**نماز در خلوت و نماز در جمع

پیامبر صلی الله علیه و آله می فرمایند:
«من احسن صَلَوتَهُ حین یَراهُ النّاسُ و أَساءَها حینَ یَخلُوا فتلك استهانهٌ»**

«آن كس كه در مقابل مردم با دقت نماز بخواند و در خلوت بدون دقت نماز گزارد به نماز بی اعتنایی كرده است».
#حدیث

حضور قلب بُوَد شرط در ادای نماز
حضور خلق تو را در نماز می آرد
#صائب_تبریزی

@aasi_khorasani

گوشۀ چشمی به سوی گوشه نشین کن
زانکه جز این گوشه کس پناه ندارد

گرچه سیه رو شدم غلام تو هستم
خواجه مگر بندۀ سیاه ندارد؟!

#غروی_اصفهانی

یاد این بیت صائب افتادم

بی اجل یادِ کسی خلق به نیکی نکنند
مرگ این طایفه را بر سرِ انصاف آرد
#صائب_تبریزی

اگـر عاشق نمی‌بودیم صائب
چه می‌کردیم با این زندگانی؟!
#صائب_تبریزی

با غم و غصه ها چه کار کنم
تو بگو ای خدا چه کار کنم

غصه هجر را دوایی نیست
من به غیر از دعا چه کار کنم

از غریبه دلم شکسته نشد
با غمِ آشنا چه کار کنم

من وفا کرده ام ولی یارم
نکند جز جفا، چه کار کنم

وسطِ این‌ همه گرفتاری
دیگر ای دل! تو را چه کار کنم

#عاصی_خراسانی

۵ خرداد ۱۴۰۳

گر کمال اختیار خواهم کرد
نیستی آشکار خواهم کرد

کس سوال مرا جواب نگفت
ناله در کوهسار خواهم کرد

#بیدل_دهلوی
#رئیسی_عزیز

گدای لطف و جودِ مجتبی باشد کرامت هم
فقیر و ریزه خوار خوانِ او باشد سخاوت هم

سراسر احمدی دیگر، سراپا مثل پیغمبر
به خَلق و خُلق و گفتار و به کردار و به قامت هم

حَسن صورت، حَسن سیرت، حَسن خَلق و حَسن خُلق است
که معنا عاجز است از حدّ توصیفش عبارت هم

چنان افتاده ام بر خاک پای مجتبی امروز
"که فردا برنخیزم بلکه فردایِ قیامت هم"*

کجا او دوستان را از دعا محروم می سازد
محبّت کرد بهر آنکه بود اهل جسارت هم

ضمانت می کند دنیا و عقبای محبان را
که اینجا دستگیری میکند، آنجا شفاعت هم

#عاصی_خراسانی
شب میلاد امام مجتبی علیه السلام
۱۴ رمضان ۱۴۴۳

*مصراع از هلالی جغتایی

إِذَا رَأَیْتُ مَوْلایَ ذُنُوبِی فَزِعْتُ وَ إِذَا رَأَیْتُ کَرَمَکَ طَمِعْتُ
#ابوحمزه

آید چو گناهکاری ام در نظرم
می ترسم از آنچه خواهد آمد به سرم

در بخششت امّا به طمع می افتم
وقتی که کرامت تو را می نگرم

#عاصی_خراسانی
#رمضانیات
۱۳ رمضان ۱۴۴۵

لَسْتُ أَتَّکِلُ فِی النَّجَاةِ مِنْ عِقَابِکَ عَلَى أَعْمَالِنَا بَلْ بِفَضْلِکَ عَلَیْنَا
#ابوحمزه

کشکول گدایی است در دستم و بس
دل را به امید و رحمتت بستم و بس

من تکیه نمی کنم به اعمال خودم
دل گرم به فضل و بخششت هستم و بس

#عاصی_خراسانی
#رمضانیات
۱۲ رمضان ۱۴۴۵

به نام نامی الله، آن خبیرِ قدیر
سپس درود خدا بر نبی، بشیرِ نذیر

ز خوابِ غفلت برخیز، آفتاب آمد
بشارت آمده شاعر تو را ز سمتِ بشیر

به حشر خواهی اگر در کنار حق باشی
ز هرچه غیر ولایِ علی، کناره بگیر

اسیر لحنِ کدامین صدای فتّانی؟!
"تو را ز کنگره عرش می زنند صفیر"

مرا ز کنگره عرش مقصدم نجف است
مرا دوباره به درگاه خویش خوانده امیر

اگر که دورم و دیر آمدم، خیالی نیست
نه دور معنا دارد برای او نِی دیر

اگر که ساقی ما اوست غم مخور ای دل
به محضرش مکنی صحبت‌ از قلیل و کثیر

مگر‌ که روح قدس نطق را کند امداد
وگرنه شعر در این آستانه هست خطیر

مرا کجاست توان مدیح او گفتن
که قطره محضر خورشید می شود تبخیر

اسیر لفظم و درمانده مضامینم
رسیده محضر آن شاهِ بر کلام امیر

به پیش هیبت او بند بند می لرزم
بیا و بر سخن خُردِ بنده خرده مگیر

علی الخصوص که مضمون ز لفظ افزون است
که پیچش سر زلفش نمی شود تقریر

شکست بیت الله از قدوم سیف الله
غلاف پاره شد از فرط تیزی شمشیر

اگر خداش بخوانم، که خائفم ز غلو
بشر اگر‌ که بگویم چه سازم این تقصیر

همان که عرش، خودش را به پای او انداخت
نبوده است ولی زیر پاش غیر حصیر

همان که از ازل آقای هر دو عالم بود
اگر چه باز بیان‌ گشت حق به روز غدیر

همان که از خُم او، هر موحدی مست است
نداشت هیچ میی مثل نام او تاثیر

همان امیر که آزادگان اسیر وی اند
همان که حاتم طائی به پیش اوست فقیر

همان‌ لطیف چو باران، همان کرامت محض
که لطف او برسد بر همه، صغیر و کبیر

همان‌که "انفسنا" خوانده گشته در قرآن
که‌ غیر او احدی نیست وجهِ جمعِ ضمیر

همان علی که به جز گامِ استوارش نیست
به سوی حضرت الله، شاهراه و مسیر

همان‌ که روز قیامت قسیم جنت و نار
همان به محکمه ی روز حشر گشته دبیر

همان شجاع که "ما فَرّ قَطُّ فی الحرب" است
همان که ضربت تیغش نداشت هیچ نظیر

به کار غزوه خندق گره فتاد آن روز
نمانده بود برای ظفر دگر تدبیر

نبی همین که عَلَم را به دست حیدر داد
به تیغ حیدر کرار شد عوض تقدیر

ز ترس حمله شغالان گریختند ز رزم
همین‌که‌ پای به میدان گذاشت همچون شیر

که عرصه عرصه شیر است جای هر کس نیست
بگو فرار نمایند آن سگ و خنزیر

رسیده آیه این المَفَرّ بگو به عدو
ز ذوالفقار نباشد دگر گریز و گزیر

چنان به ضربت تیغش به فرق مرحب زد
که رفت از دل میدان، عدو به قعرِ سعیر

سپس دری که چهل مرد عاجزند از او
گرفت و کند ز جایش فقط به یک تکبیر

ز جای کند در قلعه را به آسانی
چنانکه موی کشد گویی از میان خمیر

خلاصه اینکه مفصل بود فضایل او
جمال کامل او برتر است از تصویر

بیا و عاصی خود را هلاکِ خویش نما
اگر چه لایق تیغ تو نیست صید حقیر

اگر چه توبه شکستم هزار بار ولی
به حق فاطمه اینبار هم مرا بپذیر

#عاصی_خراسانی
۱۳ رجب ۱۴۴۵
روز میلاد مولی الموحدین امیرالمومنین علیه السلام

@aasi_khorasani