«انقلاب»، هانا آرنت
جلسه‌ی نهم:
یک میان‌پرده: خواندن مقاله‌ی «آزادی چیست؟» (از کتاب «میان گذشته و آینده»)
@demos1402

«انقلاب»، هانا آرنت
جلسه‌ی پنجم
@demos1402

«انقلاب»، هانا آرنت
جلسه‌ی دوم
@demos1402

«از طرف ملت»: درباره‌ی مردم در مقام قوه‌ی مؤسس

@demos1402

Telegraph

«از طرف ملت»:

  نام مصدق همبسته‌ی یک دقیقه‌ی فرا-قانونی در تاریخ سیاسی ایران است که به رغم اهمیت استراتژیک‌اش هیچگاه آنچنانکه شایسته‌اش بود اندیشیده نشد و به رغم تعیین‌کنندگی سیاسی‌اش تقریباً هیچ ردّی از خود باقی نگذاشت و از خاطره‌ی جمعی پاک شد: فراخواندن مردم در مقام…

*? کودتای ۲۸ مرداد و جوانب آن*عبور از ذهن اسطوره‌ای-دوآلیستی به تفسیر تاریخی

*?*** حسام_سلامت

?۳ پروبلماتیک ۲۸مرداد که در این جلسه بحث می‌شود:

۱- تناقضات قانون اساسی مشروطه و مناقشات حقوقی بین شاه و نخست‌وزیر
۲- رفراندوم ۱۲ مرداد ۳۲ و ارجاع به ملت در مقام قوهٔ مؤسسِ قانون: میراث دوگانه‌ی مصدق در فراخواندن مردم به صحنه‌ی سیاست
۳- سودای عبور از سلطنت و اعلام جمهوری

*➖*➖➖**
@demos1402
@Naqdagin

توانمندی‌های یک مردم

اسپینوزا در کتاب «اخلاق» نوشته بود «هیچکس نمی‌داند که بدن چه می‌تواند و چه نمی‌تواند انجام دهد».[1] این جمله را چگونه بفهمیم؟ اول از هر چیز بیایید تصمیم بگیریم که بحث را درباره‌ی یک بدن (a body) پیش ببریم، نه بدن به طور کلی (the body). در این صورت باید درباره‌ی توانایی‌ها و ناتوانی‌های این یا آن بدن خاص حرف بزنیم، مثلاً بدن آن زن، بدن این کارگر، بدن من، بدن تو. به تعبیر دیگر، باید درباره‌ی هر بدن به مثابه‌ی یک تکینگی حرف بزنیم. هر چه باشد، هر بدن منحصربه‌فرد است و خاص‌بودگی‌ها یا ویژه‌گی‌های خودش را دارد. با این وصف، نمی‌دانیم (به عبارت بهتر، دقیقاً نمی‌دانیم یا آنقدرها نمی‌دانیم) که یک بدن، مثلاً بدنِ یک زنِ جوانِ کارگر، چه کارهایی می‌تواند انجام دهد...

@demos1402

Telegraph

توانمندی‌های یک مردم

  اسپینوزا در کتاب «اخلاق» نوشته بود «هیچکس نمی‌داند که بدن چه می‌تواند و چه نمی‌تواند انجام دهد».[1] این جمله را چگونه بفهمیم؟ اول از هر چیز بیایید تصمیم بگیریم که بحث را درباره‌ی یک بدن (a body) پیش ببریم، نه بدن به طور کلی (the body). در این صورت باید…

انقلاب در نسبت‌ها

آنچه با «قیام ژینا» تجربه می‌کنیم در کنار بسیاری از دیگر چیزها، انقلابی است در نسبت‌ها. در واقع آنچه دستخوش دگرگونی ریشه‌ای است نسبت‌هایی است که تا به امروز میان چیزها برقرار بوده است و از این حیث، به هر سو که بنگریم با کثرتی از نسبت‌یابی‌های جدید طرف می‌شویم. اساساً هر موجودی، چه انسان باشد چه نهاد، چه مفهوم باشد چه شیئی، چه دولت باشد چه مردم، چه مصنوع باشد چه طبیعی، موجودیت‌اش را از نسبت‌هایش با دیگر چیزها دارد. هر موجودی را درون شبکه‌ی درهم‌پیچیده‌ی مناسبات‌اش با موجودات دیگر باید فهمید. نسبت‌های هر موجود را که تغییر دهید موجود دیگری خواهد شد. نسبت‌هایش را که قطع کنید چیزی از آن باقی نمی‌ماند. بیایید این انقلابِ در نسبت‌ها را، انقلابی که به برکت یک رویداد برآشوبنده حادث شده است، در سه سطح بررسی کنیم. گفتن ندارد سطوحی که می‌توان بررسید بسی بیش از اینهاست...

@demos1402

Telegraph

 انقلاب در نسبت‌ها

  آنچه با «قیام ژینا» تجربه می‌کنیم در کنار بسیاری از دیگر چیزها، انقلابی است در نسبت‌ها. در واقع آنچه دستخوش دگرگونی ریشه‌ای است نسبت‌هایی است که تا به امروز میان چیزها برقرار بوده است و از این حیث، به هر سو که بنگریم با کثرتی از نسبت‌یابی‌های جدید طرف می‌شویم.…

آزادی، باز هم

آزادیْ پیچ‌وتابْ زیاد دارد ولی در نهایت، یا در ابتدا، مفهوم ساده‌ای است. ساده اگر نه، مشخص. مشخص اگر نه، قاطع. در واقع هر سه‌ی اینها: ساده و مشخص و قاطع. آزادی چیست؟ اینگونه بپرسیم: وقتی می‌گویم «من آزادم» چه می‌گویم؟ یا اینگونه: وقتی می‌گویم «من آزادم» آزادی را معادل چه چیزی می‌گیرم؟ یا اینگونه: هم‌خانواده‌های آزادی کدام‌اند؟ مهم نیست بعد از «من آزادم» چه می‌گویم. «من آزادم که فلان» یا «من آزادم که بهمان». هرچه می‌خواهد باشد. آزادی را، مستقل از اینکه موضوع یا محتوایش چه باشد، با چه مفاهیم دیگری می‌فهمیم؟ چه مفاهیم دیگری به آزادی برای اینکه خودش را توضیح بدهد کمک می‌کنند؟ دست‌کم سه مفهوم: حق، توان و امکان...

@demos1402

Telegraph

آزادی، باز هم

آزادیْ پیچ‌وتابْ زیاد دارد ولی در نهایت، یا در ابتدا، مفهوم ساده‌ای است. ساده اگر نه، مشخص. مشخص اگر نه، قاطع. در واقع هر سه‌ی اینها: ساده و مشخص و قاطع. آزادی چیست؟ اینگونه بپرسیم: وقتی می‌گویم «من آزادم» چه می‌گویم؟ یا اینگونه: وقتی می‌گویم «من آزادم» آزادی…

و بار دیگر، «برای آزادی»

از تکرار پرسشِ «چه می‌خواهیم؟» خسته نشویم. هربار از خود و از دیگرانِ همرزم بپرسیم «چه می‌خواهیم؟» تا مطمئن شویم که می‌دانیم چه می‌خواهیم. در هر چیز تردیدی باشد در اینکه «قیام ژینا» به اتکای نیروی آزادی‌خواهی پیش می‌رود شکی نیست. مدتهاست که صدای بلندِ خواستِ آزادی در همه‌جای شهر طنین انداخته است. کیست که نشنیده باشد؟ بیایید ما هم، دیگربار، به سهم خود به آزادی بیاندیشیم و این خواست را برای خود روشن کنیم...

@demos1402

Telegraph

و بار دیگر، «برای آزادی»

  از تکرار پرسشِ «چه می‌خواهیم؟» خسته نشویم. هربار از خود و از دیگرانِ همرزم بپرسیم «چه می‌خواهیم؟» تا مطمئن شویم که می‌دانیم چه می‌خواهیم. در هر چیز تردیدی باشد در اینکه «قیام ژینا» به اتکای نیروی آزادی‌خواهی پیش می‌رود شکی نیست. مدتهاست که صدای بلندِ خواستِ…

درباره‌ی تخیل سیاسیِ «زن‌زندگی‌آزادی»

جنبش «زن‌زندگی‌آزادی» تنها جنبشی بود که بیش‌وکم توانست در برابر شیوه‌ی رفرمیستی کنش سیاسی (که دست‌کم تا دی ماه 96 الگوی غالب در میدان سیاسی ایران بود) دست به ابداع شیوه‌ی دیگری (در واقع، کثرتی از شیوه‌ها) برای کنشگری سیاسی بزند و یک «تخیل سیاسی جدید» خلق کند. البته مؤلفه‌ها و مختصات این کنش-تخیلِ آلترناتیو هیچگاه تصریح نشد (و نمی‌توانست هم بشود، مثلاً به دلیلِ تنوع نیروها، چندگانگی گفتارها و ناهمگنیِ ایده‌ها یا دعاوی‌اش) اما، به رغم این، شاید بتوان خطر کرد و لااقل سه محور یا مشخصه برایش برشمرد (که قسمی تعین نسبی بدان می‌بخشند): خروج، سلطه‌ستیزی و نفی تبعیض‌...

@demos1402

Telegraph

درباره‌ی تخیل سیاسیِ «زن‌زندگی‌آزادی»

  جنبش «زن‌زندگی‌آزادی» تنها جنبشی بود که بیش‌وکم توانست در برابر شیوه‌ی رفرمیستی کنش سیاسی (که دست‌کم تا دی ماه 96 الگوی غالب در میدان سیاسی ایران بود) دست به ابداع شیوه‌ی دیگری (در واقع، کثرتی از شیوه‌ها) برای کنشگری سیاسی بزند و یک «تخیل سیاسی جدید» خلق…