مانگتا از حقیقت قلم چه میخواهی؛
مفهوم در قلم خلاصه شدن را آگاهی؟..
قلم، این جوهر مقدس شاهد تمام درد های من بوده..
نمیدانم، اما اگر روزی در فراسوی خیالات من قدم بگذاری خواهی دانست که چرا امروز از ژرفای درد سخن میگویم.
گاهی برای آنانی که در عظمت پوچ خویش نهان شدند درک دردی که بر ما میرسد سخت دشوار است؛
پس مرا چه انتظار است از آنانی که جز جهل مرکب هیچ در پرتوی خویش ننهادند..

اشتباه از آنجا اغاز شد که من اجازه دادم درد هایم را ببیند و پوچی در افکارم را لمس کند..
اجازه دادم غم افکارم با قلم نمایانگر شود برای کسی که در انتظار رخوتم بود.

آنکه رفته است ز دردش نشاید خواهش
انچه سهل است پشیمانی دردانه‌ی ماست
که همه عمر پی جان و به جانان بودیم
و سرآخر همه مزد، آن غم جان پرور ماست

من امروز از قعر ضعف سخن میگویم از انجا که همه چیز جز آرزویی بیش نبوده اما من به تو که در من است ایمان دارم به تو،و به انچه که از تو سرآغاز خواهد گرفت تو معنا و تجلی ای برای هرآنچه که در ناباور ترین اذهان است؛و این شروع و پایانش که اطمینان من است از  اراده ای توست.

در این دیار تمامیمان از حسرت برآمدن آنان که جز ابلهانه زیستن و سرودن فعلی ندارند به جای نیک کردارانی که در خاموشی به سر میبرند  نالانیم و در اخر همه نَسَخِ همان بیهوده افعال‌ایم!

قبل‌ازمرگ عشق یک‌ نویسند‌ه، شاعر‌ یا نقاش را تجربه کنید.
اگر به اندازه کافی خوش شانس باشید که منبع الهام یک هنرمند باشید، آنها شما را جاودانه خواهند کرد.
-سولداد فرانسیس

از مشقت های گذشته رهایی یاب چُنان که برای جهان فرقی نمیکند که تو در اندوه از دست دادن دیروز باشی یا در معیشت امروز آنچه که در گذشته است درگذشته است و آنچه امید است بذر توست و هیچ جز خویش برایت شان والا نخواهد بود..

از مشقت های گذشته رهایی یاب چُنان که برای جهان فرقی نمیکند که تو در اندوه از دست دادن دیروز باشی یا در معیشت امروز آنچه که در گذشته است درگذشته است و آنچه امید است بذر توست و هیچ جز خویش برایت شان والا نخواهد بود..