ما به آدمای همدل و همراه نیاز داریم. از اون دسته آدمایی که تنها چیزی که توی زندگی‌ می‌خوان، موفقیت خودشون و اطرافیانشونه؛ نه فقط خودشون. آدمایی که دل بزرگی دارن و وقتی کسی به کمکی احتیاج داره از هیچ چیزی دریغ نمی‌کنن. آدمایی که وقتی خودشون زمین خوردنم، هنوز به بقیه کمک کنن و فکر نکنن موفقیت بقیه خار توی چشمشونه. آدمایی که حسود و دنبال حاشیه نباشن و بدونن دارن چیکار می‌کنن و کجا می‌رن. آدمای باری به هر جهت، بادی به هر جهت، سم زندگین؛ نه برای خودشون خوبن و نه برای هیچ کس دیگه.
آره، کاش وقتی ۱۵ سالم بود می‌دونستم.
#کاش‌_زودتر_میدونستم

سلام به شما چه خبر؟؟ دلم براتون تنگ شده❤️ https://t.me/BluChtBot?start=67a3ad09bad5a8898c49

همیشه آخرین نفر و بدترین نفر مریض می‌شم. سه روزه خوابیدم و هنوز حالم بده. خدا خیر نده این فلو‌های مسخره رو!

و این بین هم شد دو سال که من اینجام و با اسکالرز کار می‌کنم. پشمام.

دیشب داشتم به امیر می‌گفتم که فائزه‌ی ۲۰ ساله هیچوقت باورش نمی‌شد توی ۲۵ سالگی یه real job داشته باشه. شغلی که باهاش واقعن زندگی بقیه رو تغییر بده، یا بخواد بلند مدت یه جا کار کنه.

انقدر درگیر زندگی و بیزنس و مارکتینگ و از این جا به اون جا بودم که امروز بعد از یک هفته، نیم ساعت با مامان و بابا و خواهرا حرف زدم!

ما ساعت ۵ رفتیم Market Mall و الان ۰۹:۲۳ دقیقه برگشتیم خونه. به این می‌گن پاره شدن!

چون این ویدیو مسج رو خیلی دوست داشتم گذاشتمش پروفایل فعلن :)