رئالیسم یا واقع‌گرایی

رئالیسم از جمله نظریه‌های اثبات‌گرا در روابط‌بین‌الملل است که از دیرباز تا کنون به درازای تمدن بشری ادامه دارد.
واقع‌گرایی در شکل کلاسیک آن در اثر توسیدید یعنی (جنگ پلوپونز) در ۲۷قرن پیش منعکس شده است.
این سنت در عصر مدرن در اروپا توسط افرادی مانند توماس هابز،ماکیاولی، کلازویتز و...... دنبال شده است و در آمریکا هم‌ هانس‌مورگنتا، هنری کیسینجر و جرج کنان به بحث اطراف آن پرداخته‌اند.
اصل ثابت در تمامی‌نظریه‌های رئالیسم قدرت است. اصلی‌ترین بازیگران روابط بین‌الملل اول دولت‌ها هستند و سایر بازیگران در چارچوب روابط میان دولت‌ها عمل می‌کنند. سه اصل مهم عبارتند از: ۱)اصل دولت‌سالاری ۲)اصل خودیاری دولت ۳) اصل بقاء دولت

+رئالیسم انسان را شرور، گناهکار، جاه‌طلب و جنگ را امری طبیعی می‌داند.

+واقع‌گرایان اولویت را به منافع ملی و منافع مشترک نسبی می‌دهند.

+واقع گرایان جهانی‌سازی را در قالب یک طرح اجتناب‌پذیر و غیر قابل بازگشت در نظر می‌گیرند.

+واقع‌گرایان با اصل خودیاری، بر تمایز میان حوزه‌های داخلی و خارجی تاکید می‌ورزند.

+این نظریه صددرصد تبیینی و تحلیلی است.

#محمد_شفیعی
دانشگاه گیلان روابط‌بین‌الملل

‏مثلا از خودش میپرسه من چرا باید یه نفر رو احتیاج داشته باشم که باهاش دو کلمه حرف بزنم؟ خودم با خودم میتونم بیشتر از دو کلمه حرف بزنم و حرفای خودمو راحت‌تر بفهمم. اگه کسی به اینجا برسه دیگه نه میگرده، نه انتظار میکشه...

‏شب‌های روشن#داستایوفسکی

انسان آزاد کسی است که در اموری که می‌تواند با تکیه بر قوت و دانش خود، عملی انجام دهد، بدون آن‌که مواجه با مانعی باشد، آن‌چه را که می‌خواهد انجام دهد. اما وقتی کلمات آزاد و آزادی درباره‌ی هر چیز جز اجسام به‌کار برده شوند، چنین کاربردی نادرست است؛ زیرا آن‌چه قابل حرکت نباشد، قابل ممانعت از حرکت هم نیست؛ و بنابراین وقتی (مثلاً) گفته می‌شود که راه آزاد [یعنی باز] است، منظور آزادی راه نیست بلکه آزادی کسانی است که بدون اجبار به توقف در آن راه می‌پیمایند. و وقتی می‌گوییم هدیه «آزاد» [یعنی رایگان] است، منظور «آزادی» خود هدیه نیست بلکه آزادی هدیه‌دهنده است که در اعطای آن به هیچ قانون یا میثاقی مقید نیست. همچنین وقتی ما آزادانه سخن می‌گوییم منظور آزادی صدا یا ادای سخن نیست بلکه آزادی کسی است که هیچ قانونی او را وادار نکرده غیر از سخنی که گفته است، بگوید. سرانجام در واژه‌ی اراده‌ی آزاد هیچ‌گونه آزادی برای اراده، میل یا خواهش استنباط نمی‌شود بلکه منظور آزادی انسان است، به این معنی که آن‌چه وی اراده، میل و یا خواهش انجام دادنش را داشته باشد با مانعی مواجه نگردد.

#توماس_هابز

اریش فروم معتقد است که آنچه در جامعه غربی روی داده است، ناپدید شدن گسترده ارزش‌های مشترک و پیوند‌های شخصی و اجتماعی راستین با دیگران است. انسان توده‌ای کنونی، هر چند که جزء جمعیتی است، اما جدا مانده و تنهاست؛ جز شعار‌ها و ایدئولوژی‌هایی که از رسانه گروهی دریافت می‌کند هیچ اعتقاد دیگری ندارد تا با دیگران سهیمش کند» امروزه می توان این گفته فروم را به تمام ساکنین کرده زمین بسط داد. انسان امروز با نوعی اتمیزه شدن در جامعه روبه‌روست از این رو جامعه بیشتر شبیه اجتماعی از تکه سنگ‌هایی است که کنار هم چیده شده‌اند. یا همان‌طور که فروم می‌گوید جامعه بدل به «غبار بی‌سازمانی از افراد» می‌شود. جامعه ای توده ای به گفته هانا آرنت بیشترین پتانسیل را برای گرایش به فاشیسم دارد،همان گونه که آن را در جنگ جهانی دوم نشان داد.

انسان امروز در جهانی زندگی می کند که وجه غالب آن نیهلیسم است. توده های از سنت و مذهب و بریده و ذره گون شده، دچار یک خلا معنا و هویت هستند. افراد در حیرانی و یاس حاصل از این تنهایی آزار دهنده دنبال ماوایی می گردند تا خود را درون گفتمان و جماعتی معنا ببخشند. از این رو در جوامع غربی پس از افول فاشیسم و کمونیسم ، امروزه عده ای با پیوستن به داعش و اسلحه به دست گرفتن، عده ای با پیوستن به گروههای شیطان پرستی و دگرباشی یا عده ای با افراط شدید در طرفداری از یک تیم فوتبال و.... سعی در تعریف خود در جماعتی و گفتمانی معنا بخش می کند، تا از این ذره گونی و تنهایی کشنده خود بکاهند.

شاید حق با هنری فورد نویسنده آمریکایی باشد که می گوید « فکر کردن سخت ترین کاری است که وجود دارد، و احتمالا به خاطر همین است که افراد کمی مشغول آن می شوند» افراد اغلب برای فرار از اندیشه دنبال ملجایی هستند که به جایشان فکر کند یا از آنها تفکر طلب نکند.

#فرهاد_قنبری

*?*مجموعه ای کامل برای هنردوستان :*?*سینما  | *?*موسیقی*?‍?*نقاشی | *?*عکاسی*?*فلسفه  | *?*ادبیات*⬇️*?*https://t.me/addlist/0oXcXKUC-3c0N2E0?*هماهنگ کننده: @Filmsofun

مشروطیت و مفهوم نوینی تحت عنوان "حاکمیت قانون"

صدور فرمان مشروطیت و تاسیس پارلمان، نقطه آغازین گذار تدریجی و آهسته جامعه ایرانی از مفهوم “رعیت” به مفهوم “شهروندی” بود. همچنین مشروطیت برای نخستین بار “جامعه سیاسی” ایران را با مفهوم “منافع ملی” آشنا ساخت و آن را بر منافع دستگاه سلطنت مقدم شمرد. اما یکی از اصول درخشان مشروطیت که البته هرگز بطور کامل جامه عمل نپوشید، مؤلفه “حاکمیتِ قانون” بود. به عبارت دیگر، تمایز مشروطیت با اعصار پیشین نه در فقدان قانون، بلکه در فقدان “حاکمیتِ قانون” بود.

#عباس_ترابی، حقوقدان و پژوهشگر ارشد مطالعات آمریکا و حقوق بین الملل از دانشگاه تهران

*?*مجموعه ای کامل برای هنردوستان :*?*سینما | *?*موسیقی*?‍?*نقاشی | *?*عکاسی*?*فلسفه | *?*ادبیات*⬇️*?*https://t.me/addlist/sWxDFqaQ_jZlOTE0?*هماهنگ کننده: @Filmsofun