همه می‌خواهند اندام فوق‌العاده‌ای داشته باشند؛ اما هرگز موفق نمی‌شوند، مگر این که واقعاً درد و فشار فیزیکی را که در باشگاه ورزشی معمول است، بچشند. مگر این که عاشق محاسبه‌ی انرژی و تنظیم غذایی باشند که می‌خورند، و برای زندگی با ظرف‌های کوچک غذا برنامه‌ریزی کنند.
صفحهٔ - ۶۵ -

بیشتر مردم می‌خواهند که عشق و روابط فوق‌العاده داشته باشند؛ اما هر کسی حاضر نیست که بحث‌های سخت، سکوت‌های ناخوشایند، احساسات صدمه دیده و ماجراهای احساسی آن را تجربه کند.
صفحهٔ - ۶۴ -

لیست کتاب‌هایی که تا الان با هم خوندیم: ۱- هبوط ۲- بوف کور ۳- طاعون ۴- سمفونی مردگان ۵- خرده عادت‌ها ۶- پیرمرد و دریا ۷- راهنمای مردن با گیاهان دارویی ۸- شب‌های روشن ۹- نامه به کودکی که هرگز زاده نشد ۱۰- صراط ۱۱- سال بلوا ۱۲- دختری که رهایش کردی ۱۳- ارتداد…

جست‌وجوی یک چیز، صرفاً تایید کننده‌ی این حقیقت است که شما اکنون فاقد آن چیز هستید.
صفحهٔ - ۱۸ -

[ دوستان چند روزی خودم و دخترم مریض شدیم و محتاج دعای خیر شما، کمی بهتر بشم کتاب بعدی رو ان‌شاءالله شروع می‌کنیم?? ]
#بهارنوشت

[ به لطف خدا کتاب آه هم به پایان رسید. این کتاب بازخوانده‌ی ترجمه‌ی فارسی نفس‌المهموم، با ویرایش آقای یاسین حجازی هست که شامل وقایع پس از بیعت مردم با یزید ابن معاویه تا بازگشت خاندان امام حسین(ع) به مدینه می‌شه.
جناب حجازی به ترتیب وقوع حوادث این کتاب رو بازنویسی کردند و برای آسودگی خواننده، قسمت‌های عربی رو همراه با ترجمه آوردند. نکته‌ی قابل‌توجه کتاب برای من این بود که ایشون از نثر سنگین و قدیمی متن فاصله نگرفته بودند و درعوض واژه‌نامه‌ای رو برای کلمات دشوار در آخر کتاب اختصاص دادند. همچنین نقشه‌ی مسیر حرکت امام حسین(ع) از مکّه به سمت کربلا هم همراه کتاب هست و اسم تمام مکان‌هایی که توقّف کردند در نقشه مشخص شده.
برای کسانی که گره‌های ذهنی‌ای درمورد واقعه‌ی عاشورا دارند، به‌نظرم کتاب تا حدّ زیادیش رو می‌تونه برطرف کنه و شما رو به سمت دونستن و خوندن بیش‌تر تاریخ سوق بده.
خلاصه که با این کتاب روضه‌ها خوندیم و چه قلب‌هایی که باهاش فشرده نشد.. ]
#مهتاب

مدتی گذشت.
مردم از کشتن حسین پرهیز می‌کردند و هر کدام این کار به دیگری حوالت می‌کرد.
پس شمر ابن ذی‌الجوشن بانگ زد: «مادرتان به عزای شما نشیند! این مرد را چرا منتظر گذاشتید؟»
از هر سوی بر وی تاختند.
زینب، دختر علی، از در خیمه بیرون آمد و فریاد زد: «کاش آسمان بر زمین می‌افتاد! کاش کوه‌ها خرد و پراکنده بر هامون می‌ریخت!»
بسیاری از رجّاله بر گرد حسین بودند و زخم بسیار بر تن او می‌زدند.
صفحهٔ - ۴۰۶ -