منتظرِ شروع شدن زمستان واقعی‌ام!

‏«دیروقت است. خسته‌ام. تنهایی مثل خالیِ ورم‌کرده و تاریک توی خمره‌ای سربسته اتاق را پُر کرده. خوابْ پناه‌گاهِ خوبی‌ست: خواب و فراموشی.»

- روزها در راه؛ شاهرخ مسکوب.
@monadchannel

«كالحُلمِ جئتَ بلحظةٍ
‏وبلحظةٍ تركتني
‏هل هكذا كانت نهايةُ قصتي؟
‏أضيعُ
‏وأنتَ من ضيعتني؟»
همچون خوابی در لحظه آمدی
و در لحظه‌ ترکم کردی
آیا این‌گونه بود پایان داستان من؟
گم بشوم در حالی که تو بودی که مرا گم کردی؟

- لاادری؛ فارسیِ فاطمه بهارمست.
@monadchannel

«من هنوز تو را ننوشته‌ام؛
‏تمام وقتم
‏به دوست داشتن تو‌ سپری شد.
‏از این بود
‏که هیچ‌وقت نتوانستم از تو بنویسم»

‏- ییلدیز کنتر؛ فارسیِ سیامک تقی‌زاده.
@monadchannel

هفته شروع شد.

«و زندگی آنقدر کوچک شد
تا در چاله ای که بارها از آن پریده بودیم
افتاديم.»

- گروس عبدالملکیان.
@monadchannel

«هر بار که تو را می‌بینم، در این شهر گم می‌شوم
می‌خواهم خودم را پیدا کنم»

- اقبال بتول ارمغان؛ فارسیِ سیامک تقی‌زاده.
@monadchannel

شنبه.

«آیا می‌توان همچنان از دیدن تک‌تک قله‌ها و شفق هر غروب لذت برد و باز هم در این تصویر جا نگرفت و دیگر به این‌جا تعلق نداشت؟
‏به زودی می‌فهمم.»

- نشخوار رؤیاها؛ آریل دورفمن.
#کتاب_بخوانیم
@monadchannel

«مُهر کن مرا با چشمانت
‏ببر به هرکجا که هستی
‏حفظ کن مرا با چشمانت
‏
مرا ببر مثل تکه‌ای بازمانده از کاخ اندوه
‏مرا ببر مثل عروسکی، مثل خشتی از خانه
‏تا کودکانمان بازگشت را به یاد آرند.»

- محمود درویش.
@monadchannel