی, نوشته است «تمدن مصر به زنان مصر سپرده میشد. وارث تاج و تخت زن بود و نه مرد, و مردی که این زن برای ازدواج برمی گزید به مقام فرعونی میرسید.»

@Zeo_Magazine

مایکل تساریون:

مصطفی گادالا یکی از حیرت انگیزترین نکات درباره توتانخ آمون را گوشزد کرده است. به نقل از گادالا, کلمه توت که ابتدای نام این فرعون است در واقع بازخوانی ضعیفی از واژه مصری اولیه ای است که مورد استفاده قرار میگرفته است. کلمات البته به خط هیروگلیف نوشته شده بودند و همیشه به ترجمه متون هیروگلیف ایراداتی وارد بوده است. این نکته قابل توجه است که در کل در حدود 1500 کلمه مصری ترجمه شده اند, و گاهی محققین این رشته درباره ترجمه و تفکیک حروف صدادار و بیصدا صاحب نظرات مختف یا دچار تردید هستند. اما گادالا با اطمینان میگوید که کلمه حاصل از ترکیب «ت و ت» باید در اصل به شکل «د و د» تلفظ شود. در این صورت میبینیم که اولین کلمه تشکیل دهنده نام توتانخ آمون در واقع داوود یا دیوید است.

داوود یک نام مصری یا بهتر است بگوییم یک عنوان مصری است. تلفظ این واژه به شکل توت غیر دقیق است و احتمال دارد این عدم دقت در بازگردان عمدی بوده باشد. باید به خاطر داشته باشیم که این دستکاری ها روش مند بوده است. عنوان داوود به شاهان مصری سلسله هجدهم داده میشده است, به شاهان فرقه آتون. به عبارت دیگر ما یک داوود نداشته ایم, بلکه داوودهای متعدد داشته ایم. عنوان تقریباً مشابه امروزی آن فرمانده کل است. به یاد داشته باشید که دستکم سه فرعون با عنوان توت داشته ایم که یکی از آنها توتانخ آمون و دیگری توت موسی بوده است. در واقع چهار توت موسی در این سلسله وجود داشته اند.

@Zeo_Magazine

کانال تلگرامی زئومگازین

#خدا-ستاره شناسی

@Zeo_Magazine