*🔵* محمد مهدوی‌فر:

نامه‌ی فائزه هاشمی رفسنجانی از داخل زندان را دو بار با دقت خواندم، باتوجه به اطلاعات قبلی که داشتم، مفاد این نامه را تأیید می‌کنم.

ما مدعیان قبل از آن‌که بخواهیم جهان را اصلاح کنیم، باید در جهت اصلاح خودمان بکوشیم وگرنه دیکتاتوری می‌شویم بدتر از خمینی و خامنه‌ای و جلادی می‌شویم بدتر از خلخالی و لاجوردی**@mahdavifar2021

*?* سلام آقای مهدوی‌فر

آیا کانال کوچه مربوط به جمهوری اسلامی و وزارت اطلاعات است؟

? پاسخ محمد مهدوی‌فر:

بعضی از مردم این احتمال را مطرح می‌کنند که کانال کوچه وابسته به جمهوری اسلامی باشد، من هرچند که به کانال کوچه مشکوک باشم ولی تحقیقاً نمی‌توانم این ادعا را تایید کنم که این کانال وابسته به جمهوری اسلامی باشد.**@mahdavifar2021

*?* محمد مهدوی‌فر
تخریب‌چی و غواص جنگ:

جناب آقای علی سحاب شرط می‌بندم شما که تحت عنوان مبارزه مدنی و طرفدار پهلوی و محقق تاریخ در فضای مجازی فعالیت می‌کنید، کارشناس ارشد وزارت اطلاعات هستی.

ذره‌ای در این عقیده خودم تردید ندارم.

برو خدا روزیِ تو را جای دیگر حواله کند. هرکس در باره شما از من استعلام کرده همین حرف را بهش زدم. شما حتی چهره خودتو می‌پوشانی.

هیچ‌کس تابحال چهره‌ی شما را و عکس شما را ندیده (به جز من)

شما حدود چهار سال پیش سه بار از طریق قانونی به ایران رفت و آمد داشته‌اید.

مدتی است ازت بی‌خبرم نمی‌دانم داری چه کار می‌کنی.

اگر لازم بدانم در باره تو در کانالم به قدر لازم و کافی اطلاع‌رسانی خواهم کرد.

آقای سحاب فکر می‌کنی خیلی باهوشی. سخت در اشتباهی. من سه سال پیش در باره تو تحقیق کردم. و هرآنچه را که لازم بود بدانم دانستم.

(لازم است تاکید کنم که اسم واقعی شما علی سحاب نیست، این اسم را وزارت اطلاعات برای شما تعیین کرده و در واقع این اسم سازمانی شماست و شما اسم واقعی خودت را در فضای مجازی اعلام نمی‌کنی و وقتی علت این مخفی‌کاری را از شما می‌پرسیم می‌گویید می‌ترسم جمهوری اسلامی مرا پیدا کند و مثل روح‌الله زم بکشد. من جان خودم را دوست دارم!!!

جناب سحاب فیک!!!
من هیچی.
شما یک آدم عاقل پیدا کن این بهانه‌ی مضحک را از تو بپذیرد. به مسئول مستقیم خودت در وزارت اطلاعات بگو این تخریب‌چی و غواص جنگ بدجوری پاپیچ من شده، چه کنم.)

شماره واتساپ علی سحاب

+33 7 73 17 40 95**https://t.me/mahdavifar2021/81434

Telegram

کانال محمد مهدوی‌فر

***🔵*** محمد مهدوی‌فر تخریب‌چی و غواص جنگ: جناب آقای علی سحاب شرط می‌بندم شما که تحت عنوان مبارزه مدنی و طرفدار پهلوی و محقق تاریخ در فضای مجازی فعالیت می‌کنید، کارشناس ارشد وزارت اطلاعات هستی. ذره‌ای در این عقیده خودم تردید ندارم. برو خدا روزیِ تو را جای دیگر…

*?* محمد مهدوی‌فر:

در باره مهدی نصیری فراوان از من سؤال می‌شود و بعضی‌ها به من هشدار می‌دهند که اعزام مهدی نصیری به کانادا پروژه وزارت اطلاعات است.

لازم است تأکید کنم که شخصیت مهدی نصیری به هیچ‌وجه مانند مهدی خزعلی نیست. درست است که نام هر دو مهدی است ولی هر گردی گردو نیست.

مهدی خزعلی خودش را با پول به وزارت اطلاعات فروخته است و در عین‌حال چند پرونده‌ی غیراخلاقی هم دارد که وزارت اطلاعات برایش سرپوش گذاشته و او خودش را مدیون وزارت اطلاعات می‌داند،

اما مهدی نصیری تا جایی که من از او شناخت پیدا کرده‌ام، در مجموع انسانِ شریفی است.

مهدی نصیری برای نجات کشور نیت خیرخواهانه دارد. من نیز مانند او معتقد به همبستگی نیروهای مخالف جمهوری اسلامی هستم. در طرح او برای پیوستگی شاهزاده و تاج‌زاده اشکالاتی می‌بینم که فعلا برای حفظ اتحاد تصمیم ندارم به مباحث او ورود کنم.

مهدی نصیری به عنوان یک نیروی تازه نفس برای اتحاد اپوزیسیون گام برداشته به او پیشنهاد می‌کنم برای موفقیت‌های بیشتر ، با افراد مجرب همواره مشورت کند.

هرکس برای نجات ایران یک قدم بردارد، من وظیفه‌ی خودم می‌دانم از او حمایت کنم. اگر در طول مسیر به نظر خودم خطای فاحشی از مهدی نصیری ببینم به صورت خصوصی به او گوشزد خواهم کرد یا در کانالم در باره آن صحبت خواهم کرد.**

@mahdavifar2021

دنیا حتماً متعجب خواهد شد اگر یک بار به جای گوش دادن به دروغ‌های رژیم، پای صحبت از آرمان‌های آزادی‌خواهان دموکرات ایرانی بنشیند که برای همسایگان و جهانیان روزگاری مملو از صلح و مهرورزی و نوع دوستی می‌خواهند.
پیشنهاد دوم:
نیازی نیست از پرونده سیاه حقوق بشر رژیم برای شما دلیل آورم. سرکوب پی در پی مردم ایران باعث پیدایش آتشفشانی جوشان و آماده فوران در میان توده‌های مختلف شده و گسترش فقر و تجربه تلخ میلیونی روزمرگی به جای روزمرگی، میلیون‌ها جوان و زن و مرد را به حدی از انزجار رسانده که اگر این بار فوران کند، بعید نیست کشور در جنگی داخلی فرو رود. جنگی که آسیب‌های اجتماعی منطقه‌ای و جهانی آن چندین برابر جنگ سوریه خواهد بود. تبدیل کردن ایران به کشوری دو قطبی که در یک سوی آن اقلیت وابسته به حکومت قرار دارند که صاحب تسهیلات و امکانات گسترده‌اند و سوی دیگر اکثریتی که فقط عزت دارند، می‌باید پیش از خروش اقداماتی موثر نمود. سال‌هاست که مخالفین حکومت هیچ گونه تشکیلات حزبی نداشته چرا که هر حرکتی از سوی رژیم، با چکش اقدام علیه امنیت سرکوب شده، پیشنهاد می‌کنم جهت سازماندهی مردم و آموزش حرکت‌ها و خیزش‌های عاری از خشونت «سامانه آموزش حقوق بشر و دموکراسی» راه‌اندازی نماییم. برای مهار ماشین سرکوب رژیم چنانچه سازمان ملل یا نهادهای تابع آن سامانه را تحت حمایت خود بگیرند، عملاً رژیم آچمز خواهد شد. اما از آنجا که سازمان ملل اجازه مداخله در امور کشورها را ندارد، قصدمان می‌تواند در تعریف اساس‌نامه، تبیین اهداف اعلامیه جهانی حقوق بشر و کمک به رشد آزادی‌های اجتماعی در کشورهایی باشد که از این حیث در رتبه‌های پایین هستند. از طرف دیگر می‌توان رژیم را با حربه عضویت در سازمان ملل و تعهداتی که تا امروز برای حفظ و صیانت از اعلامیه جهانی حقوق بشر و اسناد امضا شده‌اش در عفو بین‌الملل و... داده، وادار به پذیرش فعالیت تشکیلاتی چنین سازمانی کرد. اگر مردم بدانند آزادانه می‌توانند در سامانه‌ای تحت نظارت سازمان ملل ثبت نام کنند و در صورت پرونده سازی و دستگیری توسط رژیم با ابزار قدرتمند قانونی، رژیم وادار به آزاد کردنشان می‌شود، در کمترین زمان ممکن حضوری میلیونی خواهند داشت. تصور فرمایید احزاب کارگری، صنوف بازاریان و کارمندان، جنبش‌های بانوان، احزاب سیاسی لیبرال، سوسیال، ملی‌گرایان، جمهوری‌خواهان و طرفداران سامانه پادشاهی هر کدام در چنین سامانه‌ای پنجره خود را داشته باشند.

اگر همگان بدانند که مثل طرفداران رژیم، آنان نیز می‌توانند بدون ترس از سرکوب و کشته شدن در خیابان‌ها خواسته‌هایشان را آزادانه فریاد بزنند، به جای حرکت به سمت هرج و مرج و آنارشی، در عزمی ملی و هماهنگ با یکدیگر به سمت بازپس‌گیری مسالمت‌آمیز قدرت از طریق وادار کردن حکومت به پذیرش رفراندومی آزاد تحت نظارت سازمان ملل به حرکت در خواهند آمد.
جناب دبیرکل با شناخت نسبی از جامعه خود عرض می‌کنم اگر نتوانیم چنین سامانه‌ای راه‌اندازی کنیم، در آینده‌ای نزدیک شاهد آن فوران خواهیم بود. فورانی که حتم دارم بر خلاف قیام ناکام مردم سوریه، با سقوط دیکتاتوری جمهوری اسلامی همراه است، اما با هزینه بسیار سنگین برای طرفین، با شهرهای ویران شده و اجساد رها شده و در و دیوارهای خونین و ده‌ها میلیون نفر آواره که زمینه ساز بحران‌های آینده منطقه و جهان می‌شوند. برای رسیدن به این مهم لازم است سازمان ملل و سایر نهادهای حقوقی با وضع قوانین محکم به حمایت از مردم ایران در برابر ماشین سرکوب رژیم اقدام نمایند.

رژیم باید بداند از این پس در برابر پرونده‌سازی‌ها و ممانعت از فعالیت‌های صلح‌آمیز و عاری از خشونت ملت، و قتل و محبوس کردن و مقاومت در برابر آزادسازی زندانیان سیاسی، نهادهای جهانی احکام شدید تنبیهی مثل بلوکه کردن دارایی‌ها، گسترش تحریم‌ها و وضع تحریم‌های جدید، لغو و دیپورت اقامت کارمندان سفارتخانه‌ها و شرکت‌های وابسته به رژیم، تعلیق عضویت نمایندگان رژیم در سازمان ملل و نهادهای تابعه را اجرا خواهند کرد، تا وقتی که رژیم مربوط مجبور به رعایت قوانین جدید و رعایت حقوق بشر گردد.
وضعیت زندانیان سیاسی و فشارهایی که بر خانواده‌هایشان روا می‌دارند، بسیار اسف‌بار است. بیمار نمودن ما با روش‌های بیولوژیکی و ناشناخته، استفاده از اراذل و اوباش زندانی به عنوان خدمه و وکیل‌بند جهت ضرب و شتم زندانیان سیاسی که در طی دو سال گذشته چندین بار علیه اینجانب و همرزمان دیگرم یعنی کمال جعفری یزدی، جواد لعل‌محمدی، هاشم خواستار و محمدحسین سپهری انجام دادند. امیدوارم با جدی گرفتن این پیشنهادات نور امیدی به درون دل‌ها و این سلول‌های تاریک بتابانید. برای انسان‌ها جهانی آکنده از صلح و عشق آرزومندم. جهانی که در آن حکومت‌ها به جای گسترش تسهیلات کشتار جمعی و موشک‌ها به بهانه بازدارندگی، از قدرت مهرورزی و انسان دوستی و احترام به حقوق بشر بهره بگیرند.

*?* محمد مهدوی‌فر: دوشنبه‌ها با ماسک

اگر نشانه‌ای داشته باشیم که بتوانیم همفکران خود را در سطح شهر پیدا کنیم، این باعث تقویت روحیه‌ی ما و تضعیف روحیه‌ی دشمن است. دشمنِ مشترک ما جمهوری اسلامی و سرانِ این رژیم منحوس است.

امروز که برایتان می‌نویسم دومین دوشنبه‌ی اجرای این طرح است. بعضی ایرادات را در طول این مدت شنیدم که اکنون به آن‌ها می‌پردازم.

۱) بعضی به من می‌گویند، ما از این مراحل عبور کرده‌ایم. این روش‌های مدنی در باره جمهوری اسلامی پاسخ نمی‌دهد. ما باید به سمت روش‌های مسلحانه و رادیکال برویم.

در پاسخ گفته‌ام و باز هم می‌گویم، همه‌ی گزینه‌ها روی میز است. هیچ گزینه‌ای منتفی نیست. بعید می‌دانم رادیکال‌تر از من در میان اپوزیسیون یافت شود. اگر کسی در داخل و خارج کشور، علیه جمهوری اسلامی و رهبرش، مواضعی تندتر از من داشته، او را به من معرفی کنید.

شما در حال حاضر ده‌ها مبارز معروف و جان بر کف در داخل کشور می‌شناسید که بسیاری از آن‌ها اکنون داخل زندان هستند. در قیام دی‌ماه ۹۶ برای براندازی جمهوری اسلامی هیچ‌کدام از این عزیزان در کنار من نبودند و من تنهای تنها بودم و حتی بعضی‌شان پیام دادند و مرا برحذر داشتند ولی من دوشادوش دوست و برادر نازنینِ سربه دارم، روح‌الله زم برای برافروختنِ قیام، ایستادم و خطر اعدام را به جان خریدم. روح‌الله زم در خارج کشور بود و من در داخل کشور

من در آخرین دادگاهی که داشتم و مرا از زندان به دادگاه برده بودند، موقع قرائت کیفرخواست، تمام توجهم و نگاهم به دهان قاضی بود، وقتی قاضی کیفرخواست را تماماً خواند و افساد و محاربه در میان آن‌ها نبود، مطمئن شدم که این‌بار نیز خطر اعدام مرا تهدید نمی‌کند و نفسی به راحتی کشیدم.

۲) من فروردین ۹۹ که به مدت یک هفته به خاطر کرونا به مرخصی آمدم، تصمیم گرفتم به زندان باز نگردم و از طریق قاچاق از مرز خارج شوم. اگر سر مرز گرفتار می‌شدم و مرا به زندان باز می‌گرداندند، جریمه‌ی خروج غیرقانونی از کشور در مقابل حبس‌های طویلی که قبلاً برای من بریده بودند، قابل توجه نبود ولی نکته این بود که من قبل از خروج، صد روز در مخفی‌گاه زندگی کرده بودم و در مدت این صد روز از نگاه جمهوری اسلامی جرم‌های جدیدی مرتکب شده بودم که مجازات آن‌ها ممکن بود، اعدام باشد. من حتی در مخفی‌گاه یک روز از تلاش باز نایستاده بودم و در مبارزه با این رژیم، اقدامات خطرناکی انجام داده بودم.

۳) من به هیچ‌وجه گزینه‌های مسلحانه و انتقام جویانه را رد نمی‌کنم. این رژیم نباید بابت جان خود و طرفداران خود، احساس امنیت و آرامش کند. گروه‌هایی هستند که روش‌های مسلحانه دارند و من هرگز آن‌ها را سرزنش نکرده‌ام. آن‌ها هم دلایل خودشان را دارند و هیچ‌گاه ترور کور انجام نمی‌دهند. به بی‌گناهان و زنان و کودکان حمله نمی‌کنند. آدم‌های گناهکار و جنایتکار و مخبر و آدم‌فروش و قضات ناشایست و حجاب‌بان‌ها را شناسایی می‌کنند و آن‌ها را به مجازاتی که شایسته‌ی آن هستند، می‌رسانند.

۴) در تمام روزهای هفته، به دلایل بهداشتی، حدود نیم میلیون نفر در سراسر کشور ماسک می‌زنند ولی دوشنبه‌ها این تعداد باید به پنجاه میلیون نفر برسد. این نماد همبستگی ماست. این پله‌ی اول از هفت پله‌ای است که در باره آن سخن گفته بودیم.

با زدن ماسک، هیچ خطری هیچ‌کس را تهدید نمی‌کند. ما روزهای دیگر ماسک می‌زنیم تا راه دود را ببندیم ولی دوشنبه‌ها ماسک می‌زنیم تا راه دروغ را ببندیم و چه دروغی بزرگتر از جمهوری اسلامی؟! چه دروغی بزرگتر از خامنه‌ای؟!

ماسک می‌زنیم تا انزجار خودمان را از بوی تعفن جمهوری اسلامی اعلام کنیم.

لطفاً دوشنبه‌ها ماسک بزنید و از منزل خارج بشوید. به این طرح اعتماد کنید. خط قرمز جمهوری اسلامی، همبستگیِ ماست. شیشه‌ی عمر جمهوری اسلامی در دستان ماست. جمهوری اسلامی ساده‌تر از آنچه می‌پندارید، محو می‌شود.

ما تا پایان جمهوری اسلامی و تا ساختنِ دوباره‌ی ایران، همراه و همسنگر و همگام خواهیم بود.

این پیام مرا نیز مانند پیام‌های قبلی برای دوستان‌تان ارسال کنید.

محمد مهدوی‌فر
دوشنبه ۲۳ بهمن ۱۴۰۲**https://t.me/mahdavifar2021