ما همانند شیشه بودیم!
اگر پاکمان میکردند، می درخشیدیم
اما آنها شکستند و ما هم بریدیم.

★★★

My loneliness can’t even be described: I’ve forgotten how to talk, and I surprise myself even if I accidentally say a loud word. For going on four weeks now I haven’t heard my own voice.

_Fyodor Dostoevsky in a letter to his wife, Anna Dostoevskaya, 28 August 1879

کیـــم من
در این شب
شبِ خِش خِشِ برگ
شب سایه جغد
رو گهواره مرگ
★★★

«من اساساً وطن پرست نیستم. فکر می کنم وطن آدم نه جایی است که به دنیا آمده بلکه سرزمینی است که به او مکانی برای ماندن، کار کردن و تشکیل زندگی می دهد.»
از گفت‌و‌گو‌های سهراب‌شهید‌ثالثشماره۲۲۳مجله فیلم
مردادهزاروسیصدوهفتاد‌و‌هفت
#مجله_فیلم
#سهراب_شهید_ثالث
#Sohrab_ShahidSaless
Parsi.euronews.com
https://t.me/hasnis

انسان می کُشَد. برای خوردن می کُشد، برای شفا دادن می کُشد، برای آمرزیدن می کشد، برای پوشش، برای پول، برای جنگ کردن، برای علم، برای تفریح و بلاخره می کُشد... "فقط برای کُشتن !" 

-فواید گیاهخواری 
صادق هدایت

در فیلم طعم گیلاس هیچ کدام از بازیگران با دیگری برخورد نداشتند و همدیگر را ندیدند.
حتی در هنگام فیلم‌برداری !
در تدوینِ فیلم، نماها به گونه چیده شده اند که شما گمان میکنید بازیگر ها باهم در حال گفت و گو هستند نه با شخص دیگری ولی حقیقت امر این هست؛ در سکانس‌هایی که گفتگوی دو نفره ایجاد شده است خود شخص کیارستمی به جای آنها می‌نشست و در تمام سکانس هایی که بدیعی ( نقش اصلی) با آدم های مختلف صحبت می‌کرد در اصل شخص مقابلش، کیارستمی بود و همینطور، باقی بازیگران به جای بدیعی با کیارستمی صحبت می‌کردند.
دلیل این امر این بود که بازیگران موقع گفتن دیالوگ ها آدم‌های متفاوتی را تصور کنند و همین باعث می‌شد سخنان آنها ، صرفا برای بدیعی " شخصی سازی " نشده باشند.

همچنین مشخص نشدن انگیزه بدیعی از تصمیم خودکشی باعث می‌شد هر شخصی که در زندگی به خودکشی فکر کرده یا می‌کند، خودش را جای بدیعی گذاشته و احساس نزدیکی بیشتری با او داشته باشد.

در سکانسی از این فیلم وقتی که بدیعی با کارگری صحبت می‌کند در آخر، چهره کارگر را نمی‌بینیم و فقط از چهره بدیعی فیلم برداری شده است، گویی که بدیعی دارد با مخاطب حرف می‌زند و از مخاطب سوال میپرسد، اما چون ما آنجا حضور نداریم به گونه ای دارد با خودش حرف می‌زند و این امر باعث ایجاد یک فاصله گذاری می‌شود که به تماشاگر فرصت میدهد تا در حال و هوای درونی شخصیت شرکت کند.

در کار های کیارستمی تاکید و توجه دوربین بر روی شخص شنونده، بیشتر از شخص گوینده است زیرا احساسات شخص شنونده موقع شنیدنِ کلماتِ شخص مقابل، اهمیت و حرف بیش تری برای گفتن دارد!

کیارستمی خود در مورد این فیلم گفت: تفاوت و شباهت کار ما کارگردان‌ها با روان‌شناسان در این است که کارگردان، در سطح جامعه معضلات را می‌بیند و نقطهٔ درد را نشان می‌دهد ولی همان‌جا رها می‌کند و از اینجا به‌بعد، حیطهٔ او نیست. این جامعهٔ روانپزشکی است که پس از تشخیص، به درمان درد هم می‌پردازد.

✍ زینب عابدینی

قشنگ ترین لحظه زندگیم تا ابد با اختلاف زمانیه که میام خونه و دارم بند کفش هام رو پشت در باز میکنم و صدای هانی رو می‌شنوم که پشت در منتظرمه ، بعد در و باز میکنم و با غر غر که مثلا کجا بودی میاد رو پادری بیرون وایمیسته =)

هانا آرنت پیشترها پاسخ چنین استدلال‌های ساده‌انگارانه‌ای که برای توجیه همراهی و همکاری با شر داده می‌شود را داده است: «زمانی که از آنان پرسیده می‌شد که چرا از سیاست‌های ظالمانه حکومت اطاعت کرده‌اند، عموما پاسخ می‌دادند که ما فقط ماندیم و همکاری کردیم تا اوضاع از آن بدتر نشود، ما باور داشتیم که همراهی ما قرار است از ستم‌های بیشتر جلوگیری کند، همکاری ما قرار است حداقل تعدادی را نجات دهد. اما همچنان که قساوت ظالمانه حکومت ادامه پیدا کرد و نه تنها تغییری در شرایط ایجاد نشد بلکه ظلم حتی ساختارمند‌تر هم شد، آنان گفتند که ما در واقع قدرتی برای تغییر شرایط نداشتیم. بعدها مشخص شد که در نگر آن‌ها مقاومت بی‌فایده بوده است و اعمال فردی آن‌ها قادر به ایجاد تغییری در شرایط نبوده است. سیستم پاسخگویی و مسئولیت اخلاقی افراد در این نقطه دیگر به کلی از هم پاشیده شده است. در نهایت کسانی که با سیاست‌های رژیم همراهی می‌کنند تا از نتایج بدتر جلوگیری کنند، خود را در همان جنایاتی که امیدوار بودند از آن جلوگیری کنند، دخیل می‌بینند.»
آن‌چه که در دل دارید را مستقیما بیان کنید به جای آن‌که از خون کشته‌شدگان برای مشروعیت بخشی به همراهی‌تان استفاده کنید.

″سلام نوید افکاری هستم.″
″درود بر ملت شریف ایران.″
″سکوت شما یعنی حمایت از ظلم و ظالم‌.″
″فهمیدم دنبال گردن برای طناب دارشون میگردن″
″ندا نترس، ندا بمون″
″من هم فرزند کسی هستم″
″مگه ما چی هستیم که برا ما تانک میارین؟″
″اگه پول داشتیم اسلحه بخریم خب نون میخریدیم″
″شما خودتون میدونید با آبان نابود شدید″
″این آبان ادامه داره″
″الو صاحب این خطو میشناسی؟″
″مگه پسر من چیکار کرده بود که ۲۴ تا گلوله تو شکمش خالی کردین؟″
″ژینا هستم شمارا به خدای بزرگ میسپارم‌.″
″خواهر من اینجا غریبه.″
″یه دختر بلد نیست خط چشم بکشه، من چرا زنده‌ام؟″
″بچه ها نخندینا.″
″سلام مهرشاد شهیدی هستم، ۱۱ سالمه.″
″مامان تو رو خدا به خاطر من پاشو.″
″بچه ها کمک، ناموسا کمک.″
″خاله نفس بکش.″
″تیر بوخوردم؟ نمیره ره″
″برادر نمیخوام بمیرم″
″درو اینجا رو ما بستن″
″مگه من چقدر جون دارم؟″
″حدیث من گشنه رفت″
‏″یه ملت چی می‌خوان ؟ رفاه، رفاه، رفاه″
″نترسید نترسید، ما همه باهم هستیم.″
″بارون اومد و یادم داد تو زورت بیشتره.″
″به نام خدای رنگین کمان.″
″پس نتیجه میگیریم که این کار میکنه.″
″بابا به پلیس اعتماد کن″
″متهم اظهار پشیمانی نکرد.″
″نذارید بمیرم یک ماه دیگه عروسیمه.″
نه داداش برا دوتا خش که اعدام نمیکنن
طرف حتی زخم‌هاش بخیه نخورده.″
″شادی کنین، قران نخونین″
″اینا واسه تمرین هستن حاج‌اقا، اجازه بفرمایید.″
″آخه من هر پنجشنبه میرم سر خاک پدر مادرم.″
″بیاید یه سره‌اش کنیم، اینجوری فقط کشته میدیم″
″حکمم اومده، به مامان چیزی نگو‌.″
″پیروز بابا...″

#جهت_یادآوری
#رای_بی_رای
#انگشت_در_خون
#انتخابات_فرمایشی