کتاب نیوز | اطلاع رسانی و نقد کتاب - مروری بر حوالی باغ نادری | جواد لگزیان
https://ketabnews.com/fa/news/23238/%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%AD%D9%88%D8%A7%D9%84%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%BA-%D9%86%D8%A7%D8%AF%D8%B1%DB%8C-%D8%AC%D9%88%D8%A7%D8%AF-%D9%84%DA%AF%D8%B2%DB%8C%D8%A7%D9%86

@matikandastan

خبر خوش!

‏روزی که حجّاج بن یوسف از دنیا رفت، مردی بی‌خبر از مرگ وی به قصر او آمد و خواستار ملاقات با حجاج شد. نگهبان به مرد گفت:
حجاج درگذشت!
مرد ساعتی بعد مجدد برگشت به قصر و درخواست خود را تکرار کرد. نگهبان به او گفت: گفتم حجاج مُرد...
مَرد برای بار سوم برگشت و درخواست خود را مجددا" تکرار کرد.
‏نگهبان به او گفت: نفهمیدی مردک. بهت گفتم حجاج مُرد...؟! فهمیدی؟
مرد با تبسم گفت: می‌فهمم اما از شنیدن این خبر، لذت می‌برم که به لطف حق تعالی از ستمش امتی راحت شدند...

@goftgoftam 🔻🔺
#حکایت

آلت جرم!

حاکمی بار عام داشت و عده‌ایی از رعیت همایونی برای عرض تظلم به بارگاه آمده بودند.
مردی از جمع جدا شد و گفت: حاکما! قاضی القضات با حکمش به جرم شرب خمر بر من ستم روا داشته و حد جاری کرده است در حالی که من شرابی ننوشیده بودم.
حاکم رو به قاضی القضات گفت: چگونه به جرمش پی بردی؟
قاضی گفت: قبله‌ی عالم به سلامت باد، ماموران در خانه‌اش تنگی شراب یافتند.
حاکم به مرد گفت: پس چه می‌گویی مردک؟
مرد عرضه داشت: تصدقت مگر صرف داشتن آلت جرم، دلالت بر ارتکاب جرم است.
قاضی سریع گفت: بله قبله‌ی عالم، مگر کار دیگری با شراب میتوان کرد؟
حاکم به مرد گفت: دفاعت چیست؟
مرد گفت: اگر این استدلال صحیح است میتوانید شخص شخیص قاضی القضات را هم به جرم زنا حد بزنید.
قاضی از جا جست در حالی که چشمانش از حدقه بیرون زده بود و داشت به مرد نگاه می‌کرد. ولوله‌ایی در دربار در گفت که با حرکت دست سلطان سکوت بر قصر حاکم شد.
سلطان گفت: می‌فهمی چه می‌گویی مرد! با کدام ادله و استدلال؟
مرد مصمم جواب داد: فدایت شوم با همان استدلال که حقیر متهم به شرب خمر شدم، جناب قاضی القضات نیز وسیله ارتکاب به زنا را بهمراه دارند پس مجرم و باید حد جاری گردد.
سلطان را از این رای و جواب مسرت حاصل و عفو مرد را صادر نمود.

@goftgoftam 🔻🔺
#حکایت

جایزه ادبی گنکور به «کمال داوود» رسید

کمال داود، نویسنده فرانسوی ـ الجزایری برنده جایزه گنکور ۲۰۲۴، مهم‌ترین جایزه ادبی فرانسه شد.
به گزارش ایسنا، کمال داوود، نویسنده فرانسوی الجزایری، معتبرترین جایزه ادبی فرانسه را برای رمان «دهه سیاه» که به ماجرای از هم پاشیدن زادگاهش الجزایر در پایان قرن بیستم می‌پردازد، ‌ دریافت کرد.
کمال داوود پیش از این برای نخستین‌ رمانش در سال ۲۰۱۳ با عنوان «مرسو را چه کسی کُشت» که روایتی از رمان «بیگانه» آلبر کامو از زاویه مخالف است، در سطح بین‌المللی شناخته شده بود، برای رمان «دهه سیاه» آن جایزه گنکور را در رده رمان اول برد.
این نویسنده که به عنوان روزنامه‌نگار و مقاله نویس نیز کار کرده است، با تحلیل‌های خود از جامعه در الجزایر و سایر نقاط جهان عرب جنجال برانگیخته است.
جایزه معتبر گنکور معمولاً باعث فروش چشمگیر آثار برای نویسنده برنده می‌شود.
به گزارش فرانس ۲۴، رقیب اصلی کمال داوود برای کسب جایزه گنکور، گائل فایه، نویسنده، آهنگساز و خواننده رپ متولد رواندا بود که با رمان «جاکاراندا» ماجرای بازسازی رواندا پس از نسل‌کشی سال ۱۹۹۴ می‌پردازد که توانست جایزه رنودو، یکی دیگر از جایزه‌های ارزنده‌ای ادبی فرانسه را دریافت کند.
سال گذشته، «ژان باپتیست آندریا» ‌ برای نگارش رمان پرفروش «مراقب او باش» به عنوان برنده جایزه «گنکور» (Goncourt) شد

@goftgoftam ??
#ادبیات

معرفی کتاب «مردی که معمای بازار را حل کرد»

https://nabzebourse.com/fa/news/83944/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D9%85%D8%B1%D8%AF%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D9%85%D8%B9%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D8%B1%D8%A7-%D8%AD%D9%84-%DA%A9%D8%B1%D8%AF

@goftgoftam ??
#کتاب

بهروز وثوقی: خوب می‌دانم چکار می‌کنم، لطفا دوستان اظهارنظر نکنند / هیچ تهیه‌کننده‌ای حاضر نیست به هنرپیشه ایرانی نقش بدهد
https://www.khabaronline.ir/news/1977845/%D8%A8%D9%87%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D9%88%D8%AB%D9%88%D9%82%DB%8C-%D8%AE%D9%88%D8%A8-%D9%85%DB%8C-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%85-%DA%86%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%D9%85%DB%8C-%DA%A9%D9%86%D9%85-%D9%84%D8%B7%D9%81%D8%A7-%D8%AF%D9%88%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B8%D9%87%D8%A7%D8%B1%D9%86%D8%B8%D8%B1-%D9%86%DA%A9%D9%86%D9%86%D8%AF

مصاحبه‌ی خواندنی به یادگار مانده در آرشیو مطبوعات نه چندان دور!

@goftgoftam ??
#سینما

خوزستان - مصطفی مستور نویسنده و مترجم خوزستانی گفت: انگیزه هویت را در نویسنده افزایش داده و این هویت مانند نفس کشیدن از او جدایی‌ناپذیر است./ادبیات بازی کردن با آتش است.۲

کلی گویی جذبه داستان را از بین می‌برد
مستور با بیان اینکه شخصیت داستان باید از واقعیت کنده شود، افزود: نویسنده باید در داستان، جزییات را بیان کند زیرا کلی‌گویی جذبه داستان را از بین می‌برد. اغراق را به کار بگیرید یعنی تمام نقاط قوت و ضعف شخصیت داستان باید برای مخاطب بیان شود تا خواننده به ادامه خواندن تحریک شود.
مترجم خوزستانی ساختمان داستان را متشکل از شروع، میانه و پایان بیان کرد و گفت: نقطه عطف و اوج داستان باید در شروع قشنگ و زیبا باشد و برای شروع سه کار مهم از جمله صحنه و زمان، بیان ضعف شخصیت اصلی و ناسازگاری یا شکاف داستان را تا رسیدن به ثبات و پایداری بیان کند.
وی با تشریح اینکه برای شروع داستان باید با استفاده از کلمات جذاب خواننده را به سمت خود بکشاند، تصریح کرد: لازم است کلمات جذاب در ابتدای کلام خط اول یا حتی پارگراف اول قرار گیرد، در داستان مقدمه وجود ندارد پس شروع زیبا باعث جلب توجه می‌شود.

هر سطر داستان جذاب موجب شگفتی خواننده می‌شود
وی بیان این جمله که «داستانی جذاب است که هر سطر آن باعث شگفتی خواننده شود»، عنوان کرد: اولین تکنیک نویسنده در شروع داستان به کار بردن کلمات قصار یا کوتاه از ذهن خود است و آن چیزی زیبا محسوب می‌شود که حاصل تلاش و ساخته ذهن خود طرف باشد به همین خاطر کلمات داستان حتماً باید زیبا به کار گرفته شود.
این کارگاه در راستای دومین جشنواره ادبی شکرستان توسط توسعه نیشکر و صنایع جانبی خوزستان برگزار شد.




@goftgoftam ??
#ادبیات

خوزستان - مصطفی مستور نویسنده و مترجم خوزستانی گفت: انگیزه هویت را در نویسنده افزایش داده و این هویت مانند نفس کشیدن از او جدایی‌ناپذیر است./ادبیات بازی کردن با آتش است.۱

به گزارش خبرنگارخبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) اهواز، مطصفی مستور شامگاه دوشنبه در کارگاه آموزشی یک روزه «در حوالی داستان» در اهواز، با طرح این سوال از مخاطبان که هدف شما از نوشتن چیست؟ اظهار کرد: اولین گام نویسنده برای نوشتن داستان این است که بداند برای چه چیزی و چه‌کسی می‌نویسد و اگر هدف او شهرت، سرگرمی یا کسب پول است، پس نباید انتظار بیشتری از داستان خود داشته باشد.
وی با بیان اینکه ادبیات، بازی کردن با آتش است، عنوان کرد: یکی از کارکردهای مهم داستان این است که نباید پایان خوب و خوشی داشته باشد، زیرا باعث خستگی و ملال‌آوری برای مخاطب است و باید محتوای داستان رنج‌آور و آزار دهنده باشد تا مخاطب را جذب کند.
مستور گفت: بهترین بخش داستان جایی است که نویسنده برای آن رنج کشیده زیرا موقعیت‌های تلخ در داستان باعث افزایش جذابیت برای مخاطب می‌شود و هرچقدر رنج و درد در داستان بیشتر به همان اندازه از بهره بالایی برخوردار است. انگیزه به نویسنده هویت می‌بخشد.
نویسنده «تهران در بعد از ظهر» با بیان اینکه نوشتن داستان انگیزه‌های بیرونی و درونی دارد، افزود: مهم‌ترین انگیزه‌های بیرونی پول و شهرت است، اما انگیزه‌های درونی باید هدف و فکر نویسنده باشد زیرا تنها اولویت او فقط نوشتن است و اگر چه انگیزه‌های درونی باعث خستگی و ملال نویسنده می‌شود، اما انگیزه هویت را در نویسنده افزایش داده و این هویت مانند نفس کشیدن از او جدایی‌ناپذیر است.
نویسنده خوزستانی با بیان اینکه انگیزه هویت باعث ادغام نویسنده با هنرش است، گفت: مهم‌ترین قدم در نوشتن داستان این است که نویسنده مسئله و مشکلات خود را حتی اگر کوچک باشد، بیان کند زیرا مسئله‌های خرد او ارزشمندتر از مسئله‌های کلان دیگران است.
نویسنده حکایت عشقی بی‌قاف، بی‌شین، بی نقطه» بیان کرد: علم را می‌توان آموزش داد اما هنر خلاقیتی است که قابل آموزش نیست فقط می‌توان یک‌سری تکنیک‌ها برای آموزش آن ارائه داد. اولین تکنیک داستان شخصیت اصلی آن است که نباید بدون عیب و نقص باشد زیرا نداشتن نقص داستان را بی‌روح وپوچ می‌کند.

ذهن فارغ زمینی است که اگر بذر بکاری به درخت پرثمر تبدیل می‌شود
وی با بیان این جمله که اگر «بذارم تو ننویسی معجزه کردم» ادامه داد: برای نوشتن ضروری است که ذهن نویسنده از کلیشه‌ها یاموارد اضافی خالی باشد زیرا ذهن فارغ مانند زمینی است که می‌توان در آن بذری کاشت و آن بذر تبدیل به درخت پرثمر شود.
مستور با بیان اینکه داستان چهار رکن «شخصیت»، «فرم یا ساختار»، «ایده‌» و «درون مایه» دارد، افزود: در داستان‌نویسی جرقه یا ایده‌ای که به طور تصادفی به ذهن نویسنده خطور می‌کند، مهم‌ترین عامل نگارش داستان است که نویسنده باید مهلت داده تا آن ایده را پرورش دهد.
نویسنده کتاب «بهترین شکل ممکن» گفت: پس از پیدا کردن ایده، طرح داستان را که دقیقاً به مثابه اسکلت آن است باید به نگارش درآورد، زیرا عناصر داستانی که نویسنده به کار می‌برد؛ باعث زیبایی داستان و حالت دادن به آن اسکلت شده و همچنین به کار بردن اجزایی که رابطه علت و معلولی دارند، باعث استحکام و قوت داستان می‌شوند.

خلق شخصیت سخت‌ترین کار نویسنده
مستور، سخت‌ترین کار نویسنده را خلق شخصیت دانست و بیان کرد: نویسنده به مثابه خدای داستان، شخصیت داستان را خلق می‌کند و لازم است شخصیت داستان با تمام ضعف و عیب و نقاط قوت به خواننده معرفی شود.
نویسنده باید در داستان رازی به شخصیت دهد
وی اولین مورد برای نوشتن شخصیت داستان را بیان نقاط ضعف و یا قوت شخصیت، بیان اضطراب و نگرانی‌های وی، تحلیل شخصیت و گذاشتن قهرمان داستان در موقعیت‌های متفاوت دانست و گفت: تازمانی که خواننده با شخصیت داستان انس نگیرد به خواندن آن داستان جذب نمی‌شود و نویسنده باید در داستان برای شخصیت رازی قرار دهد و بیانگر این است که کاراکتر ضعف خود مانند ترس از تاریکی را فقط به مخاطب می‌گوید یعنی کسی به جز خواننده از آن خبر ندارد همچنین نباید فیزیک شخصیت را کامل بیان کنید زیرا ممکن است مطابق چیزی که مخاطب تصور کرده، نباشد. پس مخاطب به علت دوگانگی از خواندن آن داستان منصرف می‌شود.

@goftgoftam ??
#ادبیات

‍ ‍ ‍ ‍ جزیره‌های تمب

جزیره‌های تمب بزرگ و کوچک را در لهجه‌های جنوب ایران «تمب گپ» و «تمب مار» می‌نامند. تمب با «تاء» مضموم و «م» و «ب» ساکن به معنی «تپه» و «تل» و «زمین برآمده» به کار رفته است. در زبان دریانوردان بومی این دو جزیره را «تمب گپ» به معنی «تمب بزرگ» و «تمب مار» می‌نامند. تمب مار را «تمب کوچک»، «تل مار»، «تنب مار»، «طنب کوچک»، «نابیو تنب»، «نبی تنب» نیز خوانده‌اند.
در سال ۱۸۳۵ میلادی، ۱۲۵۵ هجری قمری که دامنۀ فعالیت دزدان دریایی در کرانه‌های خلیج فارس به اوج رسیده بود و طرد دزدان دریایی و جلوگیری از اعمال آن‌ها، بهانۀ مداخلات انگلستان در خلیج فارس گردید تا امپراتوری انگلستان بتواند این شاهراه دریایی را در دست خود گیرد، بنابه پیشنهاد حکومت هندوستان کاپیتان هنل انگلیسی، افسر بحریۀ انگلیس که از طرف دریاداری انگلیس عهده‌دار امور خلیج فارس بود، یک خط فرضی به موازات ساحل رسم نمود که امتداد آن از جزیره‌های بوموسی و سیری می‌گذشت. بعدها جانشین هنل، به نام ماژور موریسن، با شیوخ و رهبران امارات خلیج فارس مذاکراتی به عمل آورد و خط دیگری برای نشان دادن حدود آب‌های ایران و سواحل جنوبی خلیج فارس روی نقشۀ خلیج فارس فرض و وضع نمود که از جزیرۀ سیر ابونعیر و شمال رأس رکن در شمال جزیرۀ قطر تا نزدیکی رأس الزور در کویت می‌گذشت.
این خط نسبت به خط قبلی که آن هم در جنوب جزیره‌های تمب قرار داشت، جنوبی‌تر بود. این خطوط را خطوط محدودیت نامیده‌اند و جزایر تمب و بوموسی در شمال هر دو خط قرار گرفته‌اند و بر اساس خطوط فرضی وضعی هر دو مأمور دریاداری انگلستان، در آب‌های ایران واقع شده‌اند و بنابراین حکومت انگلستان که سالیان دراز مدعی مالکیت جزایر تمب بزرگ و تمب کوچک و بوموسی بوده است، با تأیید حکومت هندوستان، این جزایر را در محدودۀ آب‌های ایران می‌شناخته و در روی نقشه، تأیید کرده است و مالکیت ایران بر این جزایر را بر اساس اصول علمی و سیاسی و تاریخی پذیرفته‌اند و مالکیت ایران را تأیید نموده‌اند.
در نقشۀ خلیج فارس که از طرف وزارت جنگ انگلیس به سال ۱۸۸۸ میلادی چاپ شده است، جزیره‌های تمب بزرگ و تمب مار یا تمب کوچک همراه با جزیره‌های «بوموسی» و «سیری» و «فرورو» به رنگ اصلی خاک ایران روی نقشه رنگ شده‌اند، اما همین دولت انگلستان در اوائل قرن بیستم و در اولین سال‌های بعد از جنگ جهانی اول با کمک نیروی دریایی گشتی خود در آب‌های خلیج فارس و اقیانوس هند، مانع از فعالیت مأموران گمرکی و مالیاتی ایران در این جزیره‌ها گردید و در کتب و مآخذ و اسناد جدید خود آن‌ها را به حکام رأس الخیمه و شارجه متعلق دانست.
در کتاب خطی مفاص اللئالی و منار اللیالی، تألیف محمدعلی سدیدالسلطنۀ کبابی بندرعباسی که به کتابخانۀ مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران اهدا شده و هم‌اکنون در آن کتابخانه نگهداری می‌شود، رونوشت سندی به خط و زبان عربی ثبت شده است که پدران و بنی اعمام حکام حالیۀ رأس الخیمه و شارجه به اتفاق عدۀ دیگری از مردمان جزایر تمب و بوموسی و سیری حقانیت ایران را در مالکیت جزایر مذکور تأیید کرده و صریحاً اعلام کرده‌اند که بعضی از سنوات برای تعلیف احشام خود این جزایر یا بعضی از آن‌ها را برای علفچر مواشی خود از حاکم ایرانی بندر لنگه اجاره می‌نموده‌اند.»

احمد اقتداری
منتخب بیست‌ و‌ یکمین جایزهٔ ادبی و تاریخی دکتر محمود افشار

[«سرگذشت تاریخی چهار جزیره در خلیج فارس»، احمد اقتداری، یغما، آبان ۱۳۵۶، ش ۳۵۰، ص ۵۰۳-۵۰۴ و فروردین ۱۳۵۷، ش ۳۵۵، ص ۴۶-۴۷]

بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی

@AfsharFoundation