ما هم بسیاریم
ما هم روزی
دور هم جمع خواهیم شد
تاریکی را از همهٔ کوچه‌ها
منها خواهیم کرد.
ما هم مثلِ زندگی
ضرب در ضرب
روی نومیدی ضربدر می‌کشیم.
ما سرانجام
آزادی را میان همه تقسیم خواهیم کرد.

اینجا
هر کسی
حق دارد رویایی داشته باشد.

تا کجا قرار است همدیگر را عذاب دهیم، تا کجای این دنیا؟!
کی دست برمی‌داریم از این بازیِ مسخره کم نیاوردن و تلافی کردن؟
از حرص خوردن و حرص دادن؟
رابطه است!
میدانِ مسابقه نیست که این‌قدر جسارت و غرورمان را به رخِ هم می‌کشیم.
مدام از جبهه بی‌منطقی که گرفته‌ایم کوتاه نمی‌آییم و به خیالِ خودمان پیروزِ می‌دانیم اما حواسمان نیست کسی که شکستش می‌دهیم همرزمِ ماست نه حریفِ ما...
رفیقِ ماست نه رقیبِ ما!
و آخرِ این بازی ما می‌مانیم و غرورمان و آدم‌های خوبی که از دست داده‌ایم.
کسی با ما کاری ندارد این خودمانیم که تیشه به ریشه خودمان می‌زنیم،
این خودمانیم که از شکنجه خودمان دست برنمی‌داریم،
این خودمانیم که بیهوده پیر می‌شویم..

ما که جوانی نکردیم !
یعنی وقت و حوصله اش را نداشتیم !
ما سرمان شلوغ بود ، خیلی شلوغ !!!
به قدری فکر و مشغله رویِ سرمان سنگینی می کرد ، که درک درستی از سن و سال نداشتیم ...
ما حتی کودکی هم نکردیم ،
چشم باز کردیم و پیر بودیم ...
جوری شکستیم ، که زبانِ اعتراضمان ، بند آمد !
ما قربانیانِ بدترین برهه ی تاریخ بودیم !
نسلِ جوانی هایِ بر باد رفته ...
نسلِ بحران و بلا تکلیفی ...
نسلی که بدونِ فریاد ، در دلِ آتشِ زمانه سوخت !
ما کم سن و سال ترین سالمندانِ تاریخ بودیم !

اگر جاذبه زمین نبود :

کسی حلق آویز نمی‌شد،
و تیغه گیوتین روی گردن کسی فرود نمی‌آمد ...

نه ماشین اینقدر قیمتش بالا میرفت،
نه بلیط هواپیما،
نه در طول هفته ترافیک خیابان‌ها سنگین می‌شد،
نه آخر هفته جاده‌های شمال !

چقدر کار گشت ارشاد سخت می‌شد !
باید آسمان را از گناه پاک میکرد
و نمی‌توانست ...

اگر جاذبه زمین نبود،
می.شد میان دانه‌های معلقِ باران و برف گشت زد،
و نیمکت‌ها زیر باران خیس نمی‌شدند...

اگر جاذبه زمین نبود،
جای پای هیچکس آنقدر سفت نمی‌شد
که برای از جا کندنش نیاز به جنگ یا انقلاب باشد...
ومرگ، سقوط، عشق، اینقدر برای خیلی ها ترسناک نبود...

اگر جاذبه زمین نبود،
آدم بهشت را رها نمیکرد تا به‌ زمین بیاید...

وقتی" خواستن ها " بوی "شهوت" میدهند
وقتی" بودن ها " طعم " نیاز" دارند
وقتی" تنهاییها "بی هیچ یادی از یار، با هر کسی "پر"میشود
وقتی" نگاه ها" هرزه به "هرسو "روانه میشود
وقتی "غریزه" احساس را"پوشش"می دهد
وقتی" انسان بودن" آرزویی " دست نیافتنی" میشود
دیری نخواهد گذشت "حیوانات" برای "کوچک شمردن" یکدیگر به هم بگویند "آدم"....

خاورمیانه هم واقعا عجیبه

فک کن همزمان یه گوشه جنگه ،یه گوشه تروریستا
یه گوشه زن ها حتی حق تحصیل ندارن
یه گوشه هم جنیفر لوپز و سلین دیون و کامیلا کابیو دو قدمی خونه خدا دارن تو فشن شو میخونن .
ما هم برقمون قطعه :)

البته باید بگم حاجیه جنیفر لوپز...!!

پولِ آدم, از کارایی که میکنه درمیاد،
«اعتبارش» از کارایی که نمیکنه.

جامعه‌ی منفعل و بی‌تفاوت، خودش مقدمات جنایت را فراهم می کند و جنایتکاران، صرفا ابزار اجرای آن هستند.
دیکتاتور شخص نیست، دیکتاتور یک فرهنگ است!
یک شیوه‌ی خاص از زندگی‌ست که اساس آن در فرهنگ فرمانروایی و فرمانبری تعریف می‌شود، مشخص است که دیکتاتورها نه در دامانِ مادر، بلکه در دامانِ جامعه پرورش می‌یابند.‌.

آدم زنده به محبت نیاز دارد،
و مرده به فاتحه.
ولی ما جماعت برعکسیم
برای مرده گل می ‌بریم
و فاتحه ی زندگی بعضی ‌‌ها را
می ‌خوانیم...!

اگر بر مسلمانان تکلیف شده بود که روزانه به جای هفده رکعت نماز، هفده دقیقه مطالعه کنند، امروزه نه تنها هیچ مسلمان بی سوادی وجود نداشت، بلکه هیچ جاهلی هم وجود نداشت