چیز ترس‌آوری توی گریه‌اش بود. گریه همیشه کمی با امید همراه است، امید به برآمدن از رنج. او اما فرو‌می‌رفت و دیگر دلش را هم به هیچ گول‌زنکی خوش نمی‌کرد. صورتش از اشک خیس بود. وقتی همه‌چیز یکسان است، آدم دیگر اشکش را هم پاک نمی‌کند.

گربه بازی _ ایشتوان ارکنی

#از_کتاب‌هام

يکبار اینیاتسیو فجیتز به من گفت که دو نفر بدون داشتن موضوع های زیادی برای گفتگو و بدون اینکه دنبالش بگردند می توانند باهم باشند. هر کس غرق در افکار خودش، در نیمچه سکوتی.

شهر و خانه

طولي نكشيد كه بوي تازه ي قهوه در آپارتمان پيچيد-بويي كه شب را از روز جدا مي كند☕️

رفته بود اَبر بیاورد. جهت تشریح دلتنگی. اما ذوب شده بود در کف دستان آسفالت فرودگاه. هنوز هم تکه تکه های ناپیدا شده‌اش در میان حجم چند لایه روزهایم جاریست.
کسی از آسمان برنگشت…
@with_the_wind

هر روز بیش از پیش به دام این حس نگران‌کننده می‌افتادم که به‌جای اینکه زندگی‌ام را زندگی کنم، بالای آن معلق بودم.

خواب‌های پدرم _ اوالد فلیزار

#از_کتاب‌هام