دروغ رسانه‌ای؟

رسانه‌های فارسی‌زبان به نقل از "کانال 13" اسرائیل گزارش داده‌اند که کابینۀ امنیتی نتانیاهو به قصد تلافی حملۀ پهپادی به منزل شخصی نخست وزیر در شهر قیصریه، طرح حملۀ قریب‌الوقوع دیگری را علیه ایران تصویب کرده است!
بر پایۀ ارزیابی‌های عقل سلیم، چنین خبری نمی‌تواند صحت داشته باشد، زیرا مغایر روند کلی تحولات منطقه است، از این رو تا هنگامی که تأیید رسمی نشود، نباید محل اعتنای جدی قرار گیرد.
واقعیت این است که رسانه‌ها از جمله کانال‌های تلویزیونی در اسرائیل بسیار متنوع‌اند و همه هم به یک اندازه اعتبار ندارند.
بنابراین، صرف اینکه یک کانال اسرائیلی خبری را منتشر کند، دلیلی بر صحت و دقت آن خبر محسوب نمی‌شود. برای نمونه، کانال 14 اسرائیل که در چند هفتۀ گذشته به صورت یکی از منابع اصلی رسانه‌های فارسی‌زبان در آمده بود، آنقدر دروغ به هم بافته که حد و اندازه ندارد!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

عاقبت اين نردبان افتادنيست!

خداوند نور به قبر مرحوم دكتر شريعتي ببارد. او بود كه كلۀ ما را پر از شور و حماسه كرد. چنان به عالم افلاك‌مان برد كه پاي‌مان به كلي از روي زمين برچيده شد. در تاريخ ما، خيلي‌ها آدم خاكي را به افلاك برده‌اند. سنايي و عطار و مولوي نمونه مثلث‌گونه‌اي از آنهايند. اينها با اشعارشان روح را پرِ پرواز داده‌اند. خداي‌شان بيامرزد. مرحوم شريعتي اما سياست را هم حماسي كرد و به عالم افلاك برد. سياست اما چيزي است كاملا زميني و نه فقط زميني كه تا حد زيادي زيرزميني! منظورم از زيرزميني همان جهان مخوف «هادس » در اساطير يوناني است. داراي نوعي سرشت دوزخي يا جهنمي! سياست تابع عقل سرد و توازن بي‌رحمانه قدرت است. اصلا راهي به فلك و آسمان و ملكوت ندارد. آن را شورانگيز و حماسي ديدن و در عالم ملكوت و اعلاء جست‌وجو كردن، گمراهي محض است. مرحوم شريعتي در صحراي سياست واقعا ما را گمراه كرد ودنبال نخود‌سياه فرستاد. قاعدتا من به اندازه همكارانِ«تجارت فردا» بي‌مبالات نيستم كه بخواهم كاسه‌كوزه‌هاي ناكامي نيم قرن گذشته را بر سر مرحوم دكتر شريعتي بشكنم چرا كه آن گمراهي، اولا مختص او نبود. بسياري از اهل مبارزه و سياست در آن وادي مي‌تاختند اما قلم شيوا و بيان رسا و توان فكري او را براي تئوريزه كردن آن گمراهي نداشتند و اغلب يا به حالش غبطه مي‌خوردند يا به او حسودي مي‌كردند. ثانيا، مرحوم شريعتي محصول يك تاريخ طولاني و شرايط زمان خودش بود. گرچه او گذشته را به درستي نقد مي‌كرد، اما عناصر ماندگار در ناخودآگاه جمعي قوم ما را جذب كرد و مجذوب آن شد. همان ثنويت ماني‌مسلكانه كه سياست را هم به دو اقنوم سياه و سفيد منقسم مي‌كرد؛ يكي از آنِ جبهه حق و ديگري براي جبهه باطل. يكي كه از هر جهت اخلاقي و پاك و عادلانه و طيب و طاهر است و آن يكي كه آلوده و ناپاك و ستمگرانه و پليد است. ما هم كه خدا را شكر هر اخلاق و رفتار و پيشينه و سواد و دغدغه‌اي كه داشته باشيم، هميشه بي‌چون و چرا در صفِ مقدمِ جبهه حق ايستاده‌ايم و مخالفان‌مان در رديف نخستِ جبهه باطل. هر نوع ترديدي در اين باره را نيز با چماق تكفير سياسي يا اعتقادي، عقب مي‌رانيم!
ثالثا، ما به انتخاب و اراده خودمان، عقل‌مان را دودستي تقديم مرحوم دكتر شريعتي كرديم. او نه به دنبال ما فرستاد و نه علاقه‌اي به اين كار داشت. از قضا خلوت‌گزين و فراري از هجوم خلق در اطراف خود بود. اين ما خودمان بوديم كه او را تشويق و ترغيب و حتي اجبار كرديم تا آنچه در خيال خام آن بوديم، به قلم شيوا و زبان رسايش جاري سازد. آن همه استقبال شورانگيز از او وآثارش براي چه بود؟ لابد خلأيي را پر مي‌كرد كه آن همه عاشق سينه‌چاك برايش خلق مي‌شد. پس نبايد تقصير خود را به گردن او بيندازيم. او كالايي توليد كرد كه مشتري و هواخواه بسيار داشت. كالا را هم به قصد رسيدن به نان و نوا و پست و مقامي توليد نمي‌كرد، زندگي و امنيت و آسايش خود و زن و بچه‌هايش را پاي آن مي‌گذاشت.
رابعا نيم قرن از وفات او گذشته است. در همه اين سال‌ها هم يا به كلي مغضوب بوده يا ناديده گرفته شده است. پس چرا ما تكاني نخورده‌ايم؟ چرا از پلكان سياستِ سر به آسمان گذاشته گامي به پايين برنداشته‌ايم و به سرشت خاكي و زميني آن نزديك نشده‌ايم؟ چرا هنوز سياست در نزد ما همچنان به صورت رويايي پا در هوا باقي مانده است؟ چرا سياست سكولاريستي نيز نزد ما همانقدر رويايي و منقطع از امر واقع و موجودي هورقليايي و گول زنك است؟
واي! اين مطلب از كجا كه سر در آورد! قصدم اين بود كه بگويم ما براي بقاي نسل خود هم كه شده بايد از پله‌هاي نردبان سر به آسمان كشيده سياست گام به گام پايين بياييم و پا روي زمين خدابگذاريم. حركت بر روي زمين هم مختصات پيچيده و بغرنج خود را دارد و تلاش و دانش فراوان مي‌طلبد. خلاصه از اين نردبان سياست پايين نياييم زمين مي‌خوريم و پاي‌مان بدجور مي‌شكند!اين نردبان هم شبيه همان نردباني است كه مولاناي عزيز و گرامي صعود از آن را بلاي جان دانسته است:
نردبان خلق اين ما و منيست
عاقبت زين نردبان افتادنيست
هركه بالاتر رود ابله‌ترست
كه استخوان او بتر خواهد شكست
@ahmadzeidabad
https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/page/2808/8/

مجرمانه است؟

شورای امنیت سازمان ملل قرار است امروز به درخواست وزارت خارجۀ ایران برای بررسی حملۀ اسرائیل به خاک ایران تشکیل جلسه دهد.
همزمان رئیس محترم دستگاه قضایی تأکید مجمع مدرسین و محققین حوزۀ علیمۀ قم بر لزوم عقب‌نشینی اسرائیل از سرزمین‌های اشغالی جنگ سال 1967 را "خلاف امنیت" دانسته و از این تشکل خواسته است که "درصدد اصلاح حرف و نظر ناصواب خود برآید و جبران‌مافات کند" وگرنه با برخورد دادستان دادگاه ویژۀ روحانیت قم روبرو خواهد شد.
کافی است در جلسۀ شورای امنیت سازمان ملل، نمایندۀ اسرائیل بر همین دستورالعمل آقای محسنی اژه‌ای انگشت بگذارد و مدعی شود؛ "کشوری که سران قوایش، حتی درخواست بازگشت به مرزهای پیش از جنگ ژوئن را هم مجرمانه می‌دانند و موجودیت ما را از اساس نفی می‌کنند" بر اساس کدام مادۀ منشور ملل متحد خواستار تشکیل جلسۀ شورای امنیت شده است؟
من نمی‌دانم پاسخ نمایندۀ جمهوری اسلامی به این سخن چه خواهد بود، اما مراجعه به نهادهای بین‌المللی مثل هر امر دیگری اقتضائات خود را دارد. اسرائیل فارغ از علایق ما، اساساً بر مبنای قطعنامه‌های سازمان ملل موجودیت یافته است. اگر جمهوری اسلامی این قطعنامه‌ها را به کلی باطل و فاقد هرگونه ارزش حقوقی می‌داند، دیگر شکایت از اسرائیل در نزدِ نهادی که مسبب موجودیت آن است، چه محلی از اعراب دارد؟ و اگر برای سازمان ملل و قطعنامه‌های آن درجه‌ای از اعتبار قائل است به طوری که شکایت از اسرائیل را نزد آن موجه می‌کند، دیگر برخورد قضایی با تشکلی که خواستار پایان نقض قطعنامه‌ها از سوی اسرائیل شده است، در چه چارچوبی قابل دفاع است؟
متأسفانه دایرۀ مجرمانه تلقی کردن نظرات و دیدگاه‌های افراد و تشکل‌های غیردولتی در برخی زمینه‌ها به قدری فراخ شده است که دیگر مشخص نیست طرح این نوع پرسش‌ها خودش مجرمانه است یا نیست! پناه بر خدا.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

ولادیمیر و راه‌حل وسطش!

ولادیمیر پوتین از آمادگی روسیه به برای میانجیگری بین ایران و اسرائیل به شرط موافقت دو طرف خبر داده و گفته است: "دست‌یابی به راه‌حل‌های وسط امکانپذیر است گرچه اجرای آن سخت است."
من نمی‌دانم چه راه‌حل وسطی می‌توان بین دو طرفی متصور شد که طرف اولش خواهان نابودی موجودیت طرف دوم، و طرف دومش خواهان تغییر آنی و مطلقِ سیاست منطقه‌ای و استحالۀ کامل ایدئولوژیِ طرف اول است؟"
آقای پوتین که می‌گوید با هر دو طرف ماجرا در تماس است، ای کاش راه‌حل میانه‌اش را علنی می‌کرد تا کاشفان و جویندگان راه‌حل وسط در این مناقشه، از سوزاندن بیشتر سلول‌های خاکستری رنگ مغزشان نجات یابند.
ضمناً امیدوارم آن بخش از روسوفیل‌های وطنی که نه از سر بدسگالی بلکه از روی بدفهمی، بر گذاشتن تمام تخم‌مرغ‌ها در سبد پوتین اصرار داشتند، دیگر فهمیده باشند که در "روز حادثه" و بخصوص وقتی پای اسرائیل در میان باشد، بیشترین کمک پوتین، پیشنهاد میانجیگری مشروط آن هم به صورت سرسری است و نه چیزی بیش از آن. دوستان چینی هم که مشغول مانور در اطراف تایوان هستند و حتی همین پیشنهاد خشک و خالی میانجیگری را هم مطرح نمی‌کنند.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

این پاسخگویی نشد!

سخنان سخنگوی قوۀ قضائیه در بارۀ دلیل اجرای حکم روزنامه‌نگاران زندانی هیچ آدم بی‌طرف و منصفی را قانع نمی‌کند.
وی دلیل مستثنی شدن روزنامه ‌نگاران از دو فرمان عفو سال‌های اخیر را "امنیتی بودن" اتهام روزنامه‌نگاران دانسته است. از قضا، عفو سال 1401 مشخصاً مربوط به اتهام‌های امنیتی بود. آنچه گفته شد در آن فرمان استثناء شده، "همکاری و ارتباط با دول متخاصم" بود که روزنامه‌‌نگاران زندانی و به طور مشخص الهه محمدی و نیلوفر حامدی از این اتهام تبرئه شده‌اند و با هر تفسیر حقوقی باید مشمول عفو شناخته شوند. بنابراین، سخنان سخنگوی محترم در نهایت به چیزی جز طفره رفتن از پاسخگویی شفاف، قابل تفسیر نیست. به نظرم اگر به جای این سخنان، آقای جهانگیر می‌گفت:"دلمان نمی‌خواهد فرمان عفو را در بارۀ این افراد اجرا کنیم و به کسی هم مربوط نیست" پسندیده‌تر بود!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

دوره مصدق تو شهر مِتِنگ داده!

در سفر به ولايت، يكي از همكلاسان دوران دبستانم را ديدم كه شهردار يكي از بخش‌هاي منطقه شده بود. چند ماهي از شهردار شدنش مي‌گذشت اما هنوز موفق به انتخاب منشي خود نشده بود. بنابراين، پس از تكه‌پاره كردن تعارفات معمول و «سوسراغوهاي محلي» عمده مدت ديدارمان صرف بحث درباره دلايل تأخير در انتخاب منشي‌اش شد، به ترتيب زير:
من: خب، چرا اَكو (اكبر) پسر قلي گُنگ را نمي‌ذاري منشي؟
او: اَكو؟ اتفاقا منم نظرم به همو بود ولي اَغو (اصغر) مخالفه!
من: اَغو پسر قربون‌رضا؟ به او چه ربطي داره؟
او: ‌اي بُبِو (تو مايه‌هاي ای پدرم بسوزه!) چطوُ ربط نداره؟ اَغو خودش عضو شوراي اينجاس؟
من: يعني اغو هم رأي آورده و شده عضو شورا؟
او: يِه تِه چي مي‌گي؟ اغو كه خوبشونه، يه كسایي شدن عضو شورا كه اگر بشنوي هوش از سرت مي‌پره!
من: چرا نساء دختر كرمعلي را نمي‌ذاري؟ بنده خدا دنبال كار مي‌گشت.
او: زن بذارم منشي؟ مگه از جونم سير شدم؟ مي‌خواي ملا باقر پدرمه بسوزنه؟
من: به ملا باقر چه ارتباطي داره؟
او: بَه! انگار هچّي حاليت نيس! ملا باقر.....
من: چرا ماشو (ماشاالله) پسر مش‌طلعت را نمي‌ذاري؟
او: ماشو بچه خوبيه، ولي گويا از طرف پدرجديش مالِ اينجا نيس، مالِ خاتون آباده!
من: خب، باشه چه عيبي داره؟
او: چه عيبي داره؟ اگه عيبي نداره برو به قاسو (قاسم) پسر مصمعلي بگو! مي‌گه با شعارِ «مديران بايد محلي باشن» رأي اُورده و حالا هم به هر ضرب و زوري شده، نمي‌ذاره يه غيرمحلي منشي شهردار بشه!
من: حالا از كجا خبردار شده كه اجداد پدري ماشو و مالِ خاتون‌آبادن؟
او: چُم! برا اينكه نشون بده رو شعار انتخاباتيش وايساده، رفته از بي‌بي زن پنجعلي سوسراغو كرده و اونم بهش گفته وقتي بچه بوده، از بابوش (پدربزرگش) اشنفته كه پدرجد مصمعلي در دورۀ پيغمبر دزدا از خاتون‌آباد اومده اينجا!
من: به نظرت قلي پلنگ چطوره؟
او: ئي پلنگو هم خوبه ولي از اين خراسونيايه! مي‌فهمي كه چي مي‌گم؟ منظورم اينه كه از طايفۀ شيش‌امامي‌هاي طرفِ كفه (شوره زار) است!
من: خب باشه، مگه بايد فرق كنه؟
او: يه من و تِه مي‌گيم نبايد فرقه كنه، اين شيخ‌كوهزاد كه نمي‌گه!
من: رضو (رضا) چي؟
او: رضو پسر بابونه؟ اونم خوبه، ولي ميگن مشكل سياسي داره!
من: رضو پسر بابونه چه مشكل سياسي ميتونه داشته باشه؟
او: تِه آوازۀ خليل‌جنگو رِ داري؟
من: ‌ها. چطور مگه؟
او: ميگن دايي بابونه مادر همين رضو بوده!
من: خب، بوده باشه!
او: بازم گفتي كه بوده باشه! چطور بوده باشه؟ خليل‌جنگو دورۀ مصدق مي‌گن توده‌اي بوده تو شهر مِتِنگ (ميتينگ) مي‌داده!
من: يعني اين حالا برا رضو پرونده شده؟
او: چم! مَ خبر ندارم! ولي اين هاشو (هاشم) گفته اگه بذارمش منشي، مي‌ره همه جا مي‌گه كه اين پسرِ خوارزادۀ خليل‌جنگوس!
من: هاشو پسر مَنگل؟
او: نه. هاشو پسر ميرگُلّه!
من: يعني اونم عضو شوراست؟
او: ‌ها. چي خيال كردي؟ نفر اول شد!....
من: با اين حساب حالا حالاها بايد درگير انتخاب منشي باشي؟
او: حالا باشيم! مگه چطُو مي‌شه؟ اَ بيكاري كه بهتره! ايجا كه بودجه نداره! هميقدري هم كه داره جواب همين سور و سات شورا رِ نمي‌ده! بايد شب تا صبح با اعضاي شورا تو سر و كله هم بزنيم سر همين چيزا ديگه! ئي داسون (داستان) هم نبود بايد سر عليفتح با هم دعوا كنيم. ئي عليفتحو اگه نبود همه بدبخت مي‌شديم!
من: همون عليفتح كه زباله‌ها را جمع مي‌كنه!
او: ‌ها والله! نمي‌دوني چه دونۀ جواهريه! اَ دستش اَ خنده مي‌ميريم. يه بار مي‌بيني وسط جلسه شورا مي‌آد تو و يه چيزِ زشتي مي‌گه و در مي‌ره! يه بار وسط شورا به همي هاشو درباره خرش يه چيزي گفت كه بچّا اَ خنده روده برد شدن.....
https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/page/2802/8/
@ahmadzeidabad

مورخان نخواهند نوشت؟

اگر به فرض بسیار ضعیف، روز شنبه نام سعید جلیلی از صندوق‌های رأی بیرون آید، در آینده مورخان نخواهند نوشت: مردم ایران با تاریخی چند هزار ساله و میراث‌دارِ تمدنی کهن و پایه‌گذار نظام‌های فلسفی و ادبی و عرفانی بزرگ، در واپسین سالِ‌های ربعِ اول قرن 21 زمام امور خود را به گروه و دسته‌ای سپردند که تمدن و توسعه را خوار می‌داشتند!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

رأی و شرم!

من در نظرات افراد و گروه‌هایی که انتخابات فردا را تحریم کرده‌اند، با همدلی اندیشیدم. فارغ از آن بخشی که خواهان سرنگونی جمهوری اسلامی به بهای ویرانی کشور هستند و یا آنها که درکی عاطفی و رمانتیک از پدیدۀ حکمرانی دارند، در نظرات سایر دوستانی که انتظار می‌رفت بر اساس یک استراتژی روشن یا تأمین منافع دراز مدت ملی تصمیم بگیرند، متأسفانه نه فقط هیچ نکتۀ اقناعی دیده نمی‌شود، بلکه عمدتاً نوعی نگرانی از منزوی شدن در بین حامیان براندازی به چشم می‌خورد.
من نمی‌دانم پیشگیری از به قدرت رسیدن تیم سعیدجلیلی چه مانعی ممکن است بر سر راهی که آنها برای خود ترسیم کرده‌اند، به وجود آورد؟ به هر حال، یا دکتر پزشکیان موفق به انجام پاره‌ای اصلاحات معنی‌دار می شود که در آن صورت مسیر یک آشتی ملی گشوده می‌شود و یا موفق نمی‌شود که در آن صورت هم این بخش از تحریم‌کنندگان می‌توانند به همان راه کنونی خود بروند.
متأسفانه گونه‌ای حیثیتی کردن یک اقدام بی‌ربط با حیثیت در نظرات آنها عیان است چنانکه گویی در میان سیلی از براندازان از رأی دادن احساس شرمساری می‌کنند. ظاهراً پدیدۀ شرم‌سارسازی که در بین تندخوترین و غیرمدنی‌ترین براندازان رواج یافته، اثر خود را بر دوستان قدیمی گذاشته است! من به سهم خود انتظار این نوع ملاحظات را در تصمیم‌های سرنوشت‌ساز جامعه نداشتم. امیدوارم این نقد دل هیچ دوستی را نیازارد.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

45 سال پیش و اکنون!

در اوایل انقلاب حامیان و هواداران کاندیداهای ریاست‌جمهوری و مجلس، پوسترهای کاندیدای رقیب‌شان را پاره و منهدم می‌کردند و این عمل را کاملاً طبیعی و منطقی و عقلانی می‌دانستند.
همین طرز فکر سبب شد که پس از چندی به جان هم بیفتند و گلوی هم را بدرند و خون هم را بریزند!
امروز پس از گذشت حدود نیم قرن از آن تاریخ، به جایی رسیده‌ایم که در دور اول انتخابات در خیابان‌های لندن به نمایش در آمد!
نتیجهٔ پاره کردن پوستر به آن همه کشتار و برادرکشی ختم شد، نتیجهٔ فحاشی‌های زننده و برخوردهای فیزیکی معلوم است که به کجا ختم می‌شود؟
ان‌الانسان لفی‌خسر!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

توجیه تعرض!

خانمی که به عنوان نمایندۀ ستاد سعید جلیلی معرفی شده است طی مناظره‌ای عملاً تعرض مردان به زنان را به دلیل نوع پوشش آنها توجیه کرده و خطاب به خانم‌ها گفته است: "اگر بدون حجاب آمدی بیرون و مورد تعرض قرار گرفتی، خودت مقصری!"
تا همین صد سال پیش، عده‌ای از متحجران معتقد بودند که اگر جنس زن بدون پوشاندن صورت و دستهایش (وجه و کفین) در برابر مردان نامحرم ظاهر شود و یا در حضور آنها حرف بزند، سبب تحریک‌شان می‌شود، بنابراین زنان برای مصون ماندن از تعرض مردان باید در مقابل هر نامحرمی روبنده بپوشند و برای حرف زدن با آنها ریگی زیر زبان خود بگذارند تا لحن عادی و طبیعی آنها خشن شود و زمینۀ دلبری از نامحرمان پیش نیاید.
آنها هم به زنان می‌گفتند؛ "اگر بدون روبنده آمدی بیرون و یا در برابر نامحرم حرف زدی و مورد تعرض قرار گرفتی خودت مقصری"!
من دوست دارم بدانم پاسخ این خانم محترم به آن متحجران چیست؟ چون خودش نه روبنده پوشیده و نه هنگام مناظره ریگی زیر زبان خود گذاشته است!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad