سوال: هرچند وقت افرادی در بین طلاب برخی از حوزهای علمیه و میان جوانان مذهبی ودیگران ظاهر میشوند که خویش را اهل عرفان وصفای باطن ومقامات معنوی در قرب اللهی معرفی میکنند و میگویند که رسالتشان دعوت جامعه به عرفان از راه اذکار و اوراد ومحافل خاص است و برخی از افراد ادعاهای انان را باور کرده در حالی که برخی دیگر به این امور با شک وتردید نگاه مینمایند.
آیا اعتماد بر اهل این ادعاها و باور حرف های انان وعمل به دستور العمل های انان جایز است؟
یا اینکه دوری و پرهیز از انان واجب است

پاسخ ایت الله سیستانی:

بدون شک بر هر مومنی واجب است که به امر تزکیه و تهذیب نفس از رذایل اخلاقی و صفات مذموم و تحلیه آن به مکارم اخلاق وصفات حمیده برای اطاعت خداوند تبارک وتعالی و دوری از معصیت اقدام نماید وتنها راه آن دستوراتی است که در قرآن کریم وسنت شریفه امده است از جمله:

یاد مرگ وفنای دنیا ومراحل اخرت مانند برزخ وخروج از قبر و حشر وحساب وکتاب وعرضه شدن اعمال انسان بر خداوند تبارک وتعالی وهمچنین تفکر به زیبایهای بهشت ونعمتهای ان و عذاب های جهنم و اثار واعمال انسان در اخرت است.

این امور انسان را در راه تقوای الهی و اطاعت خداوند تبارک وتعالی و دوری از گناهان و غضب الهی مساعدت می نماید همانطور که انبیا و اوصیای اللهی علیهم السلام به این مسائل تذکر داده وعلمای ربانی نسل اندر نسل به این امور عمل نموده اند واین راه واضح و روشنی است که هیچ نقطه پنهانی در ان نیست.

مقدار و اندازه تدین و تقرب فرد به خداوند تبارک وتعالی از هماهنگی و تطابق اعمال و رفتار او با این دستورات سنجیده میشود.
معیار شناخت افراد حق و حقیقت است و هرکس معیار شناخت حق وحقیقت را افراد بداند دچار فتنه گشته و از راه راست منحرف خواهد شد.
حضرت امیر المومنین علیه السلام مومنان را از گرفتاری در دام جاهلان ونادانان و پیروان هوای نفس که خویش را از علما میپندارند و گروهی از افراد را دو خود جمع می نمایند بر حذر داشته و میفرمایند :

(هماناآغاز پديد آمدن فتنه ها، پيروى خواهشهاى نفسانى است و نوآورى در حكمهاى آسمانى. نوآوريهايى كه كتاب خدا آن را نمى پذيرد و گروهى از گروه ديگر يارى خواهد تا برخلاف دين خدا، اجراى آن را به عهده گيرد. پس اگر باطل با حق درنياميزد، حقيقت جوی آن را شناسد و داند، و اگر حق به باطل پوشيده نگردد، دشمنان را مجال طعنه زدن نماند. ليكن اندكى از اين و آن گيرند، تابه هم درآميزد و شيطان فرصت يابد و حيلت برانگيزد تا بر دوستان خود چيره شود و از راهشان به دربرد. اما آن را كه لطف حق دريافته باشد، نجات يابد و راه حق را به سر برد).

از نشانهای اهل ادعاهای باطل مبالغه انان در تزکیه نفس بر خلاف دستورات الهی وتشویق دیگران برای غلو در انان و ادعای عدم احتیاج به راهای متداول فقها در استنباط احکام شرعی و ادعای احاطه به احکام و ملاکات انها از طریق امور باطنی و تصدی افتا به دون حصول اهلیت لازم و سواستفاده از مبتدئین در تحصیل علوم دینی است.

انان هرکس را که بر طریقت خودشان باشد تعظیم نموده ولی نها یت تهمت و افترا و بدگویی را در مورد افراد جدا شده از جمع خویش ابراز میدارند.

اعتماد بر خوابها و ادعای مکاشفات و مشاهدات در حالات معنوی خاص و پوشیدن لباس های غیر متعارف از دیگر نشانه های آنان است.

این افراد با تمسک به بعضی روایات اقدام به چنین اعمالی میکنند در حالی که از ملاحظه جوانب ثانوی مورد عنایت فقها در مانند این امور غفلت دارند.

از دیگر علامات اینان بدعت در دین و توصیه به انجام ریاضات خاصی است که هیچ مدرک معتبری از اقوال و افعال انبیا و اولیا ندارد.

این افراد در ادعاهای خویش به اموری استناد می کنند که در هیچ یک از منابع معتبره وجود ندارد و قاعده تسامح در ادله سنن را دست مایی خویش قرار میدند.

تأثیر پذیری انان از ادیان و ملل دیگر و تساهل در احکام موسیقی و غنا و اختلاط زن و مرد و اعتماد بر منابع مالی نامعلوم و ارتباطات پنهانی مشکوک انان با دیگران نیز از دیگر نشانه های این افراد است و فی الجمله احوال این افراد بر مومنین هوشیار مخفی نیست.

توصیه ما به عامه مومنین (وفقهم الله تعالی لمراضیه) عدم تاثیر پذیری زودهنگام از این گونه ادعاها است.

به درستی که هرکس امام هادی خویش را تبعیت کند به سوی بهشت برین رهنمون گشته و هرکس از گمراهان تبعیت کند به سوی عذاب جهنم خواهد رفت.

پس بر همگان است که در احوالات پیشینیان که افراد زیادی از انان به علت پیروی از افراد مذکور به انحراف کشیده شدند تامل نمایند تا به دام این گونه افراد جاهل و نادان نیفتند
از خداوند تبارک وتعالی خواستارم که همگان را از تبعیت اهل بدعت وهواهای نفسانی حفظ نماید و انان را به عمل به احکام شرع حنیف از راه تبعیت سیره علمای ربانی موفق گرداند
انه ولی التوفیق
والسلام علیکم وعلی جمیع اخواننا المومنین ورحمت الله وبرکاته
علی الحسینی السیستانی
28/ع1/1432هـ

.
*⚡️*** چهارده نشانه از نشانه‌های اهل ادعاهای باطل و عرفان های کاذب در بیان آیة الله سیستانی

🔻 در سال ۱۴۳۲ق آیة الله سید علی سیستانی (دامت برکاته) در پاسخ استفتائی، ضمن تاکید بر امر تزکیه و تهذیب نفس، تنها راه آن را در عمل به  دستورات قرآن و سنت دانستند و به تفصیل چهارده نشانه از نشانه های اهل ادعاهای باطل و عرفان های کاذب را ذکر نمودند:

1. مبالغه در مدح و تعریف از خودشان.

2. ادعای عدم احتیاج به راهای متداول فقها در استنباط احکام شرعی.

3. ادعای احاطه به احکام و ملاکات آنها از طریق امور باطنی.

4. آنان هرکس را که بر طریقت خودشان باشد تعظیم نموده ولی نهایت تهمت و افترا و بدگویی را در مورد افراد جدا شده از جمع خویش ابراز می‌دارند.

5. انجام کارها و رفتارهای غیر متعارف تا از دیگران متمایز باشند

6. مبالغه در اعتماد بر خوابها

7. ادعای مکاشفات و مشاهدات در حالات معنوی خاص

۸.پوشیدن لباس های غیر متعارف.

1. بدعت در دین و توصیه به انجام ریاضات خاصی که هیچ مدرک معتبری از اقوال و افعال انبیا و اولیا ندارد.

2. مستندات ضعیف. این افراد در ادعاهای خویش به اموری استناد می کنند که در هیچ یک از منابع معتبره وجود ندارد و قاعده تسامح در ادله سنن را دست مایه خویش قرار می‌دهند.

3. تأثیر پذیری از ادیان و ملل دیگر

4. تساهل در احکام موسیقی و غنا و اختلاط زن و مرد

5. اعتماد بر منابع مالی نامعلوم

6. ارتباطات پنهانی مشکوک آنان با دیگران نیز از دیگر نشانه های این افراد است.

⬅️ ترجمه کامل پاسخ آیة الله سیستانی

💠 مقدمات بحث های توحیدی (١٣)

⏭️ بخش قبلی ⏮️ بخش بعدی

🔶 نقد منهج ملاصدرا

🔹از توضیحات مذکوره روشن می شود که این روش هم صحیح نیست ؛ زیرا ملاصدرا می خواهد برای کشفی که حجیت ندارد و مصون از دخالت شیطان و اوهام و مأنوسات ذهنیه نیست، برهان اقامه کند .
آن کشفی که در توضیح منهج ابن عربی گفتیم که نتیجه اش در بسیاری از موارد مخالفت با نص قرآن یا با تسالم جميع مسلمین یا تعارض با عقائد حقه امامیه بود .

🔹از همین تعارض ها و تخالفها نتیجه می گیریم که در بسیاری از موارد مکاشفات مشایخ صوفیه ناشی از القائات شیطانی یا از اوهام و تخیلات یا بخاطر اعتقاد و باورهای ذهنی می باشد .

🔹حال ملاصدرا سعی در اثبات مکاشفاتی دارد که این گونه امور در آنها جریان دارد بنابراین او در بسیاری از موارد اقامه برهان بر امر غیر واقعی کرده و دچار مغالطه شده است؛ پس بر هر محققی لازم است در براهین ملاصدرا نهایت دقت و تحقیق را بنماید تا براهین حقیقیه را از مغالطی تشخیص و تمییز دهد ؛ زیرا طبیعی است که اگر شخص سعی در اثبات مدعایی داشته باشد بعد از آنکه آنرا باور کرده ، احتمال وقوع او در مغالطه امری غیر قابل اغماض است .

🔹بعبارتی دیگر : اگر شخصی در صدد ادراک حقیقت باشد تأمل می کند که مقتضای برهان در آن موضوع چیست در این صورت احتمال لغزش و وقوع او در مغالطه کم میباشد . اما اگر آن شخص مطلبی را باور کرده و به آن اعتقاد پیدا کرده ، بعد از آن ، سعی در اقامه برهان برای اثبات معتقدش می کند یعنی دلیل تراشی مینماید - در این صورت احتمال وقوع او در مغالطه بسیار زیاد است. و چنانچه از کلمات ملاصدرا هویدا شد او مکاشفات مشایخ صوفیه را باور داشته و اعتقاد داشته که آنان به واقع رسیده اند لذا همت خود را در اثبات دعاوی آنان مصروف داشته است .
ولذا لازم است که براهین ملاصدرا با کمال دقت و تأمل بررسی شود تا حقیقی آن از مغالطی تمییز داده شود

🔹نتیجه آنکه روش ملاصدرا مخدوش است ؛ زیرا : التزام او به مکاشفات مشایخ صوفیه دلیلی ندارد و فقط باید به براهین او توجه کنیم و صحیح را از سقيم جدا نمائیم .

🔹در پایان ذکر مطلبی مناسب به نظر می رسد و آن اینکه : ملا صدرا می گوید : برهان عقلی مخالفت با کشف صوفی نمی کند، این امر ناشی از اعتقاد او به عصمت مشایخ صوفیه می باشد ؛ زیرا در صورتی عقل مطلقاً تعارض با کشف صوفی نمی کند که کشف او مطلقاً واقع نما باشد و هیچ یک از آفات مذکوره در کشف او راه نداشته باشد .
و لكن تمام بحث در این است که شخصی که معصوم از آفات مذكورة كشف و مكاشفه نیست، او مرآة واقع على الاطلاق نيست .
بنابراین در مواردی که شیطان یا اوهام یا مأنوسات ذهنیه دخالت در شهود او پیدا کرده باشد با برهان عقلی مخالفت پیدا می کند .
چنانچه عدم عصمت مشایخ صوفیه مسأله ای است متسالم نزد جمیع مسلمین کما اینکه این امر را بالوضوح در آثار آنان مشاهده می نمائیم - در جلسه قبل نمونه هایی از مکاشفات باطل آنان را ذکر کردیم.
-------------------
@ostadhasheminasab

*☀️* وجه تسمیه حضرت صدیقه کبری سلام الله علیها به زهرا

? تابش نور چهره مبارک حضرت بر اهل مدینه**

از ابان بن تغلب نقل می‌کند که گفت: «از امام جعفر صادق پرسیدم: «یا ابن رسول اللَّه! برای چه فاطمه اطهر، زهرا نامیده شد؟ »

? فرمود: «برای اینکه نور حضرت زهرا روزی سه مرتبه برای امیرالمؤمنین علیه السّلام می‌درخشید. نور صورت آن بانوی معظمه در وقت نماز صبح، آن هنگام که مردم هنوز در رختخواب خود بودند می‌درخشید. سفیدی آن نور داخل اتاق‌های اهل مدینه می‌گردید و حیاط خانه هایشان سفید می‌شد. آنها از مشاهده این منظره در شگفت می‌شدند، نزد پیامبر خدا صلی اللَّه علیه و آله می‌آمدند و درباره سرچشمه نور می‌پرسیدند. پیامبر خدا آنان را به سوی خانه زهرای اطهر روانه می‌کرد. زمانی که آنها به طرف خانه آن بانو می‌رفتند، می‌دیدند که او بر سر سجاده عبادت نشسته و نور صورت وی از محراب عبادتش ساطع می‌شود. آنگاه در می‌یافتندآن نوری که دیده اند، از نور فاطمه بوده است.

*? هنگامی که ظهر می‌شد و فاطمه اطهر آماده نماز ظهر می‌گردید، نور زرد خاصی از پیشانی وی می‌درخشید و داخل خانه‌های اهل مدینه می‌شد*؛ به گونه ای که در و دیوار خانه ها، لباس و رنگ چهره هایشان زرد می‌گردید.
وقتی درباره سرچشمه آن نور می‌پرسیدند، پیامبر خدا صلی اللَّه علیه و آله آنان را به سوی خانه زهرای اطهر روانه می‌کرد. زمانی که آنها به سمت خانه آن بانوی مکرمه می‌رفتند، مشاهده می‌کردند که او در میان محراب عبادت ایستاده و نور زردی از پیشانی وی ساطع می‌شود. آنگاه در می‌یافتند آن نوری که دیده اند، از نور پیشانی مبارک آن حضرت بوده است.

? زمانی که آفتاب غروب می‌کرد، صورت حضرت زهرای اطهر سرخفام می‌شد و نوعی نور سرخ از آن ساطع می‌گردید و آن بانو بابت این نعمت، شکر حضرت پروردگار را به جای می‌آورد. نور سرخی که از چهره وی می‌درخشید، داخل خانه‌های مردم می‌گردید، به شکلی که حیاط خانه‌های آنان به رنگ سرخ فام در می‌آمد. مردم که از مشاهده آن منظره تعجب می‌کردند، به حضور رسول خدا می‌شتافتند و درباره سرچشمه آن نور می‌پرسیدند. پیامبر خدا آنان را به طرف خانه زهرای اطهر می‌فرستاد. هنگامی که آنها به خانه فاطمه زهرا می‌رسیدند، می‌دیدند که آن بانوی معظمه بر سر سجاده عبادت نشسته و سرگرم تسبیح و تمجید پروردگار است و نور قرمزی از صورت وی می‌درخشد. آنگاه در می‌یافتند آن نوری که دیده اند، از نور چهره آن بانوی مکرمه بوده است. آن نور تا زمان ولادت امام حسین علیه السّلام همچنان با او بود و در صورت ما امامان نیز هر کدام پس از دیگری خواهد بود، تا روز قیامت. »

?بحارالانوار - جلد ۴۳، صفحه ۱۱

------------------
@ostadhasheminasab

*? سقیفه دلیل آشکار شدن فساد در سراسر جهان*

▫️مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلنُّعْمَانِ عَنِ اِبْنِ مُسْكَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «ظَهَرَ اَلْفَسٰادُ فِي اَلْبَرِّ وَ اَلْبَحْرِ بِمٰا كَسَبَتْ أَيْدِي اَلنّٰاسِ » قَالَ ذَاكَ وَ اَللَّهِ حِينَ قَالَتِ اَلْأَنْصَارُ مِنَّا أَمِيرٌ وَ مِنْكُمْ أَمِيرٌ

❇️ امام باقر عليه السّلام در خصوص آیه‌ی 《 فساد، در خشکى و دریا به خاطر کارهائى که مردم انجام داده اند آشکار شده است》(سورۀ روم آيۀ ۴۱) میفرمایند:

به خدا سوگند[مصداق این آیه‌ی مبارکه] وقتى [اشکار] شد كه انصار مدينه (در پاسخ مهاجرين كه در مدينه براى غصب خلافت امام على عليه السّلام جمع شده بودند) گفتند: از ما اميرى باشد و از شما نيز اميرى باشد ! [و هر كدام براى خود اميرى انتخاب ميكنيم]

? کافي ج ۸، ص ۵۸

-------------------
@ostadhasheminasab

*⚫ شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها*

▪️شهادت مظلومانه و جانگداز حضرت امّ الائمة النجباء صديقه كبرى فاطمه زهرا سلام اللَّه عليها در مدينه ۷۵ روز پس از رحلت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله واقع شده است.

زاد المعاد ص ۳۷۴
فيض العلام: ص ۲۴۶
بحار الانوار: ج ۲۲، ص ۵۴۵

▪️در شب چهاردهم، امير المؤمنين عليه السّلام به همراه جمعى قليل از گلهاى سر سبد اصحاب، بدن مطهر صديقه كبرى سلام اللَّه عليها را به خاك سپردند.

▪️به سند صحيح از حضرت صادق عليه السّلام روايت شده است كه حضرت فاطمه سلام اللَّه عليها، ۷۵ روز بعد از پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله زنده بود. بنابر مشهور كه وفات آن حضرت در ۲۸ صفر باشد، شهادت حضرت صديقه سلام اللَّه عليها در ۱۳ يا ۱۴ يا ۱۵ جمادى الاولى مى شود.

فيض العلام: ص ۲۴۸

-------------------
@ostadhasheminasab

? مقدمات بحث های توحیدی (٩)
⏭️ بخش قبلی ⏮️ بخش بعدی

? نقد منهج عرفاء (٣)

✍️ عرفاء برای شناخت مکاشفه شیطانی و اوهام از مکاشفه رحمانی ملاکات و میزانهائی را عنوان کرده اند و آن از این قرار است:
١- کتاب
۲ -سنت
۳ -عقل
۴- مرشد

?اما تطبیق کتاب و سنت بر دعاوی صوفیه را در جلسات آینده بحث خواهیم کرد و اما مرشد نیز مانند سالک معصوم نیست و لذا میزان قرار دادن مرشدی که تمام آفات مذکوره در شهود او نیز راه دارد برای سنجیدن شهود سالک راه به جائی نمی برد؛ زیرا: لا حجت هیچ گاه حجت ساز نمی شود .

?اما میزان بودن عقل در نزد عرفاء توضیحی دارد که در بیان منهج ملاصدرا بحث بیان خواهیم کرد .

?یکی از راههایی که می توان فساد مبنا را تشخیص داد این است که ثمرات و نتایج فاسده ای را داشته باشد که بنابر منهج صوفیه نتائج فاسده فراوانی مترتب میشود که میتوان آن را به سه دسته تقسیم کرد :
۱ - بعضی نتایج مخالف نص قرآن کریم است
۲ - بعضی نتایج مخالف تسالم جميع مسلمین است
٣- بعضی نتایج مخالف عقائد حقه اماميه است
برای هر قسم از باب نمونه مثالی ذکر می کنیم :

? دسته اول :
هیچ شکی نیست که ابن عربی شیخ مشایخ صوفيه است ، و در اینکه تمام سیر و سلوک را پیموده است و به مراحل عالیه مسلک تصوف نائل آمده است، خلافی نیست .
۱ ـ او در این منهج به این نتیجه رسیده که میگوید :
کان قرة عين لفرعون بالايمان الذي اعطاه الله عند الغرق ، فقبضه طاهراً مطهراً ليس فيه شيئ من الخبث لانه قبضه عند ايمانه قبل ان يكتسب شيئاً من الآثام [١]

*? این عقیده خلاف نص قرآن کریم است آنجائی که می فرماید:*
فَأَخَذْنَهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّلِمِينَ وَ جَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَيَوْمَ الْقِيَمَةِ لَا يُنصَرُونَ وَ أَتْبَعْنَاهُمْ فِى هَذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَمَةِ هُم مِّنَ الْمَقْبُوحِينَ [٢]

۲ ـ می گوید : نبوت عامه منقطع نشده و نبوت تشریعی منقطع و ختم شده است میگوید : الانبیاء الاولياء و هي النبوة التي قلنا أنها لم تنقطع فانّها ليست نبوة التشریع [٣]
و قائل است که به او وحی می شده
در فصوص میگوید : فما القى الا ما يُلقَى الى ، ولا أنزل فی هذا المسطور الا مايُنزل به على [۴]

♦️و در فتوحات می نویسد :
فالعلم الالهي هو الذي كان الله سبحانه معلمه بالالهام و الالقاء و بانزال الروح الامين على قلبه ، وهذا الكتاب من ذالك النمط عندنا فوالله ما كتبت منه حرفاً الا عن املاء الهى و القاء ربّاني او نفث روحاني في روع كياني [۵]

♦️ابوالعلاء عفیفی که تعلیقه بر فصوص دارد در توضیح کلام ابن عربی میگوید :
فان کلام الله لا يزال ينزل على قلوب اولياء الله تلاوة فينظر الولى ما تلى عليه مثل ما ينظر النبي فيما أنزل عليه...

مى نويسد : معناه ان النبوة العامة لم تنقطع بموت النبي محمد صلى الله عليه و سلّم [۶]

✍️ در جلسه قبل گفتیم که ابن سینا هم مقام نبوت را تعریف کرد به تفطن بحد الاوسط من الأقيسة ، لازمة این کلام این بود که فیلسوف نبی باشد؛ زیرا : تفطن بحد الاوسط قیاس را دارد و نیز نبوت هم منقطع نباشد .
اما کلام ابن عربی دلالت بالمطابقه دارد بر عدم انقطاع مقام نبوت و صراحتاً برای خود نبوت عامه را قائل است و لکن این عقیده بر خلاف آیة شریفه است که می فرماید :

ما كانَ مُحَمَّدٌ أَبا أَحَدٍ مِنْ رِجَالِكُمْ وَلَكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِيِّينَ وَ كانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيماً [٧]

? و روایات متواتره از فریقین وارد شده بر ختم نبوت مطلقاً و هیچ قیدی آورده نشده به اینکه نبوت تشریع ختم شده و اینکه نبوت عامه ختم نشده است این قید فقط در کلام ابن عربی است و واضح است که کلام ابن عربی مخصص و مقید آیات و روایات نیست.

*?روایت از حضرت امیر علیه السلام است که می فرماید :*
أمَّا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَخَاتَمُ النَّبِيِّينَ وَ لَيْسَ بَعْدَهُ نَبِيٌّ وَ لَا رَسُولٌ، خَتَمَ بِرَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ الْأَنْبِيَاءَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ [٨]

?سیوطی احادیث متعدده ای را نقل کرده که دال بر خاتمیت نبوت و رسالت به وجود مقدس رسول الله صلى الله عليه وآله و سلّم است

---------------------------
? منابع :

[١] فصوص الحكم ؛ ص ٢٠١

[٢] قصص ؛ ۴۲ – ۴۰ .

[٣] فتوحات ؛ ج ۲، ص ۵۳

[۴] الفصوص ؛ ص ۴۷

[۵] الفتوحات ؛ ج ۱، ص ۵۹

[۶] فصوص الحكم ـ التعليقه ـ ؛ ص ۲۲۵

[٧] احزاب ؛ ۴

[٨] الاحتجاج ؛ ج ۱، ص ۱۵۲
مراجعه کنید به در المنثور ؛ ج ۳، ص۲۰۴

-----------------
@ostadhasheminasab

#آثار_استاد_هاشمی_نسب
#مقالات

*? مخالفت نظر ملاصدرا با اقوال اعلام در معاد جسمانی*

✍️ استاد سید محمود هاشمی نسب
استاد شیخ شعیب حدادی

-------------
@ostadhasheminasab