فور کنید،پست مودمو فور کنم.

هعب
مجازی همش کصشره و همش اعصاب خوردیه.
برویم بخوابیم.

راستی، دو روز پیش که با زهرا رفتیم نمایشگاه، دبیر کلاس هفتممو دیدم، کلی منو بغل کرد و خوشحال شد، من متوجه شدم که خیلی واسم اشناس، ولی اصلا یادم نیومد که این خانومه کیه، ولی وقتی دیدم بعد چهار سال منو یادشه واقعا حس خوبی گرفتم ازش✨:)
یادمه همون موقع هم خیلی دوسش داشتم.

کاش خراب نمیشد...

کاش هیچوقت دعوام نکنی...
بعد چندین ماه، هنوزم هروقت دعوام میکنی، اشکام میریزه...

دلم یه آدمیو میخواد، که واقعا از ته دل دوسم داشته باشه و دوست داشتنش، بهم ثابت بشه.

زندگی
ادما میان تو زندگی مون که یه درسیو بهمون بدن و برن.
حالا اگه ادمِ زندگی ما باشن و تو سرنوشت ما باشن، بلاخره یروزی پیشمون برمیگردن.
اگه هم نیومدن، بهتر از اونا میاد.

‌ ‌ ‌‌‌ ‌
اگه پت هیچوقت نیومد چکار میکنی؟
یکی دیگرو جایگزین مکنی؟

من حتی تو تنهایی خودم.
وقتی یه جایی تنها باشمم اینجوری اشک نریخته بودم.
همیشه آروم و بی صدا فقط یه نقطه رو نگاه میکنم و اشک میریزم.
ولی دیشب با صداااای بلند، دور و برمون کلی زن و مرد و دختر و پسر رد میشدن ولی اصن انگار چشمام هیچیو نمیدید.

1640 بشیم فور میزنم.