«من هنوز تو را ننوشته‌ام؛
‏تمام وقتم
‏به دوست داشتن تو‌ سپری شد.
‏از این بود
‏که هیچ‌وقت نتوانستم از تو بنویسم»

‏- ییلدیز کنتر؛ فارسیِ سیامک تقی‌زاده.
@monadchannel

هفته شروع شد.

«و زندگی آنقدر کوچک شد
تا در چاله ای که بارها از آن پریده بودیم
افتاديم.»

- گروس عبدالملکیان.
@monadchannel

«هر بار که تو را می‌بینم، در این شهر گم می‌شوم
می‌خواهم خودم را پیدا کنم»

- اقبال بتول ارمغان؛ فارسیِ سیامک تقی‌زاده.
@monadchannel

شنبه.

«آیا می‌توان همچنان از دیدن تک‌تک قله‌ها و شفق هر غروب لذت برد و باز هم در این تصویر جا نگرفت و دیگر به این‌جا تعلق نداشت؟
‏به زودی می‌فهمم.»

- نشخوار رؤیاها؛ آریل دورفمن.
#کتاب_بخوانیم
@monadchannel

«مُهر کن مرا با چشمانت
‏ببر به هرکجا که هستی
‏حفظ کن مرا با چشمانت
‏
مرا ببر مثل تکه‌ای بازمانده از کاخ اندوه
‏مرا ببر مثل عروسکی، مثل خشتی از خانه
‏تا کودکانمان بازگشت را به یاد آرند.»

- محمود درویش.
@monadchannel

Pişmanlık duyup da bir gün anarsan
Neredeyim, nasılım beni sorarsan!

به خاطر من بمان.

«حروف منظوم را پهلوی همدگر می‌نویسی، چگونه خوش می‌آید؛ تا بدانی که خوشی در جمعیت یاران است، پهلوی هم‌دگر می‌نازند، و جمال می‌نمایند.»

- مقالات شمس.
@monadchannel

«دلم می‌خواهد امشب گونه‌ام را بر دست شما بفشارم و محو کنم.»

بانوی سپید؛ کریستین بوبن، فارسیِ مهوش قویمی.
#کتاب_بخوانیم
@monadchannel