အကောင့်အသစ်လေးဖွင့်

ချက်ချင်းလော့ခ်ကျ

ID တွေ တောင်း

နောက်ဆုံးတော့ တစ်ကောင့်တော့ရလာပြန်ပါပြီ

ဒီကာလထဲ Page ကလည်း ၂၇ ကြိမ်

အကောင့်တွေကလည်း ၁၅ ကောင့်လောက် အဖျက်ခံရ

ဖုန်းတွေလည်း ခဏခဏဝယ်ရ လဲရနဲ့ တော်တော့ကို ဒုက္ခပေးတဲ့ FB နီပေါ Team ပဲ

https://www.facebook.com/profile.php?id=61570670930547&mibextid=ZbWKwL

၂၀၂၂ တုန်းက အကောင့်တစ်ခုက ကျွန်တော့် အကောင့်ပုံစံတုပပြီး ချန်နယ်တွေ လိုက်ဖွင့် ကျွန်တော့် Friend တွေကို လိုက်ဆဲပြီး နာမည်ဖျက်ခဲ့ဖူးတယ်။

ကျွန်တော့်မယ် တယ်လီဂရန် အဟက်ခံရတယ်ထင်ပြီး ဒုက္ခတွေရောက်။ အကောင့်တုကလည်း နာမည်ပြောင်းသမျှလိုက်ပြောင်း ကျွန်တော့်ပုံမှန်သမျှ ထပ်တူတင်ပြီး ကျွန်တော့်ဆီမန့်သမျှ လိုက်ဆဲတာကိုး။ အဲဒါကို အောက်ကလင့်ခ်မယ် ကြည့်လို့ရတယ်။

https://t.me/phyoeweiwin/1693

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ အကောင့်တုကို ကျွန်တော် ဝင်ကြည့်တယ်။ ပုံမှန်ဆို သိစရာမရှိပေမဲ့ အကောင့်တုက

"ချစ်သား ရာဟုလာ မုသားဆိုရင် ရယ်ဖွယ်အဖြစ်တောင် မပြောနဲ့၊ လိမ်ဝံ့တဲ့သူဟာ မလုပ်ရဲသော အကုသိုလ်ဟူ၍မရှိ၊" လို့ တင်ထားတယ်။

အဲဒီမှာ ကျွန်တော့်အကောင့်တု နာမည်ဖျက်သူက ဘယ်သူလဲ ဆိုတာ အနီးစပ်ဆုံးသိလိုက်တယ်။

ပိုဆိုးတာက အဲဒီကာလမှာ ကျွန်တော့်ကိုငွေကြေးနဲ့ပတ်သက်ပြီး ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ နာမည်ဖျက် သိက္ခာချ တိုက်ခိုက်ခံနေရတဲ့ကာလ။ အဲဒါကြောင့်လည်း ကျွန်တော်က ရိုးသားသန့်စင်တဲ့အလှူပါ တိုက်ခိုက်ခံရတာတွေ ရပ်နိုင်ဖို့သစ္စာကမ်းလက် က အလှူခံတာရပ် ကျွန်တော့်ပရဟိတကို လှူလို့ရတဲ့ နံပါတ်တွေ အခုထိ မတင်ဘဲ ဘရိတ်လိုက်တာ။

အခုတော့ အကောင့်တုလုပ်သူလည်း ထောင်ထဲ ရောက်နေပါပြီ။ အမှုကလည်း ကြီးတော့ နောက် အနှစ် ၂၀ လောက်မှ ထွက်ရတော့မှာပါ။ ဒါပေမဲ့ သူ့ခိုင်းတဲ့ အကောင့်တုကတော့ လွတ်နေတုန်းပဲရယ်.... သူက ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ပေမဲ့ ကျွန်တော့်အကောင့်တုလုပ်တဲ့သူကို ခိုင်းချိန်နဲ့  ဒီကာလမယ် အမှုတွဲ လွတ်သွားပုံပဲ....

ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး ဖြိုးဝေ လို သူတော်ကောင်း ကို မတရားလုပ်တဲ့သူမှန်သမျှက ထောင်ကျ မြောင်းထဲက မတက်ရဘူးဆိုတာနဲ့ ခွေးဆက်ဖြစ်ရတယ်ဆိုတာ ပြန်လာပြတာ...  အားနေလို့

ဘောလုံးကန်အပြီး စစ်တိုက်ရမည့် အားကစားနည်းအသစ်ကို AFC စတင် ဖန်တီး 😜😜😜😜

https://t.me/mtmyanmartransparencynews/97468?single

သစ္စာကမ်းလက် တစ်လ (၁၀၀၀၀) ကျပ် လစဥ် လှူဒါန်းကြသူများ ကွန်ရက် ရဲ့ ၃၈ ကြိမ်မြောက် လစဥ်အလှူတော်မှ ပခုက္ကူက အလှူခံ ၂၀ ပုံရိပ်များ

🙏🙏🙏 🙏🙏🙏 🙏🙏🙏

သစ္စာကမ်းလက် တစ်လ (၁၀၀၀၀) ကျပ် လစဥ် လှူဒါန်းကြသူများ ကွန်ရက် ရဲ့ လစဥ်လှူဒါန်းမြဲဖြစ်တဲ့ တောင်တန်းသာသနာပြုဆရာတော်တွေနဲ့ သံဃာတော်အရှင်သူမြတ်ငါးပါး၊ သီလရှင်တစ်ပါး (စုစုပေါင်း ၆ ပါး) တို့ကို Sweet December အတွက် ၃၈ ကြိမ်မြောက် လစဥ်ပြုမြဲကုသိုလ် ၃၀၀၀၀ ကျပ်စီနဲ့ ပခုက္ကူက အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်တွေဖြစ်တဲ့ ထပ်တိုးလေဖြတ်နေသူ တစ်ဦးအပါအဝင် သက်ကြီးရွယ်အို ၁၄ ဦး၊ ရောဂါသည် အမျိုးသမီး တစ်ဦး၊ ဒေါင်းဆင်ဒရုန်းအမျိုးသမီးငယ်တစ်ဦးနဲ့ ပိုလီယိုရောဂါသည် ၄ ဦးကိုလည်း ၃၈ ကြိမ်မြောက် တစ်ဦး ကျပ် ၂၅၀၀၀ စီ လှူဒါန်းပေးခဲ့ပါတယ်။ ဒါ့အပြင် ရန်ကုန်က အသက် ၁၀၅ နှစ် အဘွားဒေါ်တင်မေကို ပဥ္စမအကြိမ် ကျပ် ၅၀၀၀၀ လှူဒါန်းပေးခဲ့တဲ့အထဲ ပခုက္ကူက လူ ၂၀ ရဲ့ ပုံရိပ်တွေပါ။

ထပ်တိုး စိတ်မကောင်းစရာတစ်ခုကတော့ သစ္စာကမ်းလက်လစဥ်လှူပေးတဲ့အထဲက ပခုက္ကူက လူ ၂၀ မှာ မအိဇာက နိုဝင်ဘာလထဲမှာ ကွယ်လွန်သွားခဲ့ပြီလို့ သိရသလို ဒေါ်ကြည်ကလည်း ဒီဇင်ဘာလဆန်းထဲ ထပ်မံကွယ်လွန်သွားလို့ ဒီလအတွက်တော့ လစဥ်အလှုကို မအိဇာနဲ့ ဒေါ်ကြည်အတွက် ဆွမ်းချိုင့်ပို့ဖို့ရည်မှန်းလှူပေးခဲ့ပြီး ဇန်နဝါရီလမှ တန်းစီစောင့်နေတဲ့အထဲက မိန်းမက ခဝါသည်လုပ်ပြီး ယောကျ်ားက လေဖြတ်နေတဲ့ ဇနီးမောင်နှံနဲ့ ပခုက္ကူကပဲ ဓမ္မာစရိယဘွဲ့ရ စာချဆရာတော်တစ်ပါး ထပ်တိုးပါ့မယ် ခင်ဗျ။

သစ္စာကမ်းလက်ကုသိုလ်တွေကြောင့် မအိဇာနဲ့ ဒေါ်ကြည် ကောင်းရာမွန်ရာဘုံဘဝရောက်ရှိပါစေ 🙏🙏🙏

သစ္စာကမ်းလက်အလှူရှင်နဲ့ အလှူခံများအားလုံးလည်း ဘေးကင်းကျန်းမာ အလွန်လန်းဖြာ ချမ်းသာထီပေါက် နိဗ္ဗာန်ရောက်နိုင်ကြပါစေသော်ဝ် 🙏🙏🙏

ဖြိုးဝေ
သစ္စာကမ်းလက်
၉. ၁၂. ၂၀၂၄

ကျန်ပုံများ 👇👇👇

ပခုက္ကူက စခဲ့တဲ့ ၂၀၀၇ ရွှေဝါရောင်အရေးအခင်းကာလအစ ကျွန်တော်က ပခုက္ကူကွန်ပျုတာတက္ကသိုလ်မှာ လူဆိုးတွေဗျ။ စာမေးပွဲမဖြေခင်ကလည်း တပ်နဲ့ရဲ စောင့်တဲ့၊ အနောက် တပ်မ (၁၀၁) နဲ့ ခလရ၂၅၉ ဂိတ်နားက ဝါးတားဂိတ် ဝင်ရိုက်ထားသေးတာ။ ကျွန်တော်တို့ဝင်ရိုက်တာကလည်း အဲဒီတုန်းက ပြည်ပမီဒီယာတစ်ခုမှာ ပါပြီးတော့ ပွဲဆူသွားသေးတာ။

ပခုက္ကူကွန်ပျုတာတက္ကသိုလ်က ကလေးတွေ ရန်ဖြစ်လို့၊ မူးရူးနေလို့ဆိုပြီး သတင်းတက်လာရင် ကျွန်တော်တို့အုပ်စုပဲ။ သူများ မချရရင် ကိုယ့်အချင်းချင်း ပြန်ထိုးနေကြတာ 😜😜😜😜

ရွှေဝါရောင်အရေးအခင်းစတော့ ကျွန်တော်က ဒုတိယနှစ်။ Second Semester ကိုမှ မေဂျာနေ့စဖြေနေချိန်။ ရီးယားအလိုက် မနက်နဲ့ နေ့လယ် အချိန်ခွဲတော့ ကျွန်တော်တို့က တစ်နာရီကနေ လေးနာရီအထိ ဖြေနေရတော့ မြို့ထဲမှာ ဆန္ဒပြ၊ ဘုန်းကြီးတွေ ဓာတ်တိုင် ကြိုးတုပ်အရိုက်ခံနေရတယ်ဆိုတာကို စာမေးပွဲခန်းထဲရောက်နေတော့ မသိဘူး။ ဒါပေမဲ့ အခြေအနေထူးခြားနေတယ်ဆိုတာတော့ သိတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ခါတိုင်း မိုင်နာနေ့မှာ ကော်ပီတွေ သေအောင်ဖမ်းတဲ့ ကျောင်းအုပ်နဲ့ ဆရာမတွေက မေဂျာနေ့ကြမှ လုံးဝမဖမ်း၊ ကျောင်းအုပ်ကြီးကလည်း တစ်ခုခုပူပန်နေတဲ့ရုပ်နဲ့ ဆရာမတွေခေါ်ပြီး ကျောင်းသားတွေ ကော်ပီကူးလည်း မဖမ်းဖို့၊ အုပ်စုလိုက်မပြန်ဖို့နဲ့ တစ်ယောက်ပြီးတာနဲ့ ကန်တင်းမှာ အဖော်ထိုင်မစောင့်ဘဲ တန်းပြန်ခိုင်းဖို့မှာနေတာ။ ကျွန်တော်က စာမေးပွဲဖြေနေပေမဲ့ အခန်းဘေးတင်ဆိုတော့ ကြားနေရတာ။ သိပ်မကြာဘူး ကျွန်တော်လည်း ဖြေပြီးလို့အပြင်ထွက်ရော ကျွန်တော်တို့ လူဆိုးအုပ်စုထိုင်စောင့်နေတဲ့ ကျောင်းအုပ်က ချက်ချင်းလာပြီး ပြန်ခိုင်းတော့တာပဲ။ ဒါပေမဲ့ မရပါဘူး။ ကျွန်တော်တို့က သုံးယောက်တစ်စီးဆိုတော့ တစ်ယောက်စောင့်၊ တစ်ယောက်စောင့်နဲ့ အကုန် စုံမှ ပြန်ကြတာ။

မြို့ထဲရောက်တော့ သီဟိုဋ္ဌ်ရှင်အဝင်နားမှာတင် ပေါက်လမ်း(မြို့မလမ်း) ပိတ်ထားတာ။ အရှေ့တိုက်က သံဃာတော်တွေ တန်းစီကြွ၊ ဆန္ဒပြချိန် အလက(၃) ရှေ့မှာ ဖမ်းပြီး အရိုက်ခံရတာကိုး။ ဖမ်းကြတာကတော့ အဲဒီအချိန်က စွမ်းအားရှင်တွေလို့ ပြောရမလားမသိ။ ထိုးတာကတော့ နှစ်တစ်ခင်မောင်ဝင်းဆိုတဲ့ လူမိုက်။ အိမ်ရောက်မှ အရေးအခင်းစတယ်ဆိုတာသိတာ။ ဖြစ်ချင်တော့ အဲဒီရွှေဝါရောင်အရေးအခင်းကာလမှာ မြို့ပေါ်က တက္ကသိုလ်တွေ၊ ကောလိပ်တွေ Private Study နဲ့ အကုန်ပိတ်ထားတာ။ ကျွန်တော်တို့ ကွန်ပျုတာ တစ်ကျောင်းပဲ စာမေးပွဲဖြေနေတာ။ အဲဒီမှာ ကွန်ပျူတာတက္ကသိုလ်စာမေးပွဲရွှေ့မယ်ဆိုတဲ့ အသံတွေလည်းထွက်လာ။ မြို့ပေါ်မှာလည်း လူတွေကလည်း တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားလို့။ အရှေ့တိုက်နဲ့ ဘုန်းကြီးကျောင်းတွေကို တပ်ကပိတ်ထားပြီး နေရာအနှံ့မှာ စစ်သားတွေစောင့်လို့။ ကျွန်တော်ကလည်း မသွားရဘူးဆိုတဲ့မြို့ပေါ်မှာ စက်ဘီးတစ်စီးနဲ့ ပတ်ကြည့်တာပဲ။ ကိုယ့်မြို့ကိုယ်ဆိုတော့ သူတို့ဟိုထိပ်ကပိတ်ရင် ကျွန်တော်က ဒီဘေးကဖြတ်ပဲ။

နောက်နေ့မနက်ကြတော့ ကျွန်တော်တို့ စာမေးပွဲဖြေဖို့ကျောင်းသွားကြတယ်။ အဲဒီမှာ အိမ်ကထွက်ကာစရှိသေးတယ်။ အလယ်တိုက်က ပေါက်ကွဲသံတွေ မီးခိုးလုံးတွေ တက်လာတယ်။ ကျွန်တော်တို့က ဆိုင်ကယ်နဲ့ကိုး။ အဲဒါနဲ့ အဲဒီမီးခိုးလုံးနေရာကို ကျွန်တော်တို့သွားတော့ လမ်းမမှာ စစ်ကားပိတ်ထားတယ်။ ယူနီဖောင်းတွေနဲ့ ကျွန်တော်တို့ကို စာမေးပွဲသွားဖြေမယ့် ကွန်ပျုတာတက္ကသိုလ်က ကလေးတွေမှန်းသိတယ်။ အဝင်မခံဘူး။ ဒါပေမဲ့ ပတ်သွားလို့ရတဲ့လမ်းတွေ အများကြီးကိုး။ ကျွန်တော်တို့ ပတ်သွားတယ်။ ဆိုင်ကယ်နဲ့ဆိုတော့ နှစ်မိနစ်လောက်ရောက်သွားပြီး မြို့နယ်မှူးရဲကားကို ဘုန်းကြီးတွေ တွန်းလှန်ပြီး မီးရှို့တဲ့နေရာရောက်သွားတယ်။ မီးရှို့တာက နှစ်စီးထင်တယ်။ ကျွန်တော်တို့က ဇုန်ထုတ် ရဲဂျစ်ကားကို မီးရှို့ဖို့ ဝိုင်းလှန်နေချိန်ရောက်သွားတာ။ နောက်တစ်နေရာသွားလို့က လူအုပ်ကြောင့် မရတော့ဘူး။

အဲဒီမှာ ရဲကားမီးရှို့တဲ့ ဘုန်းကြီးတွေက သင်္ကန်းကို ခါးတောင်းကျိုက်ထားပြီး မျက်နှာပေါ် သင်္ကန်းစည်းထားတယ်။ လူတွေက အားပေးတယ်။ ဘုန်းကြီးတွေက အလယ်တိုက်နံရံကျော်ပြီး တက်လိုက်ဆင်းလိုက်လုပ်ပြီး မီးရှို့ဖို့ ယောက်ယပ်ခတ်နေတယ်။ ကျွန်တော်တို့က ရှေ့ဆုံးမှာပေမဲ့ ယူနီဖောင်းတွေနဲ့ဆိုတော့ လူတွေကြားမှာ ထင်းနေပေမဲ့ အော်တာဟစ်တာမလုပ်ခဲ့ဘူး။ ဒီအတိုင်းပဲ ကြည့်နေတာ။ အဲဒီမှာ လူအုပ်ထဲကနေ မီးခြစ်တွေ၊ လောင်စာတွေ၊ ရေဘူးတွေပေးကြ။ ဘုန်းကြီးတွေက ကားမီးရှို့ပြီး စလောင်တော့ ဟေးးးဆိုအော်။ ညကြတော့ အဲဒီအားပေးသူတွေ အကုန်ပါတာပဲ။ ကျွန်တော်တို့ဆီတော့ ရောက်မလာကြဘူး။

တပ်ကမရောက်ပေမဲ့ ဆန္ဒပြသူတွေဘက်က စည်းရုံးမှုက ရောက်လာတယ်။ မြို့ပေါ်မှာ အဆင့်မြင့်ပညာရေးမှာ ကျွန်တော်တို့ ကွန်ပျုတာတစ်ကျောင်းတည်း ဖွင့်ထားတာကိုမှ စာမေးပွဲကလည်း ဖြေနေသေးတာကိုး။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်ပြောခဲ့သလို ကွန်ပျူတာတက္ကသိုလ်က လူမိုက်ဆို ကျွန်တော်တို့အုပ်စုပဲရှိတာ။ စာမေးပွဲမဖြေခင်ကလည်း မောင်းတံဂိတ် ဝင်ရိုက်ထားတော့ ကျွန်တော်တို့အုပ်စုပါလိုက်ရင် သွေးကြွလိုက်ရင် ဘုရားသားနဲ့ ကျောင်းသား ပေါင်းသွားရင်ဆိုတာကြီးက မီးတောက်ကို ရေနံမှုတ်လိုက်သလိုဖြစ်သွားမှာ။ ဘာလို့ဆို ကျောင်းသားပါတာနဲ့ မိဘဆွေမျိုးပါလာ၊ ပြည်သူပါလာတော့မှာကိုး.. 👇👇👇👇