only ظهور آقا امام زمان can fix me.

برم زنگشونو بزنم بگم منم بازی؟

یک ساعت مونده به امتحانم نشستم مشروب جوشونده امتحان می‌کنم واقعا زندگیمو دوست دارم.

درسته که‌ گاها احساس احمق بودن می‌کنم بابتش ولی خوشحالم که کلی عشق در من هست و بلدم بروزش بدم. زندگی مگه بیشتر از اینه؟

عاشق مهربون بودن با آدمام و هیچی به اندازه‌ی این خوشحالم نمی‌کنه.

ببینید جدی اصلا نمی‌دونستم کدوم جواب برای کدوم سواله و فقط یک سری اطلاعات رندوم‌ می‌اومد توی مغزم و منم به صورت دلخواه به عنوان جواب یک سوال رندوم‌تر می‌نوشتمش.

جوابایی که به سوالا دادم شبیه قدرت تکلم این پسره تو اکسپلوره که می‌گه ننم جانی کن بده بره.

حقیقتش ترجیح می‌دادم از پنجره‌ی محل امتحان (طبقه‌ی چهارم) بیفتم ولی امتحان رو نه.

Yes I'm healed but that doesn't mean I'm not going to cry about it.