‏این یبار رو هم تظاهر به قوی بودن بکنم بعدش دیگه می‌شینم گریه می‌کنم.

اگر میدونستید که میتونید چه شاهکاری در این ۴ ماه کافی خلق کنید...
اشک شوق میریختید...
تابوهارو میشکستید...
و پُر قدرت ادامه میدادید...
حیف که نمیدونید...‼️

چقدر خوشحالم که بودن در فرایند انتخاب رشته باعث شد بینش دکتر عظیمی تغییر کنه.

به یادِ قول های روز شروع.
به یاد شوق روز تموم شدنش.

ما که نمی‌خوایم اونی باشیم که زد زیرش؟

این روزها تظاهر به قوی بودن داره استخون‌هام‌و می‌شکنه. دقیقا همین قدر به زور دارم ادامه می‌دم. و نمی‌دونم تا کجا از پسش برمیام. نمی دونم کجا کم میارم… فقط میدونم الان باید به زور حتی شده جنازه خودم رو بکشم روی زمین ولی ادامه بدم.

کاش می‌شد به هوای شهریور تافت زد.