از هیتلر پرسیدم: «از آنجاکه برنامه‌ی حزب شما نقطه‌ی مقابل آن چیزی است که معمولاً سوسیالیسم دانسته می‌شود، چرا خود را ناسیونال‌سوسیالیست می‌دانید؟»

او پاسخ داد: «سوسیالیسم علم برخورد با ثروت اشتراکی است. کمونیسم، سوسیالیسم نیست. مارکسیسم، سوسیالیسم نیست. مارکسی‌ها این اصطلاح را دزدیده‌اند و معنای آن را دگرگون ساخته‌اند. من سوسیالیسم را از سوسیالیست‌ها پس خواهم گرفت.

سوسیالیسم یک نهاد باستانی آریایی-ژرمنی است. اجداد ژرمن ما زمین‌های خاصّی را به‌صورت اشتراکی در اختیار داشتند. آن‌ها ایده‌ی ثروت اشتراکی را پرورش دادند. مارکسیسم حق ندارد خود را با لباس سوسیالیسم عرضه بدارد. سوسیالیسم، برخلاف مارکسیسم، مالکیّت خصوصی را ملغی نمی‌کند. برخلاف مارکسیسم، شخصیّت را نفی نمی‌کند و برخلاف مارکسیسم، میهن‌پرستانه است.

ما می‌توانستیم خود را حزب لیبرال بنامیم، ولی نام ناسیونال‌سوسیالیست برای خود برگزیدیم. ما انترناسیونالیست نیستیم. سوسیالیسم ما ملّی است. ما خواستار تحقّق مطالبات عادلانه‌ی طبقات مولّد به‌دست دولت بر اساس همبستگی نژادی هستیم. از نظر ما دولت و نژاد یکی هستند.»

من ادامه دادم: «فقرات اصلی برنامه‌ی شما چیست؟»

«ما به ذهن سالم در بدن سالم اعتقاد داریم. اگر قرار است روح سالم باشد، بدن سیاسی [=دولت] باید سالم باشد. سلامت اخلاقی و جسمی مترادف هستند.» گفتم: «موسولینی هم همین را به من گفت.» هیتلر ذوق کرد.

وی افزود: «هیچ آدم سالمی مارکسیست نیست. مردان سالم ارزش شخصیّت را می‌شناسند. ما در برابر نیروهای فاجعه‌آفرین و منحط مبارزه می‌کنیم. باواریا نسبتاً سالم است، زیرا کاملاً صنعتی نیست. با این‌حال، تمام آلمان، از جمله بایرن، به‌دلیل کوچکی قلمرو ما محکوم به صنعت‌گرایی فشرده است. اگر می‌خواهیم آلمان را نجات دهیم، باید نظارت کنیم که کشاورزان ما به زمین وفادار بمانند. برای انجام این کار، آن‌ها باید فضایی برای تنفّس و فضایی برای کار داشته باشند.»

«این فضا را از کجا پیدا خواهید کرد؟»

«ما باید مستعمرات خود را حفظ کنیم و باید به سمت شرق توسعه‌ی قلمرو دهیم...»

● مصاحبه‌ی جورج سیلوستر ویرک با هیتلر (۱۹۲۳)

#هیتلر #نازیسم #سوسیالیسم
➣ @Notes_On_Liberty

کامیابی آزمایش دیروز شرکت اسپیس ایکس در بازگرداندن بوستر یا پیشران موشک به سکوی پرتاب، تحولی بزرگ در راه تحقق دوره تاریخی جدیدی در زندگی چند هزار ساله بشر یعنی گذر از جهان تک سیاره‌ای به جهان چند سیاره‌ای است. دور نیست که در دو الی چهار دهه آینده شاهد شکل‌گیری کولونی‌های انسانی در مریخ یا سیارات دیگر باشیم و روند عظیم استخراج منابع و انرژی از کرات دیگر زندگی بشر را به گونه‌ای دگرگون کند که امروز حتی تصورش هم محال باشد.
مهمترین جنبه کامیابی آزمایش دیروز ایلان ماسک و همکارانش، برداشتن گامی بسیار بلند در جهت اقتصادی کردن و آسان کردن سفر به فضا است‌. به بیانی دیگر ایلان ماسک در حال رساندن عرصه فضانوردی و خدمات فضایی به مرحله تولید انبوه است و این شرط اول تسخیر و بهره‌برداری از کرات دیگر است.
رویای همیشگی ماسک امکان پذیر کردن حیات بر روی دیگر کرات بود. او در آغاز این مسیر دریافت که اولین مانع بزرگ، دشواری و هزینه سرسام آور سفر به فضا است. برای از میان برداشتن این مانع او در گام اول ساختار تولید موشک‌های فضایی را تغییر داد و موشک‌هایی بسیار ارزان‌تر تولید کرد. این تحولی درخشان بود اما کافی نبود. ماسک با نیروی تخیل مخصوص به خودش، این ایده حیرت آور را مطرح کرد که چقدر عالی می‌شود که بتوانیم از هر موشک بارها استفاده کنیم! بدین ترتیب امکان برگرداندن قسمت اول موشک یا پیشران آنها را فراهم کرد. در مرحله بعد چون مشاهده شد که موشک ممکن است در نقاط دوردست فرود آید و هزینه یافتن و حمل آن به پایگاه زیاد است، دست به کار پروژه‌ای شد که بازگشت موشک به سکوی پرتاب را ممکن سازد!
حتی ده سال پیش تصور این که موشک به فضا برود، محموله را تحویل داده و سپس به سکوی پرتاب خود در زمین بازگردد، ناممکن بود، اما امروز این امر محقق شده و این آغاز حرکت به سمت جهان چند سیاره‌ای است.
ایلان ماسک مسیر خود را در آغاز از راه شکستن انحصار دولتی در تولید موشک‌های فضایی آغاز کرد. او مناسبات بازار و سرمایه‌داری را به قلب صنعت فضانوردی برد. بدون این کار بزرگ تحول امروز ناممکن بود. ماسک همین امسال در پروژه دیگرش درمان نابینایی و فلج مغزی را از راه کاشتن تراشه‌های بسیار کوچک نورالینک در مغز انسان ممکن کرد. در سال‌های اخیر هیچ فرد، نهاد یا مجموعه انسانی به قدر ایلان ماسک زندگی بشر را متحول نکرده است.
بشر امروز این تحولات را مدیون سرمایه‌داری آمریکایی و منطق مخصوص آن است. چپگرایانی نظیر چامسکی پروژه‌های ماسک را ادا و اطوار، خودنمایی پوچ و اتلاف پول می‌خواندند. آنها و نظایرشان امروز کجا ایستاده‌اند؟

سر فصل‌های درسگفتار تاملاتی بر جریان فکری چپ نو

این دوره در سه ترم برگزار خواهد شد؛ هر ترم شامل پنج جلسه ۱/۵ خواهد بود.
سرفصل‌های ترم اول:
جلسه اول- چپ چیست؟
جلسه دوم-راست چیست؟
جلسه سوم-چپ نو در بریتانیا( چه کسانی‌اند، چه می‌گویند و در کجاها نفوذ فکرشان تأثیر گذاشته است)
جلسه چهارم-چپ در آمریکا چگونه عمل می‌کند؟ (آیا ایده آمریکا در خطر است؟)
جلسه پنجم-چپ‌ نو در فرانسه(آیا چپ فرانسوی از سارتر تا فوکو دنبال آزادی بوده‌اند؟)

ترم دوم؛
جلسه اول-میراث فکری آلمان در قهقهرا( چپ نو در آلمان)
جلسه دوم-اروشنفکران چریک!(آلوتسر، لکان ، دلوز)
جلسه سوم- مارکسیسم فرهنگی؛(نگاهی به جنگ بین‌الملل فرهنگی. تمدن بشری پس از گرامشی و ادوارد سعید)
جلسه چهارم-استالین از گور باز می‌گردد(آلن بدیو و ژیژک)
جلسه پنجم-زبان طراز نوین و بشریت امروز

ترم سوم؛
جلسه اول-حقیقت بر اساس نظر شخصی(آیا واقعیت امری اختیاری است)
جلسه دوم-تاملی درباره عدالت اجتماعی
جلسه سوم-روشنفکران در دفاع از کمونیسم( چگونه روشنفکران با کنش‌های استالین همراه شدند؟)
جلسه چهارم-درباره نژاد پرستی و حقوق مضاعف
جلسه پنجم- درباره حقوق حیوانات

این درسگفتار از مهرماه آغاز خواهد شد.
در صورت تمایل می‌توانید به حساب زیر پیام دهید👇👇
@ashkanzareclass

خلاصه بخش نخست کتاب :

از مهمترین عواملی که باعث کند شدن سرعت رویداد تاریخی مشروطیت در ایران شد می توان به :

۱- تقلیل مفاهیم اساسی چون آزادی ، دموکراسی ، وطن ، دولت ، شهروند ... به برخی از مفاهیم در فرهنگ اسلامی

۲- خشونتی که از طرف برخی از هواداران مشروطه به شکل هتاکی ، دستبرد و خسارت به جان و مال عموم مردم انجام شد

۳- برخورد با ظواهر مدنیت غربی و پروژه مدرنیته و عدم درک بنیاد تفکر فلسفی مدنیت غربی و مدرنیته

6️⃣5️⃣ به «آینده» شلیک کن!
? خط ارتجاع و تروریسم در سینمای پیشا ۵۷ - بخش پایانی

? از این‌جا بشنوید:
? کست‌باکس? اپل‌پادکست
? گوگل‌پادکست? ناملیک
? پادبین

برای سینمای شبه‌روشنفکری پیش از ۵۷ یه عنوان پرطمطراق استفاده می‌کنند؛ «موج نو».

ما تو اپیزود قبلی مدبویز (لینک) مولفه‌های این سینما رو بررسی کردیم، حالا می‌رسیم به این ۵ فیلم؛ «تنگنا» و «تنگسیر» از نادری، «زیر پوست شهر» و «کندو» از گله و «گوزن‌ها» از کیمیایی.

امروز می‌بینید که این فیلم‌ها چطور ترور و جنایت رو تشویق می‌کردند و نسخه‌های سینمایی جزوه‌های تروریستی سازمانایی مثل فدایی‌ها و مجاهدین بودند.

فیلمای اونا، هیچ «موج نویی» پدید نیاورد و ماهیتش چیزی جز واپس‌گرایی نبود. حالا وقتش رسیده از نام واقعی این سینما استفاده کنیم؛ «موج نو»، نه، «جریان ارتجاع» در سینما!

? ۲۹ شهریور ۱۴۰۲ / ۲۵۸۲
? گوینده: مجتبی حصامی
✍? نویسنده: ساسان آقایی
? یادبود این شماره: انتخاب نصرالله انتظام، سفیر ایران در سازمان ملل به ریاست مجمع عمومی این سازمان
? تقدیم شماره ۵۶ به: مردم ایران

? t.me/MadBoysPodcast
? مدبویز درباره مسایلی که ایران بهش مبتلاست، حرف می‌زنه

5️⃣5️⃣ سطل آشغال، پر از نگاتیو است!? خط ارتجاع و تروریسم در سینمای پیش از ۵۷ - بخش نخست

? از این‌جا بشنوید:
? کست‌باکس? اپل‌پادکست? گوگل‌پادکست? ناملیک
? پادبین

صدا، دوربین، حرکت؛
"تصویری سیاه‌، بچه‌ای لاغر که از فرط سوتغذیه رو به موت است، مادری که تن‌فروشی می‌کند، پدری که یا الکلی‌ست یا گرفتار مواد، و ناگهان یک قهرمان با هفت‌تیر که می‌آید و آدم می‌کشد ..."

این با کمی پی‌رنگ می‌تونست به سادگی دست‌مایه‌ی فیلمی پیش از ۵۷ بشه و در ردیف شاهکارهای سینمایی اون دوره هم قرار بگیره. تقریبن ماهیت داستانی فیلم‌هایی که مشهور شدند به "موج نو سینمای ایران"، یه چیزی شبیه همینه.

مدبویز می‌خواد این بار، از موضعی متفاوت به بررسی اثر اجتماعی سینمای پیش از ۵۷ بپردازه و ببینیم که امثال "گاو" و "قیصر" چه اثری بر جامعه داشتند؛ مفید بودند یا زیان‌بخش؟

? ۱۵ شهریور ۱۴۰۲ / ۲۵۸۲? گوینده: مجتبی حصامی✍? نویسنده: ساسان آقایی? یادبود این شماره: مرگ سحر خدایاری? تقدیم شماره ۵۵ به: جلال خالقی مطلق? t.me/MadBoysPodcast
? مدبویز درباره مسایلی که ایران بهش مبتلاست، حرف می‌زنه

‏? رسول اف... از کندوان تا کن، دوان دوان!

برنارد هانری لوی ۲۱ تیرماه ۱۴۰۱ برای رسول‌اف و پناهی نوشت:
«ایران جعفر پناهی و محمد رسول‌اف را دستگیر کرد. وقتی پوتین را به حال خود رها می‌کنید این اتفاق‌ها می‌افتد. ائتلاف بزرگ دیکتاتورها به همه‌جا سرایت می‌کند. Km در مقابلِ همبستگی دیکتاتورها، سریعاً باید ائتلاف جان‌های آزادِ زندانی در مسکو، آنکارا و تهران را تشکیل داد.»

کلید واژه ائتلاف!!!
ائتلاف رهبران زندانی
ائتلاف آپوزیسیون
ائتلاف دموکراسی‌ها در برابر دیکتاتورها
این عبارات راخیلی زود بعد از لوی بارها از علی‌نژاد و قشون بیمارش شنیدیم.
همان ائتلافی که علی‌نژاد می‌گفت مکرون سراغش را گرفته.
همان که نطفه ی حرام منشور جرج تاون را کاشت و سر زاییدنش مُرد.

کنگره پشمکی که علی‌نژاد رییسش شده هم می‌گویند ائتلاف دموکراسی‌ها علیه دیکتاتورهاست.

رسول‌اف شاید به ائتلاف جان‌های زندانی با برنارد لوی، روس‌ها و ترک‌ها لبیک نگفته باشد اما...

آیا رسول‌اف برای ایران ؟
جشنواره کن ۲۰۲۴ تمام شد. رسول‌اف نخل طلا را نگرفت.
نخل طلا را دادند به فیلم آنورا با داستان یک کارگر جنسی که با مشتری خود وارد رابطه می‌شود.

هیات داوران یک جایزه ابداع کرد و برای بهترین فیلم‌نامه به رسول‌اف داد.
حتی Vanity Fair هم گفت برای «فرارش» جایزه گرفت.

رسول‌اف همراه جایزه، بلندگو را هم گرفت.
توتالیتاریسم را محکوم کرد.
گفت مردم ایران به گروگان گرفته شده‌اند.
از روزنامه نگاران، اساتید دانشگاه و هنرمندان زندانی گفت.
و گفت که می‌خواهد به طور خاص از توماج صالحی حرف بزند که به دلیل آفرینش هنری زیرحکم اعدام است.

و گفت ...«اجازه ندید جمهوری اسلامی با «مردمش» این کار را بکند!»
گروگان‌هایش حالا چطورمی‌شوند «مردمش» ؟؟؟

و اگر نذارند جمهوری اسلامی با مردم «ش» این کار را بکند و توماج اعدام نشود، رسول‌اف خواسته دیگری ندارد؟

راستی پیشنهاد یک سناریو با احتمال برد بالا برای رسول‌اف دارم.

موضوع: جرثومه‌ای که تله جنسی می‌شود و در قالب خبرنگار پارلمانی با حکومتی‌ها وارد رابطه می‌شود و...!

صدور-اف! جایزه ابداعی کن مبارکت باد.

.

یاداشتی در ضرورت گذر به مدرنیته و گذار از نظریه عدالت آخرت گرا

در اروپا گذار به مدرنیته و بلوغ ناشی از آن علاوه بر ظهور سوژه دکارتی "می اندیشم پس هستم" یعنی سابژکتیویته، بدون گذر از سه صغارت (نابالغی) ممکن نمی‌شد:
آدمی تا از مقهوریت طبیعت، رعیت بودن اربابان و مشیت الهی به در نمی‌آمد؛ به پدیدار شدن آزادی فردی نمی‌رسید.

به این ترتیب، حقوق طبیعی و برتری آن بر حقوق موضوعه و قوانین وضع شده منجر به حقوق فرد، حقوق بشر و عدالت بر محور انسان‌گرایی شد.

نظریه عدالت انسان محور در دوران مدرن به پدیداری نهادهای مدرن دادگستری و دادگاه‌ها و هیات‌های منصفه مبتنی بر حقوق بشر انجامید.

فقط این گونه بود که جامعه مدنی (سیاسی) تجلی یافت و قدرت حاکمیت در چارچوب قانون مشروط شد و فرد توانست در چارچوب قانون آزاد باشد.

پیش از آن یا در قهر طبیعت، غرق یا در زیر فشار و ستم اربابان، گرفتار یا در مشیت الهی درگیر قضا و قدر بود.

از منظر فلسفه‌ی حقوق، الگوواره‌ای موازی فیزیک نیوتن رخ نمود که گذاری بود از الگوواره‌ی کهن عدالتی که از مشیت الهی در روی زمین حکم‌ الهی صادر و با آخرت‌باوری، منجر به پادافره (مجازات) می‌گردید که هرگونه دادخواهی انسان‌محورانه زمینی را ناشدنی می‌گرداند.

بازتاب آن را در نگرش مردم این شد که دادخواهی را به کارما یا حتی آخرت حواله دادند.

به هر روی تعویق افتادن مدرنیته و آزادی فردی در کشوری که در اشغال و اسارت باشد، و ملتی که همه ستم‌ها را به مشیت الهی و همه دادخواهی‌ها را به کارما، عدل الهی و اخرت نسبت دهد؛ روی می‌دهد.

با همه دشواری جان فرسا برای آزادی خواهی و دادخواهی باید این حقیقت را پذیرفت که چنین ملتی نه تنها در حال پا پس کشیدن از گرفتن حق و برقراری عدالت و دادگستری انسان محور است بل‌که گذار به مدرنیته و آزادی فردی را نیز به تعویق می‌اندازد.

#محمد_احیائی
۳ خرداد ۲۵۸۳