مقاله مقایسه اثر بخشی استعاره های زبان اول و زبان دوم در فرایند استعاره درمانی افراد دوزبانه مبتلا به افسردگی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
درجه علمی در دسته‌بندی سابق وزارت علوم: علمی-پژوهشی
نویسندگان: سوسن علیزاده حسین احدی حسن عشایری حسین اسکندری
منبع: روانشناسی بالینی
? @cafaravanshenasan
? @Arshevkhaneh

? #کتاب غول درون از هری کرپنتر
این کتاب شمارو با غول درونتون آشنا میکنه، حال روحیتون رو خیلی بهتر می‌کنه و باعث میشه تو زندگیتون بهترین باشین.
? @cafaravanshenasan

? @cafaravanshenasan

*? مثالی ساده برای درک
ابعاد بالاتر هستی.*

?میچیو کاکو
? @cafaravanshenasan

?‍ تکنیک های مقابله با بدرفتاری کودکان

❤️به گفته متخصصان در مقابله با کودکان بدرفتار، والدین نباید رفتار نامناسبی از خود نشان دهند. بد دهنی کودکان یکی از اصلی ترین مشکلات والدین است که در بسیاری از موارد خود والدین در بد دهنی کودکان نقش دارند و کودکان صرفاً از روی تقلید این الفاظ را به کار می برند و در برخی موارد بددهنی برای جلب توجه است.
❤️بعضی واکنش های غلط والدین باعث تقویت رفتارهای نادرست کودک می شود، به عنوان مثال (لبخند زدن اتفاقی به حرف زشتی که یک کودک سه ساله می زند و یا زمانی که یک کودک با داد و فریاد می تواند به خواسته اش برسد.) در صورتی که این رفتار از سوی والدین واکنش صحیحی نداشته باشد، این مشکلات رفتاری در کودک نهادینه می شود و او یاد می گیرد تا با داد و فریاد و بد دهنی به خواسته اش برسد.
❤️تذکر مداوم و توجه کردن به بدرفتاری باعث تقویت رفتار بد می شود، چرا که در برخی موارد این بدرفتاری ها عاملی برای جلب توجه کردن است. از سوی دیگر بدرفتاری هایی که در کودکی به واسطه مقابله نادرست والدین تشدید شوند، در بزرگسالی سبب می شوند، او به فردی با رفتارهای ناپسند و نا بهنجار اجتماعی تبدیل شود که این مسئله باعث آسیب رسیدن به روابط بین فردی او می شود و در نتیجه این رفتار به او و اطرافیانش آسیب می رساند.
❤️رفتار کودکان متغیر است و با صبر کردن خواهیم دید که این رفتار تغییر پیدا می کند اما عصبانیت و پرخاش در برابر این رفتارهای متغیر نتیجه معکوس دارد. مثلاً مادری که با فریاد زدن به کودک خود دستور می دهد تا کاری را انجام دهد همین رفتار را به کودک خود تعلیم می دهد و کودک یاد می گیرد تا برای رسیدن به خواسته اش جیغ و فریاد کند.

دکتر گیتا افروخته،روان درمانگر و متخصص روانشناسي
? @cafaravanshenasan

مقاله بررسی تاثیر شبکه اجتماعی تلگرام و مکانیسم تاثیرگذاری آن بر ارزش های خانواده (مورد مطالعه: جوانان شهر تهران)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

? @Arshevkhaneh

"به من خیره نشوید، من بدنم را دوست دارم"

?فردین علیخواه(جامعه شناس):
اختلال بدشکلی بدن(BDD) یا "خودزشت انگاری" وضعیتی است که فرد به شکلی وسواس گونه از قسمتی یا تمامِ ظاهر خود ناراضی است و این نارضایتی باعث بروز اختلال در روابط اجتماعی می شود. قضاوت هایی که فرد درباره بدنش دارد و نیز قضاوت هایی که دیگران دربارۀ بدن او دارند مورد توجه برخی از جامعه شناسان است. سوالهای مطرح در این سنخ مطالعات آن است که قضاوت ما درباره بدنمان چگونه شکل می گیرد؟ چگونه برای بدن "استانداردسازی" می شود و رسانه ها در این فرایند چه نقشی دارند؟ طبق تحقیقات، "خودزشت انگاری" در زنان بیشتر مشاهده می شود. آنان عموما به دلیل "خوش اندام جلوه کردن" نگران بدن خود هستند و به همین دلیل گرفتار رژیم های لاغری متعدد و روش های گوناگون مدیریت بدن می شوند تا مبادا چاق به نظر آیند و منزلت اجتماعی شان کاهش یابد.

چاقی اما قصه جالبی دارد. جامعه شناسان نشان داده اند که برای مثال در تاریخ کشورهای اروپایی، زمانی که دسترسی به غذا برای همه اقشار جامعه آسان نبود "چاقی" مایۀ کسب منزلت اجتماعی می شد ولی در دوران معاصر و با دسترسی بیشتر مردم به غذا قصه بر عکس شده است. در قرن بیستم برخی از فعالان اجتماعی نسبت به "تبعیض مبتنی بر سایز آدم ها" (لاغری و چاقی) هشدار دادند. آنان معتقد بودند که نوعی ایدئولوژی پنهان با عنوان "سایزگرایی" Sizeism در جامعه رخنه کرده است که طبق آن، به کسانی که در "سایز استاندارد" قرار نمی گیرند نگاه توهین آمیزی وجود دارد. گروهی از فعالان حقوق زنان "جنبش پذیرش اجتماعی چاق ها" را راه انداختند و به جامعه در خصوص وجود تبعیض و نگاه تمسخرآمیز علیه آدم ها هشدار دادند. بسیاری از این فعالان، رسانه های جمعی را مقصّر ردیف اول معرفی کردند. آنان با بررسی فیلم های سینمایی این سوال را مطرح کردند که چرا هالیوود هیچ وقت یک زن چاق را در نقش یک معشوقۀ رمانتیک در نظر نمی گیرد و آنان غالبا در نقش آدم های دست و پا چلفتی ظاهر می شوند؟ آیا در بطن این نوع برخوردها، تقسیم جامعه به بدن های زشت/زیبا، بهنجار و نابهنجار قرار ندارد؟ امروزه انجمن های بین المللی مختلفی در خصوص پذیرش اجتماعی سایزهای بدنی مختلف فعالیت می کنند. این انجمن ها می پرسند که چرا سایز بدن باید مایه شرمساری ما باشد؟

به نظر می رسد که وضعیت خودزشت انگاری در بین ما ایرانیان و بیشتر در بین زنان جامعه جدی باشد. در واقع ایدئولوژی "سایزگرایی" و دغدغۀ "اندام استاندارد" بر جامعه ما سایه انداخته است. نکتۀ قابل تأمل آن است که خود زنان نیز زنان دیگر را بر حسب همین "بدن استانداردسازی شده توسط رسانه ها" ارزیابی می کنند. زنان قبلا از "نگاه خیرۀ مردانه" رنج می بردند و هم اکنون با گسترش ایدئولوژی " سایزگرایی" باید نگران "نگاه خیرۀ زنانه" هم باشند! و باز نکته قابل تأمل آن است که در کشورهای اروپایی و با گسترش جنبش های پذیرش اجتماعی سایزهای متنوع، "دوست داشتنِ بدنِ خود" تبدیل به ارزش شده است. در خیابان های کشورهای اروپایی مشاهده زنان چاقی که با نوع لباس هایشان هیچ اصراری بر پنهان کردن چاقی خود ندارند امری عادی است. آنان نگران قضاوت دیگران درباره خودشان نیستند و بدن خود را دوست دارند. گویا این وضعیت هنوز در کشور ما حل نشده است. بسیاری تلاش می کنند تا به هر شکلی به الگوی "بدن استاندارد" برسند. مسأله اینان کمتر سلامتی، بلکه بیشتر کسب پرستیژ اجتماعی و "سرآمدی" است. نتیجه محتوم چنین فرایندی یکسانی و تشابه همه چهره ها و رنگ باختن تنوعات اجتماعی خواهد بود.

جامعه شناسی به نام « دیوید رایزمن » فرهنگ ها را به سه دسته تقسیم می کند. نخست « فرهنگ های سنت-راهبر» که در آن هنجارهای سال های بسیار دور به آدم ها می گویند چه کنند. دوم فرهنگ های دیگر-راهبر که در آن "دیگران" به ویژه رسانه های جمعی به آدم ها می گویند که چه رفتاری داشته باشند. سوم فرهنگ های درون-راهبر که در آن آدم ها با توجه به تجارب، موقعیت و شرایط شخصی شان و با تکیه بر تعقل و تشخیص خودشان، راهی را که مناسب شان است برمی گزینند. رایزمن معتقد است که در دنیای جدید، رسانه های جمعی مدام تلاش می کنند انسان دیگر-راهبر بسازند. این رسانه ها مدام برای ما "استانداردسازی" می کنند که یکی از آنها هم "بدن استاندارد" است.

قطعا ما وقتی اندامی سالم و متناسب(از نظر خودمان) داریم خوشحالیم و این احتمالا به ما اعتماد بنفس بالایی می دهد. پرسش آن است که آیا ما بر اساس تصویری که از " بدن استاندارد" داریم درباره دیگران قضاوت نمی کنیم؟ ما چقدر در روابط اجتماعی مان بدن ها را به جنوب یا شمال شهری، تهرانی یا شهرستانی، باکلاس و بی کلاس تقسیم می کنیم و رفتارمان را طبق همین تقسیم بندی تنظیم می کنیم؟
? @cafaravanshenasan

? نظریه بهزیستی (نیک زیستی) PERMA آخرین نظریه مطرح شده در روان­شناسی مثبت گرا

مارتین سلیگمن (Martin Seligman) روانشناس آمریکایی دانشگاه پنسیلوانیا در نظریات جامع خود در باب شادکامی اصیل (Authentic Happiness 2002) و بهزیستی (Flourish 2011) به پنج عنصر در "خشنودی" و خودشکوفایی اشاره کرده است:

1. هیجان مثبت (Positive emotions)

"خوشی" که احساس می کنیم: لذت، شعف، سرمستی، گرما

1. مجذوبیت یا سیلان-(Engagement)

یکی بودن با موسیقی، توقف زمان و از دست دادن خودآگاهی در طول انجام یک فعالیت جذاب.

مجذوبیت، متفاوت و حتی گاهی متضاد با هیجان مثبت است زیرا توجه فشرده ای که سیلان نیاز دارد، تمام منابع شناختی و هیجانی که تفکر و احساس را تشکیل می دهند، مصرف کرده و آن ها را تمام می کند.

1. روابط مثبت (Relationships)

نتایج پژوهش ۷۰ ساله پرفسور والدینگر (یکی از روان شناسان مثبت گرا) نشان داده است که مهمترین عامل رضایت از زندگی در طول عمر، داشتن روابط مثبت پایدار با دیگران است.

1. معنا (Meaning)

انسان ها به طرز اجتناب ناپذیری به دنبال معنا و هدف در زندگی هستند. یعنی به چیزی که معتقدند از خود (self) بزرگ تر و مهم تر است، متعلق و در خدمت آن باشند. انسان تمام نهادهای اجتماعی مثبت (مذهب، حزب سیاسی، سبز بودن، عضویت در گروه پیش آهنگی، یا خانواده) را خلق می کند تا این امر را امکان پذیر سازد.

1. دستاوردها (Achievements)

همه ما انسان ها در طول زندگی در پی بهبود بخشیدن به وضعیت خود هستیم. این بهبود بخشیدن ابعاد متفاوتی از ترک یک عادت بد رفتاری، تا ایجاد یک ویژگی شخصیتی مطلوب در خود و از سعی در به دست آوردن مدارج تحصیلی بالاتر تا ازدواج با فرد مورد علاقه را در بر می گیرد. این بعد از نظریه، پیشرفت های فرد در جنبه های مختلف را در بر می گیرد.

✏️منبع:علم بازار
? @cafaravanshenasan

آشنایی با فرکانس های مضری که تاثیر منفی روی ذهن و قلب انسان ها دارد.
? @cafaravanshenasan

کاری انجام نمی‌شود و کاری هم ناتمام نمی‌ماند!
کنش_بی‌_کوشش

? @cafaravanshenasan